Proverbs 18
1 Through desire a man, having separated himself, seeketh [and] intermeddleth with all wisdom.
Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
2 A fool hath no delight in understanding, but that his heart may reveal itself.
Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
3 When the wicked cometh, [then] cometh also contempt, and with ignominy reproach.
Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
4 The words of a man's mouth [are as] deep waters, [and] the well-spring of wisdom [as] a flowing brook.
Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
5 [It is] not good to accept the person of the wicked, to overthrow the righteous in judgment.
Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
6 A fool's lips enter into contention, and his mouth calleth for strokes.
Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
7 A fool's mouth [is] his destruction, and his lips [are] the snare of his soul.
Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
8 The words of a tale-bearer [are] as wounds, and they go down into the innermost parts of the belly.
Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
9 He also that is slothful in his work is brother to him that is a great waster.
Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
10 The name of the LORD is a strong tower: the righteous runneth into it, and is safe.
Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
11 The rich man's wealth [is] his strong city, and as a high wall in his own conceit.
Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
12 Before destruction the heart of man is haughty, and before honor [is] humility.
Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
13 He that answereth a matter before he heareth [it], it [is] folly and shame to him.
Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
14 The spirit of a man will sustain his infirmity; but a wounded spirit who can bear?
Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
15 The heart of the prudent getteth knowledge; and the ear of the wise seeketh knowledge.
Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
16 A man's gift maketh room for him, and bringeth him before great men.
Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
17 [He that is] first in his own cause [seemeth] just; but his neighbor cometh and searcheth him.
Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
18 The lot causeth contentions to cease, and parteth between the mighty.
Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
19 A brother offended [is harder to be won] than a strong city: and [their] contentions [are] like the bars of a castle.
Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
20 A man's belly shall be satisfied with the fruit of his mouth; [and] with the increase of his lips shall he be filled.
Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
21 Death and life [are] in the power of the tongue: and they that love it shall eat the fruit of it.
Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
22 [Whoever] findeth a wife findeth a good [thing], and obtaineth favor from the LORD.
Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
23 The poor useth entreaties; but the rich answereth roughly.
Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
24 A man [that hath] friends must show himself friendly: and there is a friend [that] sticketh closer than a brother.
Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
