Luke 24
1 Now upon the first [day] of the week, very early in the morning, they came to the sepulcher, bringing the spices which they had prepared, and certain [others] with them.
Sayo sa buntag sa unang adlaw sa semana, sila miabot sa lubnganan, dala ang mga pahumot nga ilang giandam.
2 And they found the stone rolled away from the sepulcher.
Nakita nila ang bato nga naligid palayo gikan sa lubnganan.
3 And they entered in, and found not the body of the Lord Jesus.
Misulod sila, apan wala nila nakita ang lawas ni Ginoong Jesus.
4 And it came to pass, as they were much perplexed at this, behold, two men stood by them in shining garments.
Nahitabo kini, samtang nahibulong sila mahitungod niini, sa kalit lang, duha ka mga lalaki ang mitindog nga nagsuot ug makasisilaw nga bisti.
5 And as they were afraid, and bowed down [their] faces to the earth, they said to them, Why seek ye the living among the dead?
Samtang ang mga babaye napuno sa kahadlok ug miduko sa ilang mga dagway sa yuta, sila miingon sa mga babaye, “Nganong nangita kamo sa buhi taliwala sa patay?
6 He is not here, but is risen. Remember how he spoke to you when he was yet in Galilee,
Wala siya dinhi, apan nabanhaw! Hinumdumi kung giunsa niya pagsulti kaninyo kaniadtong anaa pa siya sa Galilea,
7 Saying, The Son of man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.
miingon nga ang Anak sa Tawo kinahanglan itugyan ngadto sa mga kamot sa makasasala nga mga tawo ug ilansang sa krus, ug sa ikatulo ka adlaw, mabanhaw pag-usab.”
8 And they remembered his words,
Ang mga babaye nakahinumdum sa iyang mga pulong,
9 And returned from the sepulcher, and told all these things to the eleven, and to all the rest.
ug nibalik gikan sa lubnganan ug nagsulti niining tanan nga mga butang sa napulo ug usa ug sa tanan.
10 It was Mary Magdalene, and Joanna, and Mary [the mother] of James, and other [women that were] with them, who told these things to the apostles.
Karon si Maria Magdalena, Joana, Maria ang inahan si Santiago, ug ang uban nga mga babaye nga kauban nila misugilon niining mga butang sa mga apostoles.
11 And their words seemed to them as idle tales, and they believed them not.
Apan kini nga mensahe sama sa walay pulos nga istorya alang sa mga apostoles, ug sila wala motuo sa mga babaye.
12 Then Peter arose, and ran to the sepulcher, and stooping down, he beheld the linen clothes laid by themselves, and departed, wondering in himself at that which had come to pass.
Apan si Pedro mibarog, ug midagan padulong sa lubnganan, ug nagyukbo ug nitan-aw sa sulod, nakita niya ang panapton nga lino nga mao nalang ang nahibilin. Dayon si Pedro mipauli sa iyang balay, nahibulong kung unsa ang nahitabo.
13 And behold, two of them went that same day to a village called Emmaus, which was from Jerusalem [about] sixty furlongs.
Tan-awa, duha kanila mopaingon anang adlawa sa baryo nga ginganlan ug Emaus, nga 60 ka estadyum gikan sa Jerusalem.
14 And they talked together of all these things which had happened.
Sila nag-istoryahanay mahitungod sa tanang mga butang nga nahitabo.
15 And it came to pass, that, while they communed [together], and reasoned, Jesus himself drew near, and went with them.
Nahitabo kini, samtang sila naghisgotanay ug nagpangotan-anay, si Jesus sa iyang kaugalingon mipaduol ug mikuyog kanila.
16 But their eyes were held, that they should not know him.
Apan gipugngan ang ilang mga mata sa pag-ila kaniya.
17 And he said to them, What manner of communications [are] these that ye have one to another, as ye walk, and are sad?
Si Jesus miingon kanila, “Unsa inyong giistoryahang duha samtang kamo nagalakaw?” Sila mitindog nga magul-anon.
18 And one of them, whose name was Cleopas, answering, said to him, Art thou only a stranger in Jerusalem, and hast not known the things which have come to pass there in these days?
Ang usa kanila, ginganlan ug Cleopas, mitubag kaniya, “Ikaw ra ba ang usa ka tawo sa Jerusalem nga wala nakahibalo sa mga butang nga nahitabo didto karong mga adlawa?”
