< Mark 13 >

1 And as he was going out of the temple, one of his disciples saith to him, Master, see what manner of stones, and what buildings [are here]!
อนนฺตรํ มนฺทิราทฺ พหิรฺคมนกาเล ตสฺย ศิษฺยาณาเมกสฺตํ วฺยาหฺฤตวานฺ เห คุโร ปศฺยตุ กีทฺฤศา: ปาษาณา: กีทฺฤกฺ จ นิจยนํฯ
2 And Jesus answering said to him, Seest thou these great buildings? there shall not be left one stone upon another, that shall not be thrown down.
ตทา ยีศุสฺตมฺ อวทตฺ ตฺวํ กิเมตทฺ พฺฤหนฺนิจยนํ ปศฺยสิ? อไสฺยกปาษาโณปิ ทฺวิตียปาษาโณปริ น สฺถาสฺยติ สรฺเวฺว 'ธ: กฺเษปฺสฺยนฺเตฯ
3 And as he sat upon the mount of Olives, over against the temple, Peter, and James, and John, and Andrew, asked him privately,
อถ ยสฺมินฺ กาเล ไชตุนฺคิเรา มนฺทิรสฺย สมฺมุเข ส สมุปวิษฺฏสฺตสฺมินฺ กาเล ปิตโร ยากูพฺ โยหนฺ อานฺทฺริยศฺไจเต ตํ รหสิ ปปฺรจฺฉุ: ,
4 Tell us, when will these things be? and what [will be] the sign when all these things shall be fulfilled?
เอตา ฆฏนา: กทา ภวิษฺยนฺติ? ตไถตตฺสรฺวฺวาสำ สิทฺธฺยุปกฺรมสฺย วา กึ จิหฺนํ? ตทสฺมภฺยํ กถยตุ ภวานฺฯ
5 And Jesus answering them, began to say, Take heed lest any [man] deceive you:
ตโต ยาศุสฺตานฺ วกฺตุมาเรเภ, โกปิ ยถา ยุษฺมานฺ น ภฺรามยติ ตถาตฺร ยูยํ สาวธานา ภวตฯ
6 For many will come in my name, saying, I am [Christ]; and will deceive many.
ยต: ขฺรีษฺโฏหมิติ กถยิตฺวา มม นามฺนาเนเก สมาคตฺย โลกานำ ภฺรมํ ชนยิษฺยนฺติ;
7 And when ye shall hear of wars, and rumors of wars, be ye not troubled: for [such things] must needs be; but the end [will] not [be] yet.
กินฺตุ ยูยํ รณสฺย วารฺตฺตำ รณาฑมฺพรญฺจ ศฺรุตฺวา มา วฺยากุลา ภวต, ฆฏนา เอตา อวศฺยมฺมาวินฺย: ; กินฺตฺวาปาตโต น ยุคานฺโต ภวิษฺยติฯ
8 For nation will rise against nation, and kingdom against kingdom: and there will be earthquakes in [divers] places, and there will be famines, and troubles: these [are] the beginnings of sorrows.
เทศสฺย วิปกฺษตยา เทโศ ราชฺยสฺย วิปกฺษตยา จ ราชฺยมุตฺถาสฺยติ, ตถา สฺถาเน สฺถาเน ภูมิกมฺโป ทุรฺภิกฺษํ มหาเกฺลศาศฺจ สมุปสฺถาสฺยนฺติ, สรฺวฺว เอเต ทุ: ขสฺยารมฺภา: ฯ
9 But take heed to yourselves: for they will deliver you up to councils; and in the synagogues ye will be beaten: and ye will be brought before rulers and kings for my sake, for a testimony against them.
