< Psalms 105 >

1 O give thanks to the LORD; call upon his name: make known his deeds among the people.
Oh panaghatag kamo ug mga pasalamat kang Jehova, sangpita ang iyang ngalan; Imantala sa taliwala sa mga katawohan ang iyang mga buhat.
2 Sing to him, sing psalms to him: talk ye of all his wondrous works.
Panag-awit kamo kaniya, panagawit ug mga pagdayeg kaniya; Managsulti kamo mahatungod sa iyang katingalahang mga buhat.
3 Glory ye in his holy name: let the heart of them rejoice that seek the LORD.
Managhimaya kamo sa iyang balaan nga ngalan: Papaglipaya ang kasingkasing niadtong mga nanagpangita kang Jehova.
4 Seek the LORD, and his strength: seek his face evermore.
Pangitaa ninyo si Jehova ug ang iyang kalig-on; Pangitaa ninyo sa gihapon ang iyang nawong.
5 Remember his wonderful works that he hath done; his wonders, and the judgments of his mouth;
Hinumdumi ang iyang katingalahang mga buhat nga iyang nahimo, Ang iyang mga kahibulongan, ug ang paghukom sa iyang baba,
6 O ye seed of Abraham his servant, ye children of Jacob his chosen.
Oh kamo nga kaliwat ni Abraham nga iyang alagad, Kamong mga anak ni Jacob, nga iyang mga pinili.
7 He [is] the LORD our God: his judgments [are] in all the earth.
Siya mao si Jehova nga atong Dios: Sa tibook nga yuta anaa ang iyang mga paghukom.
8 He hath remembered his covenant for ever, the word [which] he commanded to a thousand generations.
Siya nahinumdum sa iyang tugon sa walay katapusan, Ang pulong nga iyang gisugo sa usa ka libo ka mga kaliwatan,
9 Which [covenant] he made with Abraham, and his oath to Isaac;
Ang tugon nga iyang gihimo uban kang Abraham, Ug sa iyang panumpa ngadto kang Isaac,
10 And confirmed the same to Jacob for a law, [and] to Israel [for] an everlasting covenant:
Ug nagmatuod niini gihapon ngadto kang Jacob alang sa usa ka kabalaoran, Sa Israel alang sa usa ka tugon nga walay katapusan,
11 Saying, To thee will I give the land of Canaan, the lot of your inheritance:
Nga nagaingon: Kanimo ihatag ko ang yuta sa Canaan, Ang bahin nga inyong panulondon;
12 When they were a few men in number; yes, very few, and strangers in it.
Sa diyutay pa ang gidaghanon nila, Oo, diyutay gayud, ug (sila) mga dumuloong didto.
13 When they went from one nation to another, from [one] kingdom to another people;
Ug nanglangyaw (sila) gikan sa usa ka nasud ngadto sa usa ka nasud, Gikan sa usa ka gingharian ngadto sa usa ka katawohan.
14 He suffered no man to do them wrong: yes, he reproved kings for their sakes;
Wala siya motugot nga may bisan kinsa nga magasakit kanila; Oo, gibadlong niya ang mga hari tungod kanila,
15 [Saying], Touch not my anointed, and do my prophets no harm.
Nga nagaingon: Dili mo paghilabtan ang akong mga dinihog, Ug ayaw pagbuhata ang kadautan sa akong mga manalagna.
16 Moreover he called for a famine upon the land: he broke the whole staff of bread.
Ug mitawag siya sa gutom sa ibabaw sa yuta; Iyang gidugmok ang tanang makaon nga tinapay.
17 He sent a man before them, [even] Joseph, [who] was sold for a servant:
Nagpadala siya ug usa ka tawo sa pag-una kanila; Si Jose gibaligya sa pagkaulipon:
18 Whose feet they hurt with fetters: he was laid in iron:
Gipasakitan nila ang iyang mga tiil sa mga sepo nga puthaw: Siya gibutang nila sa talikala nga puthaw,
19 Until the time that his word came: the word of the LORD tried him.
Hangtud sa panahon nga natuman ang iyang pulong, Ang pulong ni Jehova nagsulay kaniya.
20 The king sent and loosed him; [even] the ruler of the people, and let him go free.
Ang hari nagpasugo, ug gibuhian siya; Bisan ang punoan sa mga katawohan, ug siya gibuhian.
21 He made him lord of his house, and ruler of all his substance:
Gihimo siya nga ginoo sa iyang balay, Ug magbubuot sa tanan niyang bahandi;
22 To bind his princes at his pleasure; and teach his senators wisdom.
Aron sa paggapus sa iyang mga principe sumala sa iyang kabubut-on, Ug sa pagtudlo sa iyang mga tigulang ug kaalam.
