< Luke 23 >

1 And the whole multitude of them arose, and led him to Pilate.
Ang buong kapulungan ay tumayo, at dinala si Jesus sa harapan ni Pilato.
2 And they began to accuse him, saying, We found this [man] perverting the nation, and forbidding to give tribute to Cesar, saying, that he himself is Christ a king.
Nagsimula silang paratangan siya, sinasabi, “Nalaman na inaakay ng taong ito ang aming bansa sa kasamaan, ipinagbabawal niyang magbigay ng buwis kay Ceasar, at sinasabing siya mismo ang Cristo, na isang hari.”
3 And Pilate asked him, saying, Art thou the King of the Jews? And he answered him and said, Thou sayest [it].
Tinanong siya ni Pilato, sinasabi, “Ikaw ba ang Hari ng mga Judio?” At sinagot siya ni Jesus at sinabi, “Ikaw na ang may sabi.”
4 Then said Pilate to the chief priests, and [to] the people, I find no fault in this man.
Sinabi ni Pilato sa mga punong pari at sa maraming tao, “Wala akong makitang kasalanan sa taong ito.”
5 And they were the more fierce, saying, He stirreth up the people, teaching throughout all Judea, beginning from Galilee to this place.
Ngunit sila ay nagpupumilit, sinasabi, “Ginugulo niya ang mga tao, nagtuturo sa buong Judea, mula sa Galilea maging sa lugar na ito.”
6 When Pilate heard of Galilee, he asked whether the man was a Galilean.
Kaya nang marinig ito ni Pilato, tinanong niya kung ang taong iyon ay taga-Galilea.
7 And as soon as he knew that he belonged to Herod's jurisdiction, he sent him to Herod, who himself was also at Jerusalem at that time.
Nang malaman niyang nasa ilalim siya ng pamumuno ni Herodes, ipinadala niya si Jesus kay Herodes, na nasa Jerusalem din sa mga araw na iyon.
8 And when Herod saw Jesus, he was exceeding glad: for he had been for a long time, desirous to see him, because he had heard many things of him; and he hoped to see some miracle done by him.
Nang makita ni Herodes si Jesus, labis siyang natuwa, dahil matagal na niya itong nais makita. Nakarinig siya ng tungkol sa kaniya at ninais niyang makakita ng ilang himala na ginawa niya.
9 Then he questioned with him in many words; but he answered him nothing.
Maraming itinanong si Herodes kay Jesus, ngunit walang isinagot si Jesus sa kaniya.
10 And the chief priests and scribes stood and vehemently accused him.
Tumayo ang mga punong pari at mga eskriba, marahas siyang pinaparatangan.
11 And Herod with his troops set him at naught, and mocked [him], and arrayed him in a gorgeous robe, and sent him again to Pilate.
Inalipusta siya ni Herodes kasama ng kaniyang mga kawal, at kinutya siya, at dinamitan siya ng magandang kasuotan, at ipinadala si Jesus pabalik kay Pilato.
12 And the same day Pilate and Herod were made friends together; for before they were at enmity between themselves.
Naging magkaibigan sina Herodes at Pilato sa araw ding iyon (dati silang magkaaway.)
13 And Pilate, when he had called together the chief priests, and the rulers, and the people,
Tinipon ni Pilato ang mga punong pari at ang mga pinuno at ang napakaraming tao,
14 Said to them, Ye have brought this man to me, as one that perverteth the people: and behold, I, having examined [him] before you, have found no fault in this man, touching those things of which ye accuse him;
at sinabi sa kanila, “Dinala ninyo ang taong ito sa akin na tila isang taong pinangungunahan ang mga tao upang gumawa ng masama, at tingnan ninyo, tinanong ko siya sa harapan ninyo, wala akong nakitang kasalanan sa taong ito tungkol sa mga bagay na inyong ipinaparatang sa kaniya.
15 No, nor yet Herod: for I sent you to him; and lo, nothing worthy of death is done to him:
Wala, kahit si Herodes, sapagkat siya ay ipinabalik niya sa atin, at tingnan ninyo, wala siyang ginawang karapat-dapat ng kamatayan.
16 I will therefore chastise him, and release [him].
Kaya parurusahan ko siya, at pakakawalan siya.
17 (For of necessity he must release one to them at the feast.)
(Ngayon, sa pista, kailangang magpalaya ni Pilato ng isang bilanggo para sa mga Judio.)
18 And they cried out all at once, saying, Away with this [man], and release to us Barabbas:
Ngunit sabay-sabay silang sumigaw, sinasabi, “Alisin ninyo ang taong ito, at palayain si Barabbas para sa amin!”
19 (Who, for a certain sedition made in the city, and for murder, was cast into prison.)
Si Barabbas ay isang taong ibinilanggo dahil sa pagrerebelde sa lungsod at dahil sa pagpatay.
