Proverbs 7
1 My son, keep my words, and lay up my commandments with thee.
| ای پسر من سخنان مرا نگاه دار، و اوامر مرانزد خود ذخیره نما. | ۱ |
2 Keep my commandments, and live; and my law as the apple of thy eye.
| اوامر مرا نگاه دار تازنده بمانی، و تعلیم مرا مثل مردمک چشم خویش. | ۲ |
3 Bind them upon thy fingers, write them upon the table of thy heart.
| آنها را بر انگشتهای خود ببند و آنها رابر لوح قلب خود مرقوم دار. | ۳ |
4 Say to wisdom, Thou [art] my sister; and call understanding [thy] kinswoman:
| به حکمت بگو که تو خواهر من هستی و فهم را دوست خویش بخوان | ۴ |
5 That they may keep thee from the strange woman, from the stranger [which] flattereth with her words.
| تا تو را از زن اجنبی نگاه دارد، و از زن غریبی که سخنان تملق‌آمیز می‌گوید. | ۵ |
6 For at the window of my house I looked through my casement,
| زیرا که از دریچه خانه خود نگاه کردم، و ازپشت شبکه خویش. | ۶ |
7 And beheld among the simple ones, I discerned among the youths, a young man void of understanding,
| در میان جاهلان دیدم، ودر میان جوانان، جوانی ناقص العقل مشاهده نمودم، | ۷ |
8 Passing through the street near her corner; and he went the way to her house.
| که در کوچه بسوی گوشه او می‌گذشت. و به راه خانه وی می‌رفت، | ۸ |
9 In the twilight, in the evening, in the black and dark night:
| در شام در حین زوال روز، در سیاهی شب و در ظلمت غلیظ، | ۹ |
10 And behold, there met him a woman [with] the attire of a harlot, and subtil of heart.
| که اینک زنی به استقبال وی می‌آمد، در لباس زانیه ودر خباثت دل. | ۱۰ |
11 (She [is] loud and stubborn; her feet abide not in her house:
| زنی یاوه‌گو و سرکش که پایهایش در خانه‌اش قرار نمی گیرد. | ۱۱ |
12 Now [is she] without, now in the streets, and lieth in wait at every corner.)
| گاهی درکوچه‌ها و گاهی در شوارع عام، و نزد هر گوشه‌ای در کمین می‌باشد. | ۱۲ |
13 So she caught him, and kissed him, [and] with an impudent face said to him,
| پس او را بگرفت و بوسید وچهره خود را بی‌حیا ساخته، او را گفت: | ۱۳ |
14 [I have] peace-offerings with me; this day have I paid my vows.
| «نزدمن ذبایح سلامتی است، زیرا که امروز نذرهای خود را وفا نمودم. | ۱۴ |
15 Therefore I came forth to meet thee, diligently to seek thy face, and I have found thee.
| از این جهت به استقبال توبیرون آمدم، تا روی تو را به سعی تمام بطلبم وحال تو را یافتم. | ۱۵ |
16 I have decked my bed with coverings of tapestry, with carved [works], with fine linen of Egypt.
| بر بستر خود دوشکهاگسترانیده‌ام، با دیباها از کتان مصری. | ۱۶ |
17 I have perfumed my bed with myrrh, aloes, and cinnamon.
| بسترخود را با مر و عود و سلیخه معطر ساخته‌ام. | ۱۷ |
18 Come, let us take our fill of love until the morning: let us solace ourselves with loves.
| بیاتا صبح از عشق سیر شویم، و خویشتن را ازمحبت خرم سازیم. | ۱۸ |
19 For the good-man [is] not at home, he is gone a long journey:
| زیرا صاحبخانه در خانه نیست، و سفر دور رفته است. | ۱۹ |
20 He hath taken a bag of money with him, [and] will come home at the day appointed.
| کیسه نقره‌ای به‌دست گرفته و تا روز بدر تمام مراجعت نخواهدنمود.» | ۲۰ |
21 With her much fair speech she caused him to yield, with the flattering of her lips she impelled him.
| پس او را از زیادتی سخنانش فریفته کرد، واز تملق لبهایش او را اغوا نمود. | ۲۱ |
22 He goeth after her quickly, as an ox goeth to the slaughter, or as a fool to the correction of the stocks;
| در ساعت ازعقب او مثل گاوی که به سلاخ خانه می‌رود، روانه شد و مانند احمق به زنجیرهای قصاص. | ۲۲ |
23 Till a dart striketh through his liver; as a bird hasteth to the snare, and knoweth not that it [is] for his life.
| تا تیر به جگرش فرو رود، مثل گنجشکی که به دام می‌شتابد و نمی داند که به خطر جان خود می‌رود. | ۲۳ |
24 Now therefore hearken to me, O ye children, and attend to the words of my mouth.
| پس حال‌ای پسران مرا بشنوید، و به سخنان دهانم توجه نمایید. | ۲۴ |
25 Let not thy heart decline to her ways, go not astray in her paths.
| دل تو به راههایش مایل نشود، و به طریقهایش گمراه مشو، | ۲۵ |
26 For she hath cast down many wounded: yes, many strong [men] have been slain by her.
| زیراکه او بسیاری را مجروح‌انداخته است، و جمیع کشتگانش زورآورانند. | ۲۶ |
