< Proverbs 16 >
1 The preparations of the heart in man, and the answer of the tongue, [are] from the LORD.
Ürəyin fikirləri insandan, Dilin cavabı isə Rəbdəndir.
2 All the ways of a man [are] clean in his own eyes; but the LORD weigheth the spirits.
İnsanın bütün yolları öz gözündə təmiz sayılar, Lakin Rəbb ürəkləri yoxlar.
3 Commit thy works to the LORD, and thy thoughts shall be established.
Görəcəyin işləri Rəbbə ver, Onda niyyətlərin yerinə yetər.
4 The LORD hath made all [things] for himself: yes, even the wicked for the day of evil.
Rəbb hər şeyi məqsədinə müvafiq yaradıb, O, pis insanı bəla günü üçün yaradıb.
5 Every one [that is] proud in heart [is] an abomination to the LORD: [though] hand [join] in hand, he shall not be unpunished.
Rəbb qəlbi təkəbbürlülərdən ikrah edər, Doğrudan da, onlar cəzasız qalmaz.
6 By mercy and truth iniquity is purged: and by the fear of the LORD [men] depart from evil.
Xeyirxahlıq və sədaqət hər təqsiri kəffarə edər, İnsan Rəbb qorxusuna görə pislikdən dönər.
7 When a man's ways please the LORD, he maketh even his enemies to be at peace with him.
Rəbb insanın həyatından razı qaldısa, Düşmənlərini belə, onunla barışdırar.
8 Better [is] a little with righteousness, than great revenues without right.
Salehliklə qazanılan az şey Haqsız yolla olan bol gəlirdən yaxşıdır.
9 A man's heart deviseth his way: but the LORD directeth his steps.
İnsan ürəyində özü üçün yol qurar, Amma Rəbbin verdiyi istiqamətlə addımlar.
10 A divine sentence [is] in the lips of the king: his mouth transgresseth not in judgment.
Padşah uzaqgörənliklə dilindən sözlər çıxarar, Qoy onda məhkəmədə ədalətdən yan keçməsin.
11 A just weight and balance [are] the LORD'S: all the weights of the bag [are] his work.
Rəbb düzgün tərəzi və çəkini tələb edər, O, torbadakı hər çəki daşını müəyyən edər.
12 [It is] an abomination to kings to commit wickedness: for the throne is established by righteousness.
Şər iş görmək padşahlarda ikrah yaradar, Çünki salehliklə taxtlar möhkəm olar.
13 Righteous lips [are] the delight of kings; and they love him that speaketh right.
Saleh adamın dili padşahları razı salar, Onlar düz danışanı sevər.
14 The wrath of a king [is as] messengers of death: but a wise man will pacify it.
Padşahın hiddəti ölüm elçisidir, Amma hikmətli insan bu hiddəti yatırar.
15 In the light of a king's countenance [is] life; and his favor [is] as a cloud of the latter rain.
Padşahın üzü nuranidirsə, demək, həyat var, Razılığı yaz yağışı gətirən buluda oxşar.
16 How much better [is it] to get wisdom than gold? and to get understanding rather to be chosen than silver?
Qızıldan çox hikmət qazanmaq yaxşıdır, Gümüşü yox, idrakı yığmaq üstün tutular.
17 The highway of the upright [is] to depart from evil: he that keepeth his way preserveth his soul.
Əməlisalehlər pislikdən dönmək yolunu tutar, Yoluna diqqət edən canını qoruyar.
18 Pride [goeth] before destruction, and a haughty spirit before a fall.
Əcəldən əvvəl təkəbbür gələr, Fəlakətdən əvvəl lovğalıq ruhu gələr.
19 Better [it is to be] of a humble spirit with the lowly, than to divide the spoil with the proud.
Məzlumlar arasında sadə qəlbli olmaq Təkəbbürlülərlə talan malı bölüşdürməkdən yaxşıdır.
20 He that handleth a matter wisely shall find good: and whoever trusteth in the LORD, happy [is] he.
Sözdən hikmət alan xeyir tapar, Rəbbə güvənən insan nə bəxtiyardır!
21 The wise in heart shall be called prudent: and the sweetness of the lips increaseth learning.
Qəlbində hikmət olan dərrakəli adlanar, Şirin dilli olan müdrikliyi artırar.
22 Understanding [is] a well-spring of life to him that hath it: but the instruction of fools [is] folly.
Ağıl insan üçün həyat çeşməsidir, Axmağa tərbiyə vermək səfehlikdir.
23 The heart of the wise teacheth his mouth, and addeth learning to his lips.
Hikmətlinin ürəyi dilinə tərbiyə verir, Ağzındakı müdrik sözləri artıq edir.
24 Pleasant words [are as] a honey-comb, sweet to the soul, and health to the bones.
Xoş sözlər sanki pətəkdə baldır, Cana şirinlik, sümüklərə şəfadır.
25 There is a way that seemeth right to a man, but the end of it [is] the ways of death.
Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
26 He that laboreth laboreth for himself; for his mouth craveth it of him.
Əməkçi qarnı üçün zəhmət çəkir, Aclıq onu məcbur edir.
27 An ungodly man diggeth up evil: and in his lips [there is] as a burning fire.
Yaramaz şər quyusu qazar, Dili alov kimi yandırıb-yaxar.
28 A froward man soweth strife: and a whisperer separateth chief friends.
Hiyləgər adam dava yaradar, Qeybətçi əziz dostları ayırar.
29 A violent man enticeth his neighbor, and leadeth him into the way [that is] not good.
Zorakı qonşularını aldadar, Onları yaxşı olmayan yola aparar.
30 He shutteth his eyes to devise froward things: moving his lips he bringeth evil to pass.
Niyyəti hiyləli olan göz vurar, Dodaq büzər, şər qurar.
31 The hoary head [is] a crown of glory, [if] it is found in the way of righteousness.
Ağaran saçlar şərəf tacıdır, Salehlik yolunun qazancıdır.
32 [He that is] slow to anger [is] better than the mighty; and he that ruleth his spirit, than he that taketh a city.
İgid olmaqdan səbirli olmaq yaxşıdır, Nəfsə hakim olmaq şəhəri almaqdan üstündür.
33 The lot is cast into the lap: but the whole disposing of it [is] from the LORD.
Ətəyin üstünə püşk atılar, Amma hökm Rəbdən gələr.