23 Israel also came into Egypt; and Jacob sojourned in the land of Ham.
Si Israel usab miadto ngadto sa Egipto Ug si Jacob mipuyo sa yuta sa Cham.
24 And he increased his people greatly; and made them stronger than their enemies.
Ug iyang gipadaghan ang iyang katawohan sa hilabihan gayud, Ug gihimo silang labi pang makusganon kay sa ilang mga kabatok.
25 He turned their heart to hate his people, to deal subtilly with his servants.
Iyang giliso ang kasingkasing nila aron managdumot (sila) sa iyang katawohan, Aron sa paglimbong sa iyang mga alagad.
26 He sent Moses his servant; [and] Aaron whom he had chosen.
Iyang gisugo si Moises nga iyang alagad, Ug si Aaron nga iyang gipili.
27 They showed his signs among them, and wonders in the land of Ham.
Gipadayag nila ang iyang mga ilhanan sa taliwala nila, Ug mga katingalahan didto sa yuta sa Cham.
28 He sent darkness, and made it dark; and they rebelled not against his word.
Gipadala niya ang kangiub, ug nahimo kining kangitngit; Ug (sila) wala magmalalison sa iyang mga pulong.
29 He turned their waters into blood, and slew their fish.
Gihimo niya ang ilang mga tubig nga dugo, Ug gipamatay ang ilang mga isda.
30 Their land brought forth frogs in abundance, in the chambers of their kings.
Sa ilang yuta mingkatap ang panon sa mga baki Didto sa mga lawak sa ilang mga hari.
31 He spoke, and there came divers sorts of flies, [and] lice in all their borders.
Siya misulti, ug didto minghugpa ang mga duot sa mga langaw, Ug mga koto sa tanan nilang mga utlanan.
32 He gave them hail for rain, [and] flaming fire in their land.
Iyang gihatag kanila ang ulan-nga-yelo ilis sa ulan, Ug kalayo nga nagadilaab sa ilang yuta.
33 He smote their vines also and their fig-trees; and broke the trees of their borders.
Giputol usab niya ang ilang mga kaparrasan ug ang ilang mga higuera, Ug gipamoril niya ang kakahoyan sa mga utlanan nila.
34 He spoke, and the locusts came, and caterpillars, and that without number,
Siya misulti, ug miabut ang dulon, Ug ang lukton ug kana dili maisip,
35 And ate up all the herbs in their land, and devoured the fruit of their ground.
Ug gikaon ang tanan nga gunahon sa ilang yuta, Ug mingkaon sa bunga sa ilang yuta.
36 He smote also all the first-born in their land, the chief of all their strength.
Gipamatay usab niya ang tanan nga panganay sa yuta nila, Ang sinugdanan sa tibook nila nga kusog.
37 He brought them forth also with silver and gold: and [there was] not one feeble [person] among their tribes.
Iyang gipagula (sila) nga may salapi ug bulawan; Ug sa iyang mga banay walay mausa nga maluya nga tawo.
38 Egypt was glad when they departed: for the fear of them fell upon them.
Nalipay ang Egipto sa ilang pagpamahawa; Kay ang kahadlok kanila miabut sa ibabaw nila.
39 He spread a cloud for a covering; and fire to give light in the night.
Gibuklad niya ang usa ka panganod aron mahimong salimbong, Ug kalayo sa paghatag ug kahayag sa pagkagabii.
40 [The people] asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of heaven.
(Sila) nangayo, ug iyang gipadad-an (sila) ug mga buntog, Ug gibusog (sila) sa tinapay sa langit.
41 He opened the rock, and the waters gushed out; they ran in the dry places [like] a river.
Iyang gilukaban ang bato, ug mibuswak ang mga tubig; Mingdaligdig (sila) ngadto sa mga mamala nga dapit sama sa usa ka suba.
42 For he remembered his holy promise, [and] Abraham his servant.
Kay nahinumdum siya sa iyang pulong nga balaan, Ug kang Abraham nga iyang alagad.
43 And he brought forth his people with joy, [and] his chosen with gladness:
Ug iyang gipagula ang iyang katawohan nga may kalipay, Ug ang iyang mga pinili nga may pag-awit.
44 And gave them the lands of the heathen: and they inherited the labor of the people;
Ug iyang gihatag kanila ang mga yuta sa mga nasud; Ug ang mga buhat sa mga katawohan gipanag-iya nila:
45 That they might observe his statutes, and keep his laws. Praise ye the LORD.
Aron mabantayan nila ang iyang kabalaoran, Ug sa ilang pagtuman sa iyang mga kasugoan. Dayegon ninyo si Jehova.

< Psalms 105 >