Luke 18
1 And he spoke a parable to them [to this end], that men ought always [to] pray, and not to faint;
Unya siya nagsulti ug sambingay kanila mahitungod kong unsaon nila pag-ampo kanunay, ug dili dali maluya,
2 Saying, There was in a city a judge, who feared not God, neither regarded man.
nag-ingon, “Adunay maghuhukom sa maong siyudad nga dili mahadlok sa Dios ug wala nagrespeto sa mga tawo.
3 And there was a widow in that city; and she came to him, saying, Avenge me of my adversary.
Karon adunay biyuda niana nga nasod, ug siya kanunay nagaadto kaniya, nga nagkanayon, 'Tabangi ako nga makuha ang hustisya batok sa akong kaaway,'
4 And he would not for a while: but afterward he said within himself, Though I fear not God, nor regard man;
Dugay na nga panahon wala siya motabang kaniya, apan sa kadugayan siya miingon sa iyang kaugalingon, 'Bisan pa nga wala ako nahadlok sa Dios o nagrespeto sa mga tawo,
5 Yet because this widow troubleth me, I will avenge her, lest by her continual coming she weary me.
tungod kay kining biyuda nakahatag kanako ug kasamok, ako siyang tabangan sa pagkuha ug hustisya, aron dili na siya magsigig balik-balik kanako.'”
6 And the Lord said, Hear what the unjust judge saith.
Unya miingon ang Ginoo, “Paminaw kong unsa ang gisulti sa dili matarong nga maghuhukom.
7 And will not God avenge his own elect, who cry day and night to him, though he beareth long with them?
Karon wala ba ihatag sa Dios ang hustisya sa iyang mga pinili nga nagpakitabang kaniya adlaw ug gabii? Dili ba siya magpailob kanila?
8 I tell you that he will avenge them speedily. Nevertheless, when the Son of man cometh, will he find faith on the earth?
Sultihan ko kamo nga diha-diha ihatag niya ang hustisya kanila. Apan sa pag-abot sa Anak sa Tawo, may pagtuo ba pa nga iyang makita sa kalibotan?”
9 And he spoke this parable to certain who trusted in themselves that they were righteous, and despised others:
Unya gisulti usab niya kini nga sambingay ngadto sa uban nga naghunahuna nga matarong sila ug ubos ang pagtan-aw sa ubang tawo,
10 Two men went up into the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a publican.
“Duha ka tawo ang misaka didto sa templo aron mag-ampo—Pariseo ang usa ug maniningil sa buhis ang usa.
11 The Pharisee stood and prayed thus with himself, God, I thank thee, that I am not as other men [are], extortioners, unjust, adulterers, or even as this publican.
Ang Pariseo mitindog ug nag-ampo sa kini nga mga butang mahitungod sa iyang kaugalingon, 'Dios, ako nagpasalamat nga dili ako sama sa uban nga mga tawo nga kawatan, dili makatarunganon nga tawo, mananapaw, o bisan sama niining koleltor sa buhis.
12 I fast twice in the week, I give tithes of all that I possess.
Nagpuasa ako kaduha ka higayon kada simana. Naghatag ako ug ikanapulo sa tanan nakong kinitaan.'
13 And the publican, standing afar off, would not lift up so much as [his] eyes to heaven, but smote upon his breast, saying, God be merciful to me a sinner.
Apan ang maniningil sa buhis nagtindog sa layo, ug wala gani nagyahat sa iyang mga mata sa langit, apan namukpok sa iyang dughan, nga nag-ingon, “Dios ko, kaluy-i ako, nga usa ka makasasala.'
14 I tell you, this man went down to his house justified [rather] than the other: for every one that exalteth himself shall be abased; and he that humbleth himself shall be exalted.
Sultihan ko kamo, nga matarong kining tawhana sa pagpauli niya sa iyang balay kay sa usa ka tawo, tungod kay si bisan kinsa nga mopataas sa iyang kaugalingon ipaubos, apan si bisan kinsa nga mopaubos sa iyang kaugalingon ipataas.”
15 And they brought to him also infants, that he would touch them: but when [his] disciples saw [it], they rebuked them.
Gidala usab sa mga tawo ang ilang mga anak ngadto kaniya, aron itapion niya kanila ang iyang mga kamot, apan sa dihang nakita kini sa mga tinun-an, gisanta nila sila.
16 But Jesus called them [to him], and said, Suffer little children to come to me, and forbid them not: for of such is the kingdom of God.
Apan gitawag sila ni Jesus nga nagkanayon, “Tugoti ang gagmay nga mga bata sa pagduol kanako, ug ayaw sila santaa. Tungod kay ang gingharian sa Dios alang sa mga sama kanila.
17 Verily I say to you, Whoever shall not receive the kingdom of God as a little child, shall in no wise enter into it.
Sultihan ko kamo sa tinuod, si bisan kinsa nga dili modawat sa gingharian sa Dios sama sa bata dili gayod makasulod niini.”
18 And a certain ruler asked him, saying, Good Master, what shall I do to inherit eternal life? (aiōnios g166)
Usa ka tigmando ang nangutana kaniya nga nagkanayon, “Maayong magtutudlo, unsa ang akong buhaton aron maangkon ang kinabuhing walay kataposan?” (aiōnios g166)
19 And Jesus said to him, Why callest thou me good? none [is] good, save one, [that is] God.
Miingon si Jesus kaniya, “Nganong gitawag mo ako nga maayo? Walay usa nga maayo, gawas sa Dios lamang.
20 Thou knowest the commandments, Do not commit adultery, Do not kill, Do not steal, Do not bear false witness, Honor thy father and thy mother.
