Mark 6
1 And he went out from thence, and came into his own country, and his disciples follow him.
Ug si Jesus mipahawa didto ug miadto sa iyang kaugalingon lunsod ug ang iyang mga tinun-an mikuyog kaniya.
2 And when the sabbath was come, he began to teach in the synagogue: and many hearing [him] were astonished, saying, From whence hath this [man] these things? and what wisdom [is] this which is given to him, that even such mighty works are wrought by his hands?
Ug sa pagkaadlaw nga igpapahulay, siya misugod sa pagpanudlo sulod sa sinagoga; ug ang daghang nakadungog kaniya nahibulong nga nanag-ingon, "Diin ba niya hibatoni kining mga butanga? Ug unsa bang kaalama kining gikahatag kaniya. Ug ang mga milagro nga nahimo pinaagi sa iyang mga kamot!
3 Is not this the carpenter, the son of Mary, the brother of James, and Joses, and of Judas, and Simon? and are not his sisters here with us? And they were offended at him.
"Dili ba siya mao man ang panday, ang anak ni Maria ug igsoon nila ni Santiago ug ni Jose ug ni Judas ug ni Simon? Ug dili ba ang iyang mga igsoong babaye ania man uban kanato?" Ug kaniya nakaplagan nila ang kahigayonan sa pagkapangdol.
4 But Jesus said to them, A prophet is not without honor, but in his own country, and among his own kindred, and in his own house.
Ug si Jesus miingon kanila, "Ang profeta dungganan bisan diin, gawas sa iyang kaugalingong lungsod ug sa iyang kaugalingong kaparyentihan ug sa iyang kaugalingong panimalay."
5 And he could there do no mighty work, save that he laid his hands upon a few sick persons, and healed [them].
Ug didto wala siya makahimog mga milagro, gawas sa pagtapion sa iyang mga kamot diha sa pipila ka mga masakiton ug iyang gipang-ayo sila.
6 And he marveled because of their unbelief. And he went around the villages teaching.
Ug nahibulong siya tungod sa ilang pagkawalay pagtoo.
7 And he calleth [to him] the twelve, and began to send them forth by two and two; and gave them power over unclean spirits;
Ug ang Napulog-Duha iyang gitawag ngadto kaniya, ug gisugdan niya ang pagpadala kanila nga magtinagurha, ug gihatagan niya silag kagahum batok sa mga mahugawng espiritu.
8 And commanded them that they should take nothing for [their] journey, save a staff only; no bag, no bread, no money in [their] purse:
Ug iyang gitugon sila nga walay bisan unsa nga ilang dad-on alang sa ilang panaw, gawas sa sungkod, walay tinapay, walay puntil, walay kuwarta sa ilang mga bulsa sa bakus;
9 But [be] shod with sandals; and not put on two coats.
hinoon sa paggamit ug mga sapin, apan sa dili pagsul-ob ug duha ka buok kamisola.
10 And he said to them, In whatever place ye enter into a house, there abide till ye depart from that place.
"Ug siya miingon kanila, " Asa gani kamog balay nga kasak-an, pabilin kamo didto hangtud sa inyong pagpamahawa sa maong dapit.
11 And whoever shall not receive you, nor hear you, when ye depart thence shake off the dust under your feet, for a testimony against them. Verily I say to you, It shall be more tolerable for Sodom and Gomorrah in the day of judgment, than for that city.
Ug kon sa bisan unsang dapit kamo dili dawaton ug dili patalinghugan, inigpamahawa ninyo, itaktak ninyo ang mga abog nga anha sa inyong mga tiil ingon nga pagtutol batok kanila."
12 And they went out and preached that men should repent.
Ug sila nanglakaw ug nagwali nga kinahanglan maghinulsol ang mga tawo.
13 And they cast out many demons, and anointed with oil many that were sick, and healed [them].
Ug ilang gipagula ang daghang mga yawa, ug gihidhiran nilag lana ang daghang mga yawa, ug gihidhiran nilag lana ang daghang mga masakiton ug gipang-ayo sila.
14 And king Herod heard [of him] (for his name was spread abroad: ) and he said, That John the Baptist had risen from the dead, and therefore mighty works do show forth themselves in him.