กินฺตุ ยูยมฺ อาตฺมารฺเถ สาวธานาสฺติษฺฐต, ยโต โลกา ราชสภายำ ยุษฺมานฺ สมรฺปยิษฺยนฺติ, ตถา ภชนคฺฤเห ปฺรหริษฺยนฺติ; ยูยํ มทรฺเถ เทศาธิปานฺ ภูปำศฺจ ปฺรติ สากฺษฺยทานาย เตษำ สมฺมุเข อุปสฺถาปยิษฺยเธฺวฯ
10 And the gospel must first be published among all nations.
เศษีภวนาตฺ ปูรฺวฺวํ สรฺวฺวานฺ เทศียานฺ ปฺรติ สุสํวาท: ปฺรจารยิษฺยเตฯ
11 But when they shall lead [you], and deliver you up, be not anxious beforehand what ye shall speak, neither do ye premeditate: but whatever shall be given you in that hour, that speak ye: for it is not ye that speak, but the Holy Spirit.
กินฺตุ ยทา เต ยุษฺมานฺ ธฺฤตฺวา สมรฺปยิษฺยนฺติ ตทา ยูยํ ยทฺยทฺ อุตฺตรํ ทาสฺยถ, ตทคฺร ตสฺย วิเวจนํ มา กุรุต ตทรฺถํ กิญฺจิทปิ มา จินฺตยต จ, ตทานีํ ยุษฺมากํ มน: สุ ยทฺยทฺ วากฺยมฺ อุปสฺถาปยิษฺยเต ตเทว วทิษฺยถ, ยโต ยูยํ น ตทฺวกฺตาร: กินฺตุ ปวิตฺร อาตฺมา ตสฺย วกฺตาฯ
12 Now the brother will betray the brother to death, and the father the son: and children will rise up against [their] parents, and will cause them to be put to death.
ตทา ภฺราตา ภฺราตรํ ปิตา ปุตฺรํ ฆาตนารฺถํ ปรหเสฺตษุ สมรฺปยิษฺยเต, ตถา ปตฺยานิ มาตาปิโตฺร รฺวิปกฺษตยา เตา ฆาตยิษฺยนฺติฯ
13 And ye will be hated by all [men] for my name's sake: but he that shall endure to the end, the same shall be saved.
มม นามเหโต: สรฺเวฺวษำ สวิเธ ยูยํ ชุคุปฺสิตา ภวิษฺยถ, กินฺตุ ย: กศฺจิตฺ เศษปรฺยฺยนฺตํ ไธรฺยฺยมฺ อาลมฺพิษฺยเต เสอว ปริตฺราสฺยเตฯ
14 But when ye shall see the abomination of desolation, spoken of by Daniel the prophet, standing where it ought not, (let him that readeth understand) then let them that are in Judea flee to the mountains:
ทานิเยลฺภวิษฺยทฺวาทินา โปฺรกฺตํ สรฺวฺวนาศิ ชุคุปฺสิตญฺจ วสฺตุ ยทา ตฺวโยคฺยสฺถาเน วิทฺยมานํ ทฺรกฺษถ (โย ชน: ปฐติ ส พุธฺยตำ) ตทา เย ยิหูทียเทเศ ติษฺฐนฺติ เต มหีธฺรํ ปฺรติ ปลายนฺตำ;
15 And let him that is on the house-top not go down into the house, neither enter [it], to take any thing out of his house:
ตถา โย นโร คฺฤโหปริ ติษฺฐติ ส คฺฤหมธฺยํ นาวโรหตุ, ตถา กิมปิ วสฺตุ คฺรหีตุํ มเธฺยคฺฤหํ น ปฺรวิศตุ;
16 And let him that is in the field not turn back again to take up his garment.
ตถา จ โย นร: เกฺษเตฺร ติษฺฐติ โสปิ สฺววสฺตฺรํ คฺรหีตุํ ปราวฺฤตฺย น วฺรชตุฯ
17 But woe to them that are with child, and to them that nurse infants in those days.
ตทานีํ ครฺพฺภวตีนำ สฺตนฺยทาตฺรีณาญฺจ โยษิตำ ทุรฺคติ รฺภวิษฺยติฯ
18 And pray ye that your flight be not in the winter.
ยุษฺมากํ ปลายนํ ศีตกาเล ยถา น ภวติ ตทรฺถํ ปฺรารฺถยธฺวํฯ
19 For [in] those days shall be affliction, such as hath not been from the beginning of the creation which God created to this time, neither shall be.
