Proverbs 17
1 Better [is] a dry morsel, and quietness with it, than a house full of sacrifices [with] strife.
Huzur içinde kuru bir lokma, Kavga ve ziyafet dolu evden iyidir.
2 A wise servant shall have rule over a son that causeth shame, and shall have part of the inheritance among the brethren.
Sağduyulu köle, Ailesini utanca sokan oğula egemen olur Ve kardeşlerle birlikte mirastan pay alır.
3 The fining-pot [is] for silver, and the furnace for gold: but the LORD trieth the hearts.
Altın ocakta, gümüş potada arıtılır, Yüreği arıtansa RAB'dir.
4 A wicked doer giveth heed to false lips: [and] a liar giveth ear to a naughty tongue.
Kötü kişi fesat yüklü dudakları dinler, Yalancı da yıkıcı dile kulak verir.
5 He that mocketh the poor reproacheth his Maker; [and] he that is glad at calamities shall not be unpunished.
Yoksulla alay eden, onu yaratanı hor görür. Felakete sevinen cezasız kalmaz.
6 Children's children [are] the crown of old men; and the glory of children [is] their fathers.
Torunlar yaşlıların tacıdır, Çocukların övüncü anne babalarıdır.
7 Excellent speech becometh not a fool: much less do lying lips a prince.
Kurumlu sözler ahmağa nasıl yakışmazsa, Soyluya da yalancı dudaklar hiç yakışmaz.
8 A gift [is as] a precious stone in the eyes of him that hath it: whithersoever it turneth, it prospereth.
Sahibinin gözünde rüşvet bir tılsımdır. Ne yapsa başarılı olur.
9 He that covereth a transgression seeketh love; but he that repeateth a matter separateth [very] friends.
Sevgi isteyen kişi suçları bağışlar, Olayı diline dolayansa can dostları ayırır.
10 A reproof entereth more into a wise man than a hundred stripes into a fool.
Akıllı kişiyi azarlamak, Akılsıza yüz darbe vurmaktan etkilidir.
11 An evil [man] seeketh only rebellion: therefore a cruel messenger shall be sent against him.
Kötü kişi ancak başkaldırmaya eğilimlidir, Ona gönderilecek ulak acımasız olacaktır.
12 Let a bear robbed of her whelps meet a man, rather than a fool in his folly.
Azgınlığı üstünde bir akılsızla karşılaşmak, Yavrularından edilmiş dişi ayıyla karşılaşmaktan beterdir.
13 Whoever rewardeth evil for good, evil shall not depart from his house.
İyiliğin karşılığını kötülükle ödeyenin Evinden kötülük eksik olmaz.
14 The beginning of strife [is as] when one letteth out water: therefore withdraw from contention, before it be meddled with.
Kavganın başlangıcı su sızıntısına benzer, Bir patlamaya yol açmadan çekişmeyi bırak.
15 He that justifieth the wicked, and he that condemneth the just, even they both [are] abomination to the LORD.
Kötüyü aklayan da, doğruyu mahkûm eden de RAB'bi tiksindirir.
16 Why [is there] a price in the hand of a fool to get wisdom, seeing [he hath] no heart [to it]?
Akılsız biri bilgelik satın almak için niye para harcasın? Zaten sağduyudan yoksun!
17 A friend loveth at all times, and a brother is born for adversity.
Dost her zaman sever, Kardeş sıkıntılı günde belli olur.
18 A man void of understanding striketh hands, [and] becometh surety in the presence of his friend.
Sağduyudan yoksun kişi el sıkışıp Başkasına kefil olur.
19 He loveth transgression that loveth strife: [and] he that exalteth his gate seeketh destruction.
Başkaldırıyı seven kavgayı sever, Kapısını yüksek yapan yıkımına davetiye çıkarır.
20 He that hath a froward heart findeth no good: and he that hath a perverse tongue falleth into mischief.
Sapık yürekli kişi iyilik beklememeli. Diliyle aldatan da belaya düşer.
21 He that begetteth a fool [doeth it] to his sorrow: and the father of a fool hath no joy.
Akılsız kendisini doğurana derttir, Ahmağın babası sevinç nedir bilmez.
22 A merry heart doeth good [like] a medicine: but a broken spirit drieth the bones.
İç ferahlığı sağlık getirir, Ezik ruh ise bedeni yıpratır.
23 A wicked [man] taketh a gift out of the bosom to pervert the ways of judgment.
Kötü kişi adaleti saptırmak için Gizlice rüşvet alır.
24 Wisdom [is] before him that hath understanding; but the eyes of a fool [are] in the ends of the earth.
Akıllı kişi gözünü bilgelikten ayırmaz, Akılsızın gözüyse hep sağda soldadır.
25 A foolish son [is] a grief to his father, and bitterness to her that bore him.
Akılsız çocuk babasına üzüntü, Annesine acı verir.
26 Also to punish the just [is] not good, [nor] to strike princes for equity.
Ne suçsuza ceza kesmek iyidir, Ne de görevliyi dürüst davrandığı için dövmek...
27 He that hath knowledge spareth his words: [and] a man of understanding is of an excellent spirit.
Bilgili kişi az konuşur, Akıllı kişi sakin ruhludur.
28 Even a fool, when he holdeth his peace, is counted wise: [and] he that shutteth his lips [is esteemed] a man of understanding.
Çenesini tutup susan ahmak bile Bilge ve akıllı sayılır.