20 Pilate therefore, willing to release Jesus, spoke again to them.
Kinausap ulit sila ni Pilato, ninanais na palayain si Jesus.
21 But they cried, saying, Crucify, crucify him.
Ngunit sumigaw sila, sinasabi, “Ipako siya sa krus, ipako siya sa krus.”
22 And he said to them the third time, Why, what evil hath he done? I have found no cause of death in him; I will therefore chastise him, and let [him] go.
Sinabi niya sa kanila sa ikatlong pagkakataon, “Bakit, anong masamang ginawa ng taong ito? Wala akong natagpuan upang siya ay marapat na parusahan ng kamatayan. Kaya, pagkatapos niyang maparusahan, pakakawalan ko siya.”
23 And they were urgent with loud voices, requiring that he might be crucified: and the voices of them, and of the chief priests prevailed.
Ngunit sila ay mapilit na may malalakas na tinig, hinihiling na ipapako siya krus. At nahikayat si Pilato ng kanilang mga tinig.
24 And Pilate gave sentence that it should be as they required.
Kaya nagpasya si Pilato na ibigay ang kanilang kahilingan.
25 And he released to them him that for sedition and murder had been cast into prison, whom they had desired; but he delivered Jesus to their will.
Pinalaya niya ang taong hiniling nila, na ibinilanggo dahil sa panggugulo at pagpatay. Ngunit ibinigay niya si Jesus ayon sa kalooban nila.
26 And as they led him away, they laid hold upon one Simon a Cyrenian, coming out of the country, and on him they laid the cross, that he might bear [it] after Jesus.
Nang siya inilalayo nila, sinunggaban nila ang isang Simon na taga-Cirene, na nanggaling sa kabukiran, at pinapasan nila ang krus sa kaniya upang buhatin niya, na sumusunod kay Jesus.
27 And there followed him a great company of people, and of women, who also bewailed and lamented him.
Siya ay sinusundan ng napakaraming tao, at mga kababaihang nagdadalamhati at tumatangis dahil sa kaniya.
28 But Jesus turning to them, said, Daughters of Jerusalem, weep not for me, but weep for yourselves, and for your children.
Ngunit lumingon si Jesus sa kanila, at sinabi, “Mga anak na babae ng Jerusalem, huwag ninyo akong tangisan, ngunit tangisan ninyo ang inyong sarili at ang inyong mga anak.
29 For behold, the days are coming, in which they shall say, Blessed [are] the barren, and the wombs that never bore, and the breasts which never nourished infants.
Dahil tingnan ninyo, darating ang mga araw na sasabihin nila, 'Pinagpala ang mga baog at ang mga sinapupunang hindi nanganak, at ang mga suso na hindi nagpasuso.'
30 Then shall they begin to say to the mountains, Fall on us; and to the hills, Cover us.
Sa panahong iyon sasabihin nila sa mga bundok, 'Bumagsak kayo sa amin,' at sa mga burol, 'Tabunan ninyo kami.'
31 For if they do these things in a green tree, what will be done in the dry?
Sapagkat kung gagawin nila ang mga bagay na ito habang ang puno ay berde, anong magyayari kapag tuyo na ito?”
32 And two others, [who were] malefactors, were led with him to be put to death.
May iba pang dalawang lalaking na mga kriminal ang dinala kasama niya upang patayin.
33 And when they had come to the place which is called Calvary, there they crucified him, and the malefactors; one on the right hand, and the other on the left.
Nang makarating sila sa lugar na kung tawagin ay Bungo, doon ay kanilang ipinako siya sa krus kasama ang mga kriminal, isa sa kaniyang kanan at isa sa kaniyang kaliwa.
34 Then said Jesus, Father, forgive them: for they know not what they do. And they parted his raiment, and cast lots.
Sinabi ni Jesus, “Ama, patawarin mo sila, sapagkat hindi nila alam ang kanilang ginagawa.” At sila ay nagsapalaran, hinati-hati ang kaniyang kasuotan.
35 And the people stood beholding. And the rulers also with them derided [him], saying, He saved others; let him save himself, if he is Christ the chosen of God.
Ang mga tao ay nakatayong nanonood habang kinukutya rin siya ng mga pinuno, sinasabi, “Niligtas niya ang iba. Hayaan ninyong iligtas niya ang kaniyang sarili, kung siya nga ang Cristo ng Diyos, ang hinirang.”
36 And the soldiers also mocked him, coming to him, and offering him vinegar,
Pinagtawanan din siya ng mga kawal, lumalapit sa kaniya, inaalukan siya ng suka,
37 And saying, If thou art the King of the Jews, save thyself.
at sinasabi, “Kung ikaw ang Hari ng mga Judio, iligtas mo ang iyong sarili.”