Nakahibalo ka sa mga kasugoan-ayaw panapaw, ayaw pagpatay, ayaw pangawat, ayaw pagsaksi ug bakak, tahora ang imong amahan ug inahan.”
21 And he said, All these have I kept from my youth.
Ang tigmando miingon, “Gituman ko kining tanang butang gikan pa sa akong pagkabatan-on.”
22 Now when Jesus heard these things, he said to him, Yet lackest thou one thing: sell all that thou hast, and distribute to the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, follow me.
Pagkadungog ni Jesus niini, miingon siya kaniya, “Usa ka butang ang wala nimo mabuhat. Kinahanglan nga ibaligya nimo ang anaa kanimo ug iapud-apod ang halin sa mga kabos, ug aduna kay bahandi sa langit-ug balik ug sunod kanako.”
23 And when he heard this, he was very sorrowful: for he was very rich.
Apan pagkadungog sa dato nga tawo niining mga butanga, nasubo siya pag-ayo tungod kay dato kaayo siya.
24 And when Jesus saw that he was very sorrowful, he said, How hardly will they that have riches enter into the kingdom of God!
Unya mitan-aw si Jesus kaniya ug nasubo siya kaayo ug miingon, “Milisod gayod sa mga dato ang pagsulod sa gingharian sa Dios!
25 For it is easier for a camel to go through a needle's eye, than for a rich man to enter into the kingdom of God.
Tungod kay mas sayon pa sa kamelyo sa pagsulod sa bangag sa dagom, kay sa tawo nga dato sa pagsulod sa gingharian sa Dios.”
26 And they that heard [it], said, Who then can be saved?
Kadtong nakadungog miingon, “Kinsa na lang ang maluwas?”
27 Then he said, The things which are impossible with men, are possible with God.
Mitubag si Jesus, “Ang mga butang nga dili mahimo sa mga tawo mahimo sa Dios.”
28 Then Peter said, Lo, we have left all, and followed thee.
Miingon si Pedro, “Maayo, gibiyaan namo ang tanan nga among gipanag-iyahan ug misunod kanimo.”
29 And he said to them, Verily I say to you, there is no man that hath left house, or parents, or brethren, or wife, or children for the sake of the kingdom of God,
Unya miingon si Jesus kanila, “Sultihan ko kamo sa tinuod nga walay tawo nga mibiya sa iyang balay, o asawa, o mga igsoon, o mga ginikanan, o mga anak tungod ug alang sa gingharian sa Dios,
31 Then he took the twelve, and said to them, Behold, we go up to Jerusalem, and all things that are written by the prophets concerning the Son of man shall be accomplished.
Human niya matigom ngadto kaniya ang napulo ug duha, miingon siya kanila, “Tan-awa, moadto kita sa Jerusalem, ug ang tanang mga butang nga gisulat sa mga propeta mahitungod sa Anak sa Tawo mamatuman.
32 For he will be delivered to the Gentiles, and will be mocked, and spitefully treated, and spitted on;
Kay itugyan siya ngadto sa mga Hentil, ug biay-biayon siya, ug pakaulawan siya, ug lud-an siya.
33 And they will scourge [him], and put him to death: and the third day he will rise again.
Human siya latuson, patyon nila siya ug sa ikatulo nga adlaw mabanhaw siya pag-usab.”
34 And they understood none of these things: and this saying was hid from them, neither knew they the things which were spoken.
Wala silay nasabtan sa kini na nga mga butang, ug gitipigan nila kini nga pulong, kay wala sila nakasabot sa mga butang nga gisulti kanila.
35 And it came to pass, that as he had come nigh to Jericho, a certain blind man sat by the way side begging;
Ug nahitabo nga sa nagkaduol na si Jesus sa Jerico, adunay tawo nga buta nga naglingkod sa daplin sa dalan ug nagpakilimos,
36 And hearing the multitude passing by, he asked what it meant.
ug nadunggan niya ang panon sa mga tawo nga milabay, ug nangutana siya kon unsa ang nagakahitabo.
37 And they told him, that Jesus of Nazareth was passing by.
Gisultihan nila siya nga milabay si Jesus nga Nazaretnon.
38 And he cried, saying, Jesus, [thou] son of David, have mercy on me.
Mao nga ang tawo nga buta misinggit, nga nag-ingon, “Jesus, anak ni David, kaluy-iintawn ako.”
39 And they who went before rebuked him, that he should hold his peace: but he cried so much the more, [Thou] son of David, have mercy on me.
Ang naglakaw ug nag-una gibadlong ang tawo nga buta, gisultihan siya nga maghilom. Apan misinggit pa hinuon siya sa makadaghan, “Anak ni David, kaluy-i intawn ako.”
40 And Jesus stood and commanded him to be brought to him: and when he had come near, he asked him,
Mihunong si Jesus ug mitindog ug nagmando siya nga dad-on ang tawo ngadto kaniya. Unya sa dihang duol na ang buta nga tawo, gipangutana siya ni Jesus,
41 Saying, What wilt thou that I shall do to thee? And he said, Lord, that I may receive my sight.
“Unsa ang buot nimo nga buhaton ko kanimo?” Miingon siya, “Ginoo, buot ko nga madawat ang akong panan-aw.”
42 And Jesus said to him, Receive thy sight: thy faith hath saved thee.
Miingon si Jesus kaniya, “Dawata ang imong panan-aw. Ang imong pagtuo ang nakaayo kanimo.”
43 And immediately he received his sight, and followed him, glorifying God: and all the people, when they saw [it], gave praise to God.
Diha-diha nadawat niya ang iyang panan-aw, ug misunod kaniya ug naghimaya sa Dios. Sa pagkakita niini sa tanang tawo mihatag sila ug pagdayeg sa Dios.