Ug si hari Herodes nakadungog niini, kay ang ngalan ni Jesus nabantug na man. Ug dihay nanag-ingon, "Si Juan nga magbabautismo gibanhaw gikan sa mga patay; ug mao kanay hinungdan ngano nga kining mga gahuma maabtik diha kaniya."
15 Others said, That it is Elijah. And others said, That it is a prophet, or as one of the prophets.
Apan ang uban nanag-ingon, "Kini mao si Elias." Ug ang uban nanag-ingon, "Kini profeta, sama sa usa sa mga profeta sa karaan."
16 But when Herod heard [of him], he said, It is John, whom I beheaded: he hath risen from the dead.
Apan sa pagkadungog niini ni Herodes, siya miingon, "Nabanhaw si Juan nga akong gipapunggotan."
17 For Herod himself had sent forth and laid hold upon John, and bound him in prison for the sake of Herodias, his brother Philip's wife: for he had married her.
Kay si Herodes ugod mao man ang nagsugo sa pagpadakop kang Juan, ug nagpagapos kaniya sa bianggoan tungod kang Herodias nga asawa ni Felipe nga igsoon niya ni Herodes; kay gipangasawa man siya ni Herodes.
18 For John had said to Herod, It is not lawful for thee to have thy brother's wife.
Kay si Juan nakaingon man ugod kang Herodes, "Dili uyon sa balaod ang paghupot mo sa asawa sa imong igsoon."
19 Therefore Herodias had a quarrel against him, and would have killed him; but she could not:
Ug si Herodias nasilag batok kaniya, ug buot unta niyang patyon siya. Apan wala siya makagayon,
20 For Herod feared John, knowing that he was a just and holy man, and observed him: and when he heard him, he did many things, and heard him gladly.
tungod kay si Herodes nahadlok man kang Juan, sanglit nahibaloan man niya nga siya maoy matarung ug balaan nga pagkatawo, ug iyang gipanalipdan siya. Ug sa iyang pagkadungog kaniya, siya nalibog sa hilabihan; ngani iyang gikalipay ang pagpatalinghug kaniya.
21 And when a convenient day had come, that Herod on his birth-day made a supper to his lords, high captains, and chief [men] of Galilee;
Apan miabut ang higayon sa diha nga sa pagkasumad sa iyang adlawng natawhan, si Herodes naghimog kombira alang sa iyang mga punoang kawani ug sa mga pangulo sa kasundalohan ug sa mga kadagkuan sa Galilea
22 And when the daughter of the said Herodias came in, and danced, and pleased Herod, and them that sat with him, the king said to the damsel, Ask of me whatever thou wilt, and I will give [it] thee.
Kay sa diha nga ang babayeng anak ni Herodias misulod ug misayaw, nahimuot kaniya si Herodes ug ang iyang mga dinapit; ug ang hari miingon sa dalaga, "Pangayo kanako sa bisan unsang gusto mo, ug ihatag ko kini kanimo."
23 And he swore to her, Whatever thou shalt ask of me, I will give [it] thee, to the half of my kingdom.
Ug kaniya nanumpa siya nga nag-ingon, "Bisan unsay imong pangayoon kanako, ihatag ko kini kanimo bisan pa ang katunga sa akong gingharian."
24 And she went forth, and said to her mother, What shall I ask? and she said, The head of John the Baptist.
Ug ang dalaga migowa ug nangutana sa iyang inahan, "Unsa bay akong pangayoon?" Ug siya mitubag, "Ang ulo ni Juan nga magbabautismo."
25 And she came in forthwith with haste to the king, and asked, saying, I will that thou shouldst give me, immediately, in a dish, the head of John the Baptist.
Ug dihadiha midali siya sa pagsulod ngadto sa atubangan sa hari ug kaniya nangayo siya nga nag-ingon, "Gusto ko nga karon dayon ihatag mo kanako ang ulo ni Juan nga Bautista, sinulod sa bandiha."
26 And the king was exceeding sorry: [yet] for his oath's sake, and for their sakes who sat with him, he would not reject her.
Ug ang hari nasubo sa hilabihan gayud, apan tungod sa iyang mga panumpa ug sa iyang mga dinapit, dili niya buot usbon ang iyang pulong ngadto kaniya.
