Proverbs 7
1 My son, keep my words, and lay up my commandments with thee.
Anak ko, bantayi ang akong mga pulong, Ug tagoa ang akong mga sugo uban kanimo.
2 Keep my commandments, and live; and my law as the apple of thy eye.
Bantayi ang akong mga sugo ug ikaw mabuhi; Ug ang akong balaod ingon sa tawo-tawo sa imong mata.
3 Bind them upon thy fingers, write them upon the table of thy heart.
Ibugkos sila sa imong mga tudlo; Isulat mo sila ibabaw sa papan sa imong kasingkasing.
4 Say to wisdom, Thou [art] my sister; and call understanding [thy] kinswoman:
Pamulongan mo ang kaalam: Ikaw mao ang akong igsoon nga babaye; Ug tawga ang salabutan nga imong kauban nga babaye:
5 That they may keep thee from the strange woman, from the stranger [which] flattereth with her words.
Aron sila magabantay kanimo gikan sa dumuloong babaye, Gikan sa dumuloong nga maga-ulo-ulo uban sa iyang mga pulong.
6 For at the window of my house I looked through my casement,
Kay sa tamboanan sa akong balay Ako milili sa akong rihas;
7 And beheld among the simple ones, I discerned among the youths, a young man void of understanding,
Ug ako nakatan-aw sa taliwala sa mga walay-pagtagad, Ako nakaila diha sa taliwala sa mga batan-on, Sa usa ka batan-on nga walay salabutan,
8 Passing through the street near her corner; and he went the way to her house.
Miagi sa dalan haduol sa iyang likoanan; Ug siya mipadulong ngadto sa iyang balay,
9 In the twilight, in the evening, in the black and dark night:
Sa pagkasalumsom, sa pagkahapon sa adlaw, Sa pagkatungang gabii ug sa kangitngitan.
10 And behold, there met him a woman [with] the attire of a harlot, and subtil of heart.
Ug, ania karon, may mitagbo kaniya nga usa ka babaye Sa pamisti sa usa ka babayeng bigaon, ug malimbongon sa kasingkasing.
11 (She [is] loud and stubborn; her feet abide not in her house:
(Siya sabaan ug malimbongon; Ang iyang mga tiil dili mahimutang sa iyang balay:
12 Now [is she] without, now in the streets, and lieth in wait at every corner.)
Karon siya anaa sa kadalanan, unya sa halapad nga mga dapit, Ug magahubong sa tagsatagsa ka likoanan).
13 So she caught him, and kissed him, [and] with an impudent face said to him,
Busa iyang hidakpan siya, ug gihagkan siya, Ug uban sa usa ka magahing nawong siya miingon kaniya:
14 [I have] peace-offerings with me; this day have I paid my vows.
Mga halad sa halad-sa-pakigdait maoy ania kanako; Niining adlawa gituman ko ang akong mga panaad.
15 Therefore I came forth to meet thee, diligently to seek thy face, and I have found thee.
Sa ingon niana ako milakat aron sa pagpakigtagbo kanimo, Sa masingkamoton nga pagpangita sa imong nawong, ug hikaplagan ko ikaw.
16 I have decked my bed with coverings of tapestry, with carved [works], with fine linen of Egypt.
Gibuklad ko na sa akong higdaanan ang mga habol nga binuldahan, Sa ginihay nga mga panapton nga hinabol sa Egipto.
17 I have perfumed my bed with myrrh, aloes, and cinnamon.
Gipahumotan ko na ang akong higdaanan. Sa mirra, aloes ug sinamomo;
18 Come, let us take our fill of love until the morning: let us solace ourselves with loves.
Umari ka, maghubog kita sa gugma hangtud sa pagkabuntag; Managlipay kita sa atong kaugalingon sa mga gugma.
19 For the good-man [is] not at home, he is gone a long journey:
Kay ang akong lalake wala sa balay; Siya atua sa halayong panaw:
20 He hath taken a bag of money with him, [and] will come home at the day appointed.
Siya nagdala ug usa ka puntil nga salapi uban kaniya; Siya mopauli sa balay sa motakdul na ang bulan.
21 With her much fair speech she caused him to yield, with the flattering of her lips she impelled him.
Pinaagi sa iyang madanihon nga pakigpulong siya nakalukmay kaniya; Uban sa ulo-ulo sa iyang mga ngabil napugos siya sa pagnunot kaniya,
22 He goeth after her quickly, as an ox goeth to the slaughter, or as a fool to the correction of the stocks;
Siya misunod kaniya sa walay langan, Ingon sa usa ka vaca nga nagapadulong ngadto sa ihawan, Kun maingon sa usa nga anaa sa mga talikala aron sa pagtul-id sa mga buang;
23 Till a dart striketh through his liver; as a bird hasteth to the snare, and knoweth not that it [is] for his life.
Hangtud nga ang usa ka udyong molagbas sa iyang atay, Ingon sa usa ka langgam nga nagdali ngadto sa lit-ag, Ug wala manghibalo nga kana alang sa iyang kinabuhi.
24 Now therefore hearken to me, O ye children, and attend to the words of my mouth.
Busa karon, mga anak ko, patalinghug kamo kanako, Ug matngoni ninyo ang mga pulong sa akong baba.
25 Let not thy heart decline to her ways, go not astray in her paths.
Ayaw pagpakilinga ang imong kasingkasing ngadto sa iyang mga dalan; Ayaw pagpasalaag ngadto sa iyang mga alagianan:
26 For she hath cast down many wounded: yes, many strong [men] have been slain by her.
Kay siya nagapabutalid sa daghang mga samaran: Oo, ang tanan sa iyang gipamatay usa na ka dakung panon.