19 And he said to them, What things? And they said to him, Concerning Jesus of Nazareth, who was a prophet mighty in deed and word before God, and all the people:
Si Jesus miingon kanila, “Unsa nga mga butang?” Sila mitubag kaniya, “Ang mga butang nga mahitungod kang Jesus nga Nasareno, nga usa ka propeta, gamhanan sa buhat ug pulong atubangan sa Dios ug sa tanan tawo.
20 And how the chief priests and our rulers delivered him to be condemned to death, and crucified him.
Ug giunsa sa mga pangulong pari ug atong mga magmamando pagtugyan kaniya aron hukman sa silot sa kamatayon ug paglansang kaniya sa krus.
21 But we trusted that it had been he who would have redeemed Israel: and besides all this, to-day is the third day since these things were done.
Apan kami naglaum nga siya maoy mohatag ug kagawasan sa Israel. O, ug bisan pa niining tanan, karon ang ikatulo nga adlaw sukad nga kining mga butang nahitabo.
22 Yes, and certain women also of our company made us astonished, who were early at the sepulcher.
Apan usab, ang uban nga mga babaye nga among kauban nagpahibulong kanamo, nga miadto sa lubnganan sayo sa kabuntagon.
23 And when they found not his body, they came, saying, that they had also seen a vision of angels, who said that he was alive.
Sa dihang wala nila makita ang iyang lawas, sila miabot, ug miingon nga sila nakakita ug panan-awon sa mga anghel nga nag-ingon kanila nga siya nabuhi.
24 And certain of them who were with us, went to the sepulcher, and found [it] even so as the women had said: but him they saw not.
Pipila sa mga tawo kinsa miuban padulong sa lubnganan, ug nakita ang sama sa gisulti sa mga babaye. Apan wala nila siya nakita.”
25 Then he said to them, O fools, and slow of heart to believe all that the prophets have spoken!
Si Jesus miingon kanila, “O buangbuang nga mga tawo ug hinay ang kasingkasing sa pagtuo sa tanan nga gipang-istorya sa mga propeta!
26 Ought not Christ to suffer these things, and to enter into his glory?
Dili ba mahinungdanon ang pagsakripisyo ni Cristo niining mga butanga, ug musulod diha sa iyang himaya?”
27 And beginning at Moses, and all the prophets, he expounded to them in all the scriptures the things concerning himself.
Sa sinugdanan gikan kang Moises ug sa tanan nga mga propeta, gipasabot ni Jesus kanila ang mga butang nga may kalabotan sa iyang kaugalingon ngadto sa tanan nga kasulatan.
28 And they drew nigh to the village whither they were going: and he made as though he would go further.
Sa dihang duol na sila sa baryo, diin sila mopadulong, si Jesus milihok ingon nga siya molakaw pagpadayon.
29 But they constrained him, saying, Abide with us: for it is towards evening, and the day is far spent. And he went in to tarry with them.
Apan sila mipugos kaniya, ug miingon, “Pabilin kauban kanamo, tungod kay duol na ang gabii ug ang adlaw hapit na mahuman.” Busa si Jesus misulod ug mipabilin uban kanila.
30 And it came to pass, as he sat at table with them, he took bread, and blessed [it], and broke, and gave to them.
Kini nahitabo, sa dihang siya milingkod kauban nila aron sa pagpangaon, gikuha niya ang tinapay, gipanalanginan kini, ug gipikaspikas, ug gihatag kanila.
31 And their eyes were opened, and they knew him: and he vanished out of their sight.
Unya naablihan ang ilang mga mata, ug sila nakaila kaniya, ug siya nawala sa ilang panan-aw.
32 And they said one to another, Did not our heart burn within us while he talked with us by the way, and while he opened to us the scriptures?
Sila miingon sa usag-usa, “Wala ba midilaab ang sulod sa atong mga kasingkasing, sa dihang siya nakig-istorya kanato sa dalan, samtang giablihan niya kanato ang kasulatan?”
33 And they rose the same hour, and returned to Jerusalem, and found the eleven assembled, and them that were with them,
Sila nanindog niadtong orasa, ug mibalik sa Jerusalem. Nakita nila ang napulo ug usa nga nagtigum, ug kadtong mga nikuyog kanila,
34 Saying, The Lord is risen indeed, and hath appeared to Simon.
miingon, “Ang Ginoo tinuod nga nabanhaw, ug nagpakita kang Simon.”