27 And immediately the king sent an executioner, and commanded his head to be brought: and he went and beheaded him in the prison,
Ug dihadiha gisugo sa hari ang usa ka sundalo sa mga bantay sa pagkuha sa ulo ni Juan. Ug iyang giadto ug gipunggotan siya sa sulod sa bilanggoan,
28 And brought his head in a dish, and gave it to the damsel: and the damsel gave it to her mother.
ug ang ulo iyang gidala sinulod sa bandiha, ug gihatag niya sa dalaga; ug kini gihatag sa dalaga ngadto sa iyang inahan.
29 And when his disciples heard [of it], they came and took up his corpse, and laid it in a tomb.
Ug sa pagkadungog niini sa mga tinun-an ni Juan, nangadto sila ug gikuha nila ang iyang lawas ug gipahiluna kini sa usa ka lubnganan.
30 And the apostles assembled themselves to Jesus, and told him all things, both what they had done, and what they had taught.
Ug unya ang mga apostoles nagkatigum pag-usab uban kang Jesus, ug kaniya ilang gisugilon ang tanan nga ilang nahimo ug gipanudlo.
31 And he said to them, Come ye yourselves apart into a desert place, and rest a while: for there were many coming and going, and they had no leisure so much as to eat.
Ug siya miingon kanila, "Pangadto kamo nga kamokamo ra sa usa ka dapit nga awaaw, ug pamahulay kamog makadiyot." Kay daghan man ugod ang mga tawo nga nagpangadto-nganhi, ug si Jusu ug ang mga tinun-an halos makagayon bisan sa pagpangaon.
32 And they departed into a desert place in a boat privately.
Ug sakay sa sakayan nangadto sila sa usa ka dapit nga awaaw nga silasila ra.
33 And the people saw them departing, and many knew him, and ran on foot thither out of all cities, and out went them, and came together to him.
Ug daghan ang nakakita kanila sa ilang paggikan, ug nakaila kanila; ug kini sila midali pagpanalagan sa mamala paingon didto gikan sa tanang kalungsuran, ug miabut sila didto nga una pa kanila.
34 And Jesus, when he came out, saw many people, and was moved with compassion towards them, because they were as sheep not having a shepherd: and he began to teach them many things.
Ug sa pagtakas ni Jesus sa mamala, iyang nakita ang usa ka dakung pundok sa mga tawo, ug siya naluoy kanila, kay sila sama sa mga karnero nga walay magbalantay; ug iyang gisugdan ang pagpanudlo kanila sa daghang mga butang.
35 And when the day was now far spent, his disciples came to him, and said, This is a desert place, and now the time [is] far passed:
"Ug sa pagkahapon na kaayo, kaniya miduol ang iyang mga tinun-an ug miingon, " Awaaw kining dapita dinhi, ug karon hapon na kaayo;
36 Send them away, that they may go into the country around, and into the villages, and buy themselves bread: for they have nothing to eat.
"palakta na sila sa pagpangadto sa silingang kayutaan ug mga kabalangayan aron makapamalit silag ilang makaon."
37 He answered and said to them, Give ye them to eat. And they say to him, Shall we go and buy two hundred pennyworth of bread, and give them to eat?
Apan siya mitubag kanila, "Kamoy maghatag kanilag makaon." Ug sila miingon kaniya, "Mangadto ba kami sa pagpalit ug balig duha ka gatus ka denario nga tinapay, ug among ipakaon kanila?"
38 He saith to them, How many loaves have ye? go and see. And when they knew, they say, Five, and two fishes.
Ug siya miingon kanila, "Pila ba ka buok ang inyong tinapay? Adtoa ug susiha ninyo." Ug sa nasayran na nila, sila miingon kaniya, "Lima, ug duha ka buok isda."
39 And he commanded them to make all sit down by companies upon the green grass.
Ug iyang gisugo silang tanan sa pagpanglingkod nga magpundokpundok diha sa lunhawng mga balili.
40 And they sat down in ranks, by hundreds, and by fifties.
Ug nanglingkod sila nga nagpundokpundok sa tinaggatus ug tinagkalim-an.
41 And when he had taken the five loaves, and the two fishes, he looked up to heaven, and blessed, and broke the loaves, and gave [them] to his disciples to set before them; and the two fishes he divided among them all.