38 And a superscription also was written over him, in letters of Greek, and Latin, and Hebrew, THIS IS THE KING OF THE JEWS.
Mayroon ding isang karatula sa itaas niya, “ITO ANG HARI NG MGA JUDIO.”
39 And one of the malefactors, who were hanged, railed on him, saying, If thou art Christ, save thyself and us.
Nilait siya ng isa sa mga kriminal na nakapako sa krus, sinasabi, “Hindi ba ikaw ang Cristo? Iligtas mo ang iyong sarili at kami.”
40 But the other answering, rebuked him, saying, Dost not thou fear God, seeing thou art in the same condemnation?
Ngunit sumagot ang isa, sinaway siya at sinabi, “Hindi ka ba natatakot sa Diyos, sapagkat ikaw ay nasa ilalim ng parehong parusa?
41 And we indeed justly; for we receive the due reward of our deeds: but this man hath done nothing amiss.
Nararapat lang na narito tayo, sapagkat tinatanggap natin ang nararapat sa ating mga ginawa. Ngunit ang taong ito ay walang ginawang mali.”
42 And he said to Jesus, Lord, remember me when thou comest into thy kingdom.
At dagdag pa niya, “Jesus, alalahanin mo ako pagdating mo sa iyong kaharian.”
43 And Jesus said to him, Verily I say to thee, This day shalt thou be with me in paradise.
Sinabi ni Jesus sa kaniya, “Tunay ngang sinasabi ko sa iyo, sa araw na ito, ikaw ay makakasama ko sa paraiso.”
44 And it was about the sixth hour, and there was a darkness over all the land until the ninth hour.
Nang pasapit na ang Ika-anim na oras, nagdilim sa buong lupain hanggang sa ika-siyam na oras
45 And the sun was darkened, and the vail of the temple was rent in the midst.
habang nagdidilim ang araw. Pagkatapos, nahati sa gitna ang kurtina ng templo.
46 And when Jesus had cried with a loud voice, he said, Father, into thy hands I commend my spirit: and having said thus, he expired.
At si Jesus, na may malakas na tinig ay nagsabi, “Ama, ipinagkakatiwala ko ang aking espiritu sa iyong mga kamay.” Pagkasabi niya nito, siya ay namatay.
47 Now when the centurion saw what was done, he glorified God, saying, Certainly this was a righteous man.
Nang makita ng senturion ang nangyari, niluwalhati niya ang Diyos, sinabi, “Tunay ngang matuwid ang taong ito.”
48 And all the people that came together to that sight, beholding the things which were done, smote their breasts, and returned.
Nang ang mga bagay na naganap ay nakita ng napakaraming taong sama-samang dumating upang saksihan ang pangyayaring ito, nagsi-uwian sila na dinadagukan ang kanilang mga dibdib.
49 And all his acquaintance, and the women that followed him from Galilee, stood afar off beholding these things.
Ngunit ang lahat ng mga kakilala niya, at ang mga babaing sumunod sa kaniya mula sa Galilea, ay nakatayo sa di-kalayuan, pinapanood ang mga bagay na ito.
50 And behold, [there was] a man named Joseph, a counselor: [and he was] a good man, and a just:
Masdan ninyo, may isang lalaking nagngangalang Jose, na kabilang sa Konseho, isang mabuti at matuwid na tao
51 (The same had not consented to the counsel and deed of them) [he was] of Arimathea, a city of the Jews; who also himself waited for the kingdom of God.
(hindi siya sumang-ayon sa kanilang pasya at sa kanilang ginawa), mula sa Arimatea, isang Judiong lungsod, na siyang naghihintay sa kaharian ng Diyos.
52 This [man] went to Pilate, and begged the body of Jesus.
Ang taong ito ay lumapit kay Pilato, hiningi ang katawan ni Jesus.
53 And he took it down, and wrapped it in linen, and laid it in a sepulcher that was hewn in stone, in which man was never before laid.
Ibinababa niya ito, at binalot ito ng pinong lino, at inilagay siya sa isang libingang inukit sa bato, na hindi pa napaglilibingan.
54 And that day was the preparation, and the sabbath drew on.
Noon ay ang Araw ng Paghahanda, at nalalapit na ang Araw ng Pamamahinga.
55 And the women also, who came with him from Galilee, followed after, and beheld the sepulcher, and how his body was laid.
Ang mga babaing kasama niyang lumabas sa Galilea ay sumunod, at nakita ang libingan at kung paano inilagay ang kaniyang katawan.
56 And they returned, and prepared spices and ointments; and rested on the sabbath, according to the commandment.
Sila ay umuwi, at naghanda ng mga pabango at mga pamahid. At sa araw ng Pamamahinga, sila ay nagpahinga ayon sa kautusan.

< Luke 23 >