Luke 17
1 Then he said to the disciples, It is impossible but that causes of sin will come: but woe [to him] by whom they come!
Исусо пхэндя пэстирэ сытярнэнди: — Всавори вряма авэла кода, со зумавэла тумэн, но грыжа колэсти, кастар авэл о зумавимос.
2 It were better for him that a millstone were hanged about his neck, and he cast into the sea, than that he should cause one of these little ones to fall into sin.
Ко екхэс андай кала цэкнэ шола кав бэзэх, авэлас бы лэсти фэдэр тэ пхандэн пэ кор бар и тэ шон лэс андэ лэн.
3 Take heed to yourselves: If thy brother shall trespass against thee, rebuke him; and if he shall repent forgive him.
Дикхэн пала пэстэ! Сар тиро пхрал стердя бэзэх, выпхэн лэсти, ай сар каисавэл, эртисар лэс.
4 And if he shall trespass against thee seven times in a day, and seven times in a day shall turn again to thee, saying, I repent; thou shalt forgive him.
И сар эхта молоря андо дес терэла англав тутэ бэзэх, и эхта молоря андо дес авэла тутэ и пхэнэла: «Мэ каисавав», — эртисар лэс.
5 And the apostles said to the Lord, Increase our faith.
Апостолоря мангле Раес: — Тер андэ амэндэ майбаро патимос!
6 And the Lord said, If ye had faith as a grain of mustard-seed, ye might say to this sycamine-tree, Be thou plucked up by the root, and be thou planted in the sea; and it would obey you.
Рай пхэндя: — Сар тумэндэ исин патимос, сар горчично ворзо, тумэ пхэнэнас бы акала тютинати: «Вышындюв корнёса и тховпэ андэ лэн», — то вой кандэлас бы тумэн.
7 But which of you having a servant plowing, or feeding cattle, will say to him immediately, when he is come from the field, Go and sit down to eat?
Пхэнаса, тумэндэ исин бутярно, саво ганавэл и пхув или пасый бакрэн. Чи пхэнэна тумэ лэсти, кала вов авэла пай бути: «Майсыго зажа, бэш тэ хас»?
8 And will not rather say to him, Make ready wherewith I may sup, and gird thyself, and serve me, till I have eaten and drank; and afterward thou shalt eat and drink?
Най, тумэ майсыго пхэнэна лэсти: «Гытосар манди тэ хас ай дикх пала мандэ, кала мэ хава и пава, а тунчи авэса тэ хас и тэ пэс ежэно».
9 Doth he thank that servant, because he did the things that were commanded him? I suppose not.
Чи тумэ авэна тэ пхэнэн «наис» лэ бутярнэсти пала лэстирэ рындоря? Най.
10 So likewise ye, when ye shall have done all the things which are commanded you, say, We are unprofitable servants: we have done that which it was our duty to do.
Кадя и тумэ, сар стирэна вся, со тумэнди сас припхэндо, пхэнэн: «Амэ бутярнэ, савэ нисо на ашас. Амэ качи тердям кода, со трэбуй сас тэ терас».
11 And it came to pass, as he went to Jerusalem, that he passed through the midst of Samaria and Galilee.
Пав дром андо Иерусалимо Исусо прожалас машкар Самария и Галилея.
12 And as he entered into a certain village, there met him ten men that were lepers, who stood at a distance.
Кала Вов зажалас андэ екх гав, Лэс удикхле дэш насвалэ проказаса. Онэ тэрдиле найдур
13 And they lifted up [their] voices, and said, Jesus, Master, have mercy on us.
и фартэ цыпинас: — Исусо, Сытяримари! Тангосар амэн!
14 And when he saw [them], he said to them, Go, show yourselves to the priests. And it came to pass, that as they were going, they were cleansed.
Кала Исусо лэн удикхля, Вов пхэндя: — Жантэ ай сикавэнпэ кай рашая. Онэ жыле и пав дром састярдиле.
15 And one of them, when he saw that he was healed, turned back, and with a loud voice glorified God,
Екх лэндар, сар качи удикхля, кай вов састярдо, рисайля, барэ гласоса лашарэлас Дэвлэс.
16 And fell down on [his] face at his feet, giving him thanks: and he was a Samaritan.
Вов пэля кай и пэрнэ Исусостирэ, пхэнэлас «наис» Лэсти. И кадва мануш сас самарянино.
17 And Jesus answering said, Were there not ten cleansed? but where [are] the nine?
— Чи на дэш мануша сас жужардэ? — пушля Исусо. — Кай кола иня?