35 And they told what things [were done] in the way, and how he was known to them in breaking of bread.
Busa ilang gisulti ang mga butang nga nahitabo sa ilang pagpadulong, ug kung giunsa ni Jesus pagpakita kanila pinaagi sa pagpikas sa tinapay.
36 And as they were thus speaking, Jesus himself stood in the midst of them, and saith to them, Peace [be] to you.
Sa dihang gihisgotan nila kining mga butang, si Jesus sa iyang kaugalingon mibarog sa ilang taliwala, ug siya miingon, “Ang kalinaw maanaa kaninyo.”
37 But they were terrified and affrighted, and supposed that they had seen a spirit.
Apan sila nangalisang ug napuno sa kahadlok, daw nakakita sila ug kalag.
38 And he said to them, Why are ye troubled? and why do thoughts arise in your hearts?
Si Jesus miingon kanila, “Nganong nasamok kamo? Nganong adunay mga pangutana nga mitungha sa inyong mga kasingkasing?
39 Behold my hands and my feet, that it is I myself: handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye see me have.
Tan-awa ang akong mga kamot ug mga tiil, nga kini ako mismo. Hikapa ako ug tan-awa. Kay ang kalag walay unod ug mga bukog, nga sa makita ninyo anaa kanako.”
40 And when he had thus spoken, he showed them [his] hands and [his] feet.
Sa dihang gisulti niya kini, iyang gipakita kanila ang iyang mga kamot ug mga tiil.
41 And while they yet believed not for joy, and wondered, he said to them, Have ye here any thing for food?
Sa dihang dili pa sila makatuo sa hilabihang kalipay ug pagkahibulong, si Jesus miingon kanila, “Naa ba kamoy bisag unsa nga pagkaon?”
42 And they gave him a piece of a broiled fish, and a honey-comb.
Gihatagan nila siya ug sinugbang isda.
43 And he took [it], and ate before them.
Gikuha kini ni Jesus ug gikaon sa ilang atubangan.
44 And he said to them, These [are] the words which I spoke to you, while I was yet with you, that all things must be fulfilled, which were written in the law of Moses, and [in] the prophets, and [in] the psalms, concerning me.
Siya miingon kanila, “Kaniadtong ako kauban ninyo, ako miingon kaninyo nga ang tanan nga nahisulat sa balaod ni Moises ug ang mga propeta ug ang mga Salmo kinahanglan matuman.”
45 Then he opened their understanding, that they might understand the scriptures,
Unya iyang giablihan ang ilang mga hunahuna, aron sila makasabot sa kasulatan.
46 And said to them, Thus it is written, and thus it behooved Christ to suffer, and to rise from the dead the third day:
Siya miingon kanila, “Kini nahisulat, nga ang Cristo kinahanglan mag-antos, ug mabanhaw pag-usab gikan sa kamatayon sa ikatulo nga adlaw.
47 And that repentance and remission of sins should be preached in his name among all nations, beginning at Jerusalem.
Ug ang paghinulsol ug pagpasaylo sa mga sala kinahanglan isangyaw pinaagi sa iyang ngalan sa tanang mga nasod, sugod sa Jerusalem.
48 And ye are witnesses of these things.
Kamo ang mga saksi niining mga butanga.
49 And behold, I send the promise of my Father upon you: but tarry ye in the city of Jerusalem, until ye are endued with power from on high.
Tan-awa, Akong ipadala ang saad sa akong Amahan alang kaninyo. Apan hulata didto sa siyudad, hangtod kamo masul-oban sa gahom nga gikan sa kahitas-an.”
50 And he led them out as far as to Bethany: and he lifted up his hands, and blessed them.
Unya si Jesus migiya kanila pagawas hangtod anaa na sila duol sa Bitania. Gipataas niya iyang mga kamot, ug gipanalanginan sila.
51 And it came to pass, while he was blessing them, he was parted from them, and carried up into heaven.
Kini nahitabo, samtang siya mipanalangin kanila, siya mibiya kanila ug gibayaw ngadto sa kalangitan.
52 And they worshiped him, and returned to Jerusalem with great joy:
Ug sila midayeg kaniya, ug mibalik sa Jerusalem sa dakong kalipay.
53 And were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
Sila anaa kanunay sa templo, nagapanalangin sa Dios.