ยตสฺตทา ยาทฺฤศี ทุรฺฆฏนา ฆฏิษฺยเต ตาทฺฤศี ทุรฺฆฏนา อีศฺวรสฺฤษฺเฏ: ปฺรถมมารภฺยาทฺย ยาวตฺ กทาปิ น ชาตา น ชนิษฺยเต จฯ
20 And except the Lord had shortened those days, no flesh would be saved: but for the elect's sake, whom he hath chosen, he hath shortened the days.
อปรญฺจ ปรเมศฺวโร ยทิ ตสฺย สมยสฺย สํกฺเษปํ น กโรติ ตรฺหิ กสฺยาปิ ปฺราณภฺฤโต รกฺษา ภวิตุํ น ศกฺษฺยติ, กินฺตุ ยานฺ ชนานฺ มโนนีตานฺ อกโรตฺ เตษำ สฺวมโนนีตานำ เหโต: ส ตทเนหสํ สํกฺเษปฺสฺยติฯ
21 And then, if any man shall say to you, Lo, here [is] Christ; or lo, [he is] there; believe [him] not.
อนฺยจฺจ ปศฺยต ขฺรีษฺโฏตฺร สฺถาเน วา ตตฺร สฺถาเน วิทฺยเต, ตสฺมินฺกาเล ยทิ กศฺจิทฺ ยุษฺมานฺ เอตาทฺฤศํ วากฺยํ วฺยาหรติ, ตรฺหิ ตสฺมินฺ วาเกฺย ไภว วิศฺวสิตฯ
22 For false Christs, and false prophets will rise, and will show signs and wonders, to seduce, if [it were] possible, even the elect.
ยโตเนเก มิถฺยาขฺรีษฺฏา มิถฺยาภวิษฺยทฺวาทินศฺจ สมุปสฺถาย พหูนิ จิหฺนานฺยทฺภุตานิ กรฺมฺมาณิ จ ทรฺศยิษฺยนฺติ; ตถา ยทิ สมฺภวติ ตรฺหิ มโนนีตโลกานามปิ มิถฺยามตึ ชนยิษฺยนฺติฯ
23 But take ye heed: behold, I have foretold you all things.
ปศฺยต ฆฏนาต: ปูรฺวฺวํ สรฺวฺวการฺยฺยสฺย วารฺตฺตำ ยุษฺมภฺยมทามฺ, ยูยํ สาวธานาสฺติษฺฐตฯ
24 But in those days, after that tribulation, the sun shall be darkened, and the moon shall not give her light,
อปรญฺจ ตสฺย เกฺลศกาลสฺยาวฺยวหิเต ปรกาเล ภาสฺกร: สานฺธกาโร ภวิษฺยติ ตไถว จนฺทฺรศฺจนฺทฺริกำ น ทาสฺยติฯ
25 And the stars of heaven shall fall, and the powers that are in heaven shall be shaken.
นภ: สฺถานิ นกฺษตฺราณิ ปติษฺยนฺติ, โวฺยมมณฺฑลสฺถา คฺรหาศฺจ วิจลิษฺยนฺติฯ
26 And then they shall see the Son of man coming in the clouds with great power and glory.
ตทานีํ มหาปรากฺรเมณ มไหศฺวรฺเยฺยณ จ เมฆมารุหฺย สมายานฺตํ มานวสุตํ มานวา: สมีกฺษิษฺยนฺเตฯ
27 And then he will send his angels, and will assemble his elect from the four winds, from the uttermost part of the earth to the uttermost part of heaven.
