Proverbs 22
1 A [good] name [is] rather to be chosen than great riches, [and] loving favor rather than silver and gold.
Yaxşı ad böyük sərvətdən, Lütfkarlıq isə qızıl-gümüşdən üstündür.
2 The rich and poor meet together: the LORD [is] the maker of them all.
Zəngin və yoxsul insan bir şeydə bir-birinə bənzəyir – Hər ikisini yaradan Rəbdir.
3 A prudent [man] foreseeth the evil, and hideth himself: but the simple pass on, and are punished.
Uzaqgörən qabaqcadan şəri görüb ondan qaçar, Cahil isə irəli çıxar, ziyan tapar.
4 By humility [and] the fear of the LORD [are] riches, and honor, and life.
İtaətkarlığın və Rəbb qorxusunun nəticəsi Sərvət, şərəf, həyatdır.
5 Thorns [and] snares [are] in the way of the froward: he that doth keep his soul shall be far from them.
Əyri yol tikanlıdır, orada tələlər var, Canını qoruyan bundan uzaqlaşar.
6 Train up a child in the way he should go: and when he is old, he will not depart from it.
Uşağa tərbiyə ver ki, layiqli yol tutsun, O qocalanda da bu yoldan dönməz.
7 The rich ruleth over the poor, and the borrower [is] servant to the lender.
Zəngin yoxsulun ağası olar, Borclu adam borc verənə qul olar.
8 He that soweth iniquity shall reap vanity: and the rod of his anger shall fail.
Haqsızlıq əkən şər biçər, Onun qəzəbinin dəyənəyi məhv edilər.
9 He that hath a bountiful eye shall be blessed; for he giveth of his bread to the poor.
Əliaçıq bərəkət qazanar, Çünki çörəyindən kasıba paylar.
10 Cast out the scorner, and contention shall end; yes, strife and reproach shall cease.
Rişxəndçi adamı qovsan, münaqişə qurtarar, Çəkişmə, şərəfsizlik sona çatar.
11 He that loveth pureness of heart, [for] the grace of his lips the king [shall be] his friend.
Ürək təmizliyini sevən, Dilindən lütfkar sözlər tökülən padşahın dostudur.
12 The eyes of the LORD preserve knowledge, and he overthroweth the words of the transgressor.
Rəbbin gözləri biliyi qoruyar, Xainin sözlərini isə boşa çıxarar.
13 The slothful [man] saith, [There is] a lion without, I shall be slain in the streets.
Tənbəl deyər: «Bayırda aslan var, Küçəyə çıxsam, məni parçalar».
14 The mouth of strange women [is] a deep pit: he that is abhorred by the LORD shall fall therein.
Əxlaqsız qadının ağzı dərin çuxura oxşar, Rəbbin lənətinə gələn ora yıxılar.
15 Foolishness [is] bound in the heart of a child; [but] the rod of correction shall drive it far from him.
Səfehlik uşağın qəlbindən yapışar, Kötəklə tənbeh ediləndə bu ondan uzaqlaşar.
16 He that oppresseth the poor to increase his [riches], [and] he that giveth to the rich, [shall] surely [come] to want.
Varlanmaq üçün kasıba zülm edən, Zəngin adama verən ehtiyaca düşər.
17 Bow down thy ear, and hear the words of the wise, and apply thy heart to my knowledge.
Qulağını aç, hikmətlilərin sözlərini eşit, Ürəyini mənim biliyimə ver.
18 For [it is] a pleasant thing if thou keepest them within thee; they shall withal be fitted in thy lips.
Onları sinənə doldursan, Onların hamısını dilinə salsan, yaxşı olar.
19 That thy trust may be in the LORD, I have made known to thee this day, even to thee.
Rəbbə güvənəsən deyə Bu gün bunları sənə bildirirəm.
20 Have not I written to thee excellent things in counsels and knowledge,
Sənə nəsihətlə, biliklə dolu əla məsəllər yazmamışammı?
21 That I might make thee know the certainty of the words of truth; that thou mightest answer the words of truth to them that send to thee?
Qoy bunlar haqq sözün həqiqətini sənə bildirsinlər ki, Hara səni göndərsələr, düz məlumat gətirəsən.
22 Rob not the poor, because he [is] poor: neither oppress the afflicted in the gate:
Kasıbı fəqir olduğu üçün soyma, Darvazada məzlumu zülmə salma.
23 For the LORD will plead their cause, and spoil the soul of those that spoiled them.
Çünki onların münaqişəsinə Rəbb baxar, Onları soyanları soyub-talayar.
24 Make no friendship with an angry man; and with a furious man thou shalt not go:
Tez qəzəblənənə yoldaş olma, Kəmhövsələ ilə yola çıxma.
25 Lest thou learn his ways, and get a snare to thy soul.
Yoxsa onun yollarına alışarsan, Canını tələyə salarsan.
26 Be not thou [one] of them that strike hands, [or] of them that are sureties for debts.
Başqalarının borclarına zamin durmaqdan, Belə işə əl atmaqdan çəkin.
27 If thou hast nothing to pay, why should he take away thy bed from under thee?
Ödəməyə pulun olmasa, Altından yatağını apararlar.
28 Remove not the ancient landmark, which thy fathers have set.
Ata-babalarından qalan Qədim sərhəd daşının yerini dəyişmə.
29 Seest thou a man diligent in his business? he shall stand before kings; he shall not stand before mean [men].
İşində mahir olanı görürsənmi? Sıravi adamların deyil, şahların hüzurunda dayanar.