18 There are not found returning to give glory to God, save this stranger.
Состар нико лэндар, сар акадва мануш андай авэр пхув, на рисайля, кай тэ лашарэл Дэвлэс?
19 And he said to him, Arise, depart: thy faith hath made thee whole.
И пхэндя самаряниности: — Вщи и жа. Тиро патимос фэрисардя тут.
20 And when he was asked by the Pharisees, when the kingdom of God should come, he answered them and said, The kingdom of God cometh not with observation.
Екхвар фарисеёря пушле Иисусостар, кала авэла о Тхагаримос Дэвлэско. Вов пхэндя лэнди: — Тхагаримос Дэвлэско на авэла кадя, со тумэ дикхэна лэс якхэнца.
21 Neither will they say, Lo here! or lo there! for behold, the kingdom of God is within you.
Нико на пхэнэла: «Акэ, вов катэ» чи «Акэ, котэ». Тхагаримос Дэвлэско икхатар исин машкар тумэндэ.
22 And he said to his disciples, The days will come, when ye will desire to see one of the days of the son of man, and ye shall not see [it].
Тунчи Вов пхэндя сытярнэнди: — Авэла кацави вряма, кала тумэ закамэна тэ удикхэ екх дес андай деса Шавэс Манушыканэс и на удикхэна.
23 And they will say to you, See here; or, see there: go not after [them], nor follow them.
Тумэнди авэна тэ пхэнэн: «Акэ, Вов котэ» чи «Акэ, Вов катэ». Нэ тумэ на прастэн тэ дикхэн.
24 For as the lightning that lighteneth from the one [part] under heaven, shineth to the other [part] under heaven; so shall also the Son of man be in his day.
Колэстар со, сар молния, сави запхабол и дэл удуд по болыбэн екха ригатар кай авэр риг, кадя авэла Шаво Манушыкано андо дес Пэско.
25 But first he must suffer many things, and be rejected by this generation.
Нэ майанглал Лэсти трэбуй авэла тэ пэрэандярэл бари грыжа и Лэстар отпхэнэнапэ кала мануша.
26 And as it was in the days of Noah, so shall it be also in the days of the Son of man.
Сар сас андэ деса лэ Ноёстирэ, кадя авэла и андэ деса Шавэс Манушыканэс.
27 They ate, they drank, they married wives, they were given in marriage, until the day that Noah entered into the ark; and the flood came, and destroyed them all.
Мануша ханас, пэнас, лэнас ромнян, жанас палав ром кав кодва дес, кала Ноё зажыля андо ковчего. Тунчи жыля фартэ баро брышынд, и всаворэ хасайле.
28 Likewise also as it was in the days of Lot: they ate, they drank, they bought, they sold, they planted, they built;
Кадя сас и андэ деса Лотостирэ. Мануша ханас, пэнас, тинэнас, битинэнас, шонас ворзо, терэнас чера.
29 But the same day that Lot went out of Sodom, it rained fire and brimstone from heaven, and destroyed [them] all:
Нэ андо дес, кала Лото выжыля андав Содомо, жыле пав болыбэн ягуно брышынд и сера, тай всаворэ хасайле.
30 Even thus shall it be in the day when the Son of man is revealed.
Кадя авэла и андэ кодва дес, кала сикадёла Шаво Манушыкано.
31 In that day, he who shall be upon the house-top, and his furniture in the house, let him not come down to take it away: and he that is in the field, let him likewise not return back.
Андэ кодва дес, ко авэла упрэ по чер, а йида авэла андо чер, мэк на жал тэ лэл ла. Ай ко авэла пэ мал, мэк и вов на жал палпалэ.
32 Remember Lot's wife.
Сэрэн палай ромни Лотостири!
33 Whoever shall seek to save his life, shall lose it; and whoever shall lose his life, shall preserve it.
Ко камэла тэ фэрисарэл пэско жувимос, кодва хасарэла лэс, ай ко хасарэла пэско жувимос, кодва фэрисарэла лэс.
34 I tell you, in that night there will be two [men] in one bed; the one will be taken, and the other will be left.
Пхэнав тумэнди: андэ кодья рят дуй авэна пэ екх пато, екх авэла залино, ай авэр ашэлапэ.
35 Two [women] will be grinding together; the one will be taken, and the other left.
Дуй жувля авэна екхэтанэ тэ марэн ворзо, екх авэла залити, ай авэр ашэлапэ.
36 Two [men] will be in the field; the one will be taken, and the other left.
37 And they answered and said to him, Where Lord? And he said to them, Wherever the body [is], thither will the eagles be collected.
— Кай, Рай? — пушле онэ. Исусо пхэндя: — Кай о трупо, кордэ стидёна и орлоря.
