Proverbs 11

1 A false balance [is] abomination to the LORD: but a just weight [is] his delight.

خداوند از تقلب و کلاهبرداری متنفر است، ولی درستکاری و صداقت را دوست دارد.

2 [When] pride cometh, then cometh shame: but with the lowly [is] wisdom.

تکبر باعث سرافکندگی می‌شود، پس دانا کسی است که فروتن باشد.

3 The integrity of the upright shall guide them: but the perverseness of transgressors shall destroy them.

صداقت مرد درستکار راهنمای اوست، اما نادرستی شخص بدکار، او را به نابودی می‌کشاند.

4 Riches profit not in the day of wrath: but righteousness delivereth from death.

در روز داوری مال و ثروت به داد تو نمی‌رسد، اما عدالت تو می‌تواند تو را از مرگ برهاند.

5 The righteousness of the perfect shall direct his way: but the wicked shall fall by his own wickedness.

عدالت درستکاران راهشان را هموار می‌کند، اما بدکاران در زیر بار سنگین گناهان خود از پا در می‌آیند.

6 The righteousness of the upright shall deliver them: but transgressors shall be taken in [their own] naughtiness.

عدالت نیکان آنها را نجات می‌دهد، ولی بدکاران در دام خیانت خود گرفتار می‌شوند.

7 When a wicked man dieth, [his] expectation shall perish: and the hope of unjust [men] perisheth.

آدم خدانشناس وقتی بمیرد همهٔ امیدهایش از بین می‌رود وانتظاری که از قدرتش داشت نقش بر آب می‌شود.

8 The righteous is delivered out of trouble, and the wicked cometh in his stead.

مرد عادل از تنگنا رهایی می‌یابد و مرد بدکار به جای او گرفتار می‌شود.

9 A hypocrite with [his] mouth destroyeth his neighbor: but through knowledge shall the just be delivered.

سخنان مرد خدانشناس انسان را به هلاکت می‌کشاند، اما حکمت شخص درستکار او را از هلاکت می‌رهاند.

10 When the righteous prosper, the city rejoiceth: and when the wicked perish, [there is] shouting.

مردمان شهر برای موفقیت عادلان شادی می‌کنند و از مرگ بدکاران خوشحال می‌شوند.

11 By the blessing of the upright the city is exalted: but it is overthrown by the mouth of the wicked.

از برکت وجود خداشناسان شهر ترقی می‌کند، اما شرارت بدکاران موجب تباهی آن می‌شود.

12 He that is void of wisdom despiseth his neighbor: but a man of understanding holdeth his peace.

کسی که دربارهٔ دیگران با تحقیر صحبت می‌کند آدم نادانی است. آدم عاقل جلوی زبان خود را می‌گیرد.

13 A tale-bearer revealeth secrets: but he that is of a faithful spirit concealeth the matter.

خبرچین هر جا می‌رود اسرار دیگران را فاش می‌کند، ولی شخص امین، اسرار را در دل خود مخفی نگه می‌دارد.

14 Where no counsel [is], the people fall: but in the multitude of counselors [there is] safety.

بدون رهبری خردمندانه، مملکت سقوط می‌کند؛ اما وجود مشاوران زیاد امنیت کشور را تضمین می‌کند.

15 He that is surety for a stranger shall smart [for it]: and he that hateth suretiship is sure.

ضامن شخص غریب نشو چون ضرر خواهی دید. اگر می‌خواهی گرفتار نشوی ضامن کسی نشو.

16 A gracious woman retaineth honor: and strong [men] retain riches.

زن نیکو سیرت، عزت و احترام به دست می‌آورد، اما مردان بی‌رحم فقط می‌توانند ثروت به چنگ آورند.

17 The merciful man doeth good to his own soul: but [he that is] cruel troubleth his own flesh.

مرد رحیم به خودش نفع می‌رساند، اما آدم ستمگر به خودش لطمه می‌زند.

18 The wicked worketh a deceitful work: but to him that soweth righteousness [shall be] a sure reward.

ثروت شخص بدکار، موقتی و ناپایدار است، ولی اجرت شخص عادل جاودانی است.

19 As righteousness [tendeth] to life: so he that pursueth evil [pursueth it] to his own death.

شخص درستکار از حیات برخوردار می‌شود، اما آدم بدکار به سوی مرگ می‌رود.

20 They that are of a froward heart [are] abomination to the LORD: but [such as are] upright in [their] way [are] his delight.

خداوند از افراد بدسرشت متنفر است، ولی از درستکاران خشنود می‌باشد.

21 [Though] hand [join] in hand, the wicked shall not be unpunished: but the seed of the righteous shall be delivered.

مطمئن باش بدکاران مجازات خواهند شد، اما درستکاران رهایی خواهند یافت.

22 [As] a jewel of gold in a swine's snout, [so is] a fair woman who is without discretion.

زیبایی در زن نادان مانند حلقهٔ طلا در پوزهٔ گراز است.

23 The desire of the righteous [is] only good: [but] the expectation of the wicked [is] wrath.

آرزوی نیکان همیشه برآورده می‌شود، اما خشم خدا در انتظار بدکاران است.

24 There is that scattereth, and yet increaseth; and [there is] that withholdeth more than is meet, but [it tendeth] to poverty.

هستند کسانی که با سخاوت خرج می‌کنند و با وجود این ثروتمند می‌شوند؛ و هستند کسانی که بیش از اندازه جمع می‌کنند، اما عاقبت نیازمند می‌گردند.

25 The liberal soul shall be made fat: and he that watereth shall be watered also himself.

شخص سخاوتمند کامیاب می‌شود و هر که دیگران را سیراب کند خود نیز سیراب خواهد شد.

26 He that withholdeth corn, the people shall curse him: but blessing [shall be] upon the head of him that selleth [it].

کسی که غله‌اش را احتکار می‌کند، مورد نفرین مردم قرار خواهد گرفت، ولی دعای خیر مردم همراه کسی خواهد بود که غله خود را در زمان احتیاج به آنها می‌فروشد.

27 He that diligently seeketh good procureth favor: but he that seeketh mischief, it shall come to him.

اگر در پی نیکی باشی مورد لطف خدا خواهی بود، ولی اگر به دنبال بدی بروی جز بدی چیزی نصیبت نخواهد شد.

28 He that trusteth in his riches shall fall: but the righteous shall flourish as a branch.

کسی که بر ثروت خود تکیه کند خواهد افتاد، اما عادلان مانند درخت سبز شکوفه خواهند آورد.

29 He that troubleth his own house shall inherit the wind: and the fool [shall be] servant to the wise of heart.

شخص نادانی که باعث ناراحتی خانواده‌اش می‌شود سرانجام هستی خود را از دست خواهد داد و برده دانایان خواهد شد.

30 The fruit of the righteous [is] a tree of life; and he that winneth souls [is] wise.

ثمره کار خداشناسان حیات‌بخش است و تمام کسانی که مردم را به سوی نجات هدایت می‌کنند دانا هستند.

31 Behold, the righteous shall be recompensed upon the earth: much more the wicked and the sinner.

اگر عادلان پاداش اعمال خود را در این دنیا می‌یابند، بدون شک گناهکاران و بدکاران نیز به سزای اعمال خود می‌رسند.