Ug sa nagkupot siya sa lima ka tinapay ug duha ka isda, miyahat siya sa langit ug nagpasalamat, ug iyang gipikaspikas ang mga tinapay ug gihatag ngadto sa iyang mga tinun-an aron idulot ngadto sa katawhan; ug iyang gibahinbahin ang duha ka isda alang kanilang tanan.
42 And they all ate, and were satisfied.
Ug nangaon silang tanan ug nabusog.
43 And they took up twelve baskets full of the fragments, and of the fishes.
Ug ilang nahipos ang napulog-duha ka bukag nga mga tipik sa tinapay ug sa isda.
44 And they that ate of the loaves, were about five thousand men.
Ug ang mga nangaon sa tinapay may gidaghanon nga lima ka libo ka mga lalaki.
45 And immediately he constrained his disciples to get into the boat, and to go to the other side before to Bethsaida, while he sent away the people.
Ug dihadiha ang iyang mga tinun-an gipasakay niya sa sakayan ug iyang gipauna kaniya sa pag-adto sa pikas nga daplin, sa Betsaida, samtang nagpalakaw pa siya sa panon sa katawhan.
46 And when he had dismissed them, he departed to a mountain to pray.
Ug sa nakapanamilit na siya kanila, siya miadto sa kabungturan aron sa pag-ampo.
47 And when evening was come, the boat was in the midst of the sea, and he alone on the land.
Ug sa pagkasawomsom na, ang sakayan didto na sa lawod sa lanaw, ug siya mao rang usa didto sa mamala.
48 And he saw them toiling in rowing; for the wind was contrary to them: and about the fourth watch of the night he cometh to them, walking upon the sea, and would have passed by them.
Ug nakita niya sila nga nagkalisudlisud sa paggaud, kay songsongon man ang hangin. Ug sa may ikaupat nga hugna sa bantay sa kagabhion, kanila miadto siya nga naglakaw ibabaw sa tubig. Tuyo unta niya ang paglabay kanila,
49 But when they saw him walking upon the sea, they supposed it had been a spirit, and cried out.
apan sa ilang pagkakita kaniya nga naglakaw ibabw sa tubig, ilang gidahum nga siya abat, ug sila naniyagit;
50 (For they all saw him, and were troubled.) And immediately he talked with them, and saith to them, Be of good cheer: It is I; be not afraid.
kay silang tanan nakakita man kaniya, ug nangalisang sila. Apan dihadiha kanila misulti siya nga nag-ingon, "Salig kamo, ako kini; ayaw kamo kalisang."
51 And he went up to them into the boat; and the wind ceased: and they were greatly amazed in themselves beyond measure, and wondered.
Ug siya misaka sa sakayan ngadto kanila, ug ang hangin milunay. Ug sila nahibulong sa hilabihan gayud,
52 For they considered not [the miracle] of the loaves; for their heart was hardened.
kay wala man ugod sila makasabut mahitungod sa tinapay, hinonoa nagmagahi ang ilang mga kasingkasing.
53 And when they had passed over, they came into the land of Gennesaret, and drew to the shore.
Ug sa nakatabok na sila, miabut sila sa yuta sa Genezaret ug midunggo sa baybayon.
54 And when they had come out of the boat forthwith they knew him,
Ug sa paghikawas na nila sa sakayan, dihadiha nakaila kaniya ang mga tawo,
55 And ran through that whole region around, and began to carry about in beds those that were sick, where they heard he was.
ug nagpanalagan sila ngadto-nganhi sa tanang dapit niadtong yutaa, ug gisugdan nila ang pagpangdala sa mga masakiton diha sa mga higdaanan ngadto sa bisan diing dapit, diin atua siya sumala sa ilang madunggan.
56 And whithersoever he entered, into villages, or cities, or country, they laid the sick in the streets, and besought him that they might touch, if it were but the border of his garment: and as many as touched him, were healed.
Ug bisan diin siya mag-adto, sa mga kabalangayan, sa mga siyudad, o sa kaumahan, didto gipahimutang nila ang mga masakiton diha sa mga tiyanggihan, ug nagpakiluoy sila kaniya nga pahikapon unta sila bisan na lang sa borlas sa iyang kupo; ug nangaayo ang tanang nakahikap niini.