อนฺยจฺจ ส นิชทูตานฺ ปฺรหิตฺย นโภภูโมฺย: สีมำ ยาวทฺ ชคตศฺจตุรฺทิคฺภฺย: สฺวมโนนีตโลกานฺ สํคฺรหีษฺยติฯ
28 Now learn a parable of the fig-tree: When its branch is yet tender, and putteth forth leaves, ye know that summer is near:
อุฑุมฺพรตโร รฺทฺฤษฺฏานฺตํ ศิกฺษธฺวํ ยโทฑุมฺพรสฺย ตโร รฺนวีนา: ศาขา ชายนฺเต ปลฺลวาทีนิ จ รฺนิคจฺฉนฺติ, ตทา นิทาฆกาล: สวิโธ ภวตีติ ยูยํ ชฺญาตุํ ศกฺนุถฯ
29 So ye in like manner, when ye shall see these things come to pass, know that it is nigh, [even] at the doors.
ตทฺวทฺ เอตา ฆฏนา ทฺฤษฺฏฺวา ส กาโล ทฺวารฺยฺยุปสฺถิต อิติ ชานีตฯ
30 Verily I say to you, that this generation shall not pass, till all these things shall be done.
ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ วทามิ, อาธุนิกโลกานำ คมนาตฺ ปูรฺวฺวํ ตานิ สรฺวฺวาณิ ฆฏิษฺยนฺเตฯ
31 Heaven and earth shall pass away: but my words shall not pass away.
ทฺยาวาปฺฤถิโวฺย รฺวิจลิตโย: สโตฺย รฺมทียา วาณี น วิจลิษฺยติฯ
32 But of that day and [that] hour knoweth no man, no not the angels which are in heaven, neither the Son, but the Father.
อปรญฺจ สฺวรฺคสฺถทูตคโณ วา ปุโตฺร วา ตาตาทนฺย: โกปิ ตํ ทิวสํ ตํ ทณฺฑํ วา น ชฺญาปยติฯ
33 Take ye heed, watch and pray: for ye know not when the time is.
อต: ส สมย: กทา ภวิษฺยติ, เอตชฺชฺญานาภาวาทฺ ยูยํ สาวธานาสฺติษฺฐต, สตรฺกาศฺจ ภูตฺวา ปฺรารฺถยธฺวํ;
34 [For the son of man is] as a man taking a long journey, who left his house, and gave authority to his servants, and to every man his work; and commanded the porter to watch.
ยทฺวตฺ กศฺจิตฺ ปุมานฺ สฺวนิเวศนาทฺ ทูรเทศํ ปฺรติ ยาตฺรากรณกาเล ทาเสษุ สฺวการฺยฺยสฺย ภารมรฺปยิตฺวา สรฺวฺวานฺ เสฺว เสฺว กรฺมฺมณิ นิโยชยติ; อปรํ เทาวาริกํ ชาคริตุํ สมาทิศฺย ยาติ, ตทฺวนฺ นรปุตฺร: ฯ
35 Watch ye therefore: for ye know not when the master of the house cometh, at evening, or at midnight, or at the cock-crowing, or in the morning:
คฺฤหปติ: สายํกาเล นิศีเถ วา ตฺฤตียยาเม วา ปฺราต: กาเล วา กทาคมิษฺยติ ตทฺ ยูยํ น ชานีถ;
36 Lest coming suddenly, he should find you sleeping.
ส หฐาทาคตฺย ยถา ยุษฺมานฺ นิทฺริตานฺ น ปศฺยติ, ตทรฺถํ ชาคริตาสฺติษฺฐตฯ
37 And what I say to you, I say to all, Watch.
ยุษฺมานหํ ยทฺ วทามิ ตเทว สรฺวฺวานฺ วทามิ, ชาคริตาสฺติษฺฐเตติฯ

< Mark 13 >