Lamentations 3
1 I [am] the man [that] hath seen affliction by the rod of his wrath.
Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
2 He hath led me, and brought [me into] darkness, but not [into] light.
Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
3 Surely against me is he turned; he turneth his hand [against me] all the day.
Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
4 My flesh and my skin hath he made old; he hath broken my bones.
Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
5 He hath built against me, and compassed [me] with gall and labor.
Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
6 He hath set me in dark places, as [they that are] dead of old.
Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
7 He hath hedged me about, that I cannot get out: he hath made my chain heavy.
Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
8 Also when I cry and shout, he shutteth out my prayer.
Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
9 He hath inclosed my ways with hewn stone, he hath made my paths crooked.
Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
10 He [was] to me [as] a bear lying in wait, [and as] a lion in secret places.
Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
11 He hath turned aside my ways, and pulled me in pieces: he hath made me desolate.
Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
12 He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
13 He hath caused the arrows of his quiver to enter into my reins.
Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
14 I was a derision to all my people; [and] their song all the day.
Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
15 He hath filled me with bitterness, he hath made me drunken with wormwood.
Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
16 He hath also broken my teeth with gravel stones, he hath covered me with ashes.
Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
17 And thou hast removed my soul far off from peace: I forgat prosperity.
Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
18 And I said, My strength and my hope hath perished from the LORD:
Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
19 Remembering my affliction and my misery, the wormwood and the gall.
Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
20 My soul hath [them] still in remembrance, and is humbled in me.
Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
21 This I recall to my mind, therefore have I hope.
Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
22 [It is of] the LORD'S mercies that we are not consumed, because his compassions fail not.
Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
23 [They are] new every morning: great [is] thy faithfulness.
Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
24 The LORD [is] my portion, saith my soul; therefore will I hope in him.
Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
25 The LORD [is] good to them that wait for him, to the soul [that] seeketh him.
Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
26 [It is] good that [a man] should both hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
27 [It is] good for a man that he should bear the yoke in his youth.
Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
28 He sitteth alone, and keepeth silence, because he hath borne [it] upon him.
Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
29 He putteth his mouth in the dust; if there may be hope.
Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
30 He giveth [his] cheek to him that smiteth him: he is filled full with reproach.
Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
31 For the LORD will not cast off for ever:
Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
32 But though he causeth grief, yet will he have compassion according to the multitude of his mercies.
Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
33 For he doth not afflict willingly nor grieve the children of men.
Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
34 To crush under his feet all the prisoners of the earth,
Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
35 To turn aside the right of a man before the face of the most High,
Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
36 To subvert a man in his cause, the LORD approveth not.
Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
37 Who [is] he [that] saith, and it cometh to pass, [when] the LORD commandeth [it] not?
Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
38 Out of the mouth of the most High proceedeth not evil and good?
Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
39 Why doth a living man complain, a man for the punishment of his sins?
Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
40 Let us search and try our ways, and turn again to the LORD.
Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
41 Let us lift up our heart with [our] hands to God in the heavens.
Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
42 We have transgressed and have rebelled: thou hast not pardoned.
Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
43 Thou hast covered with anger, and persecuted us: thou hast slain, thou hast not pitied.
Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
44 Thou hast covered thyself with a cloud, that [our] prayer should not pass through.
Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
45 Thou hast made us [as] the offscouring and refuse in the midst of the people.
Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
46 All our enemies have opened their mouths against us.
Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
47 Fear and a snare is come upon us, desolation and destruction.
Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
48 My eye runneth down with rivers of water for the destruction of the daughter of my people.
Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
49 My eye trickleth down, and ceaseth not, without any intermission,
Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
50 Till the LORD shall look down, and behold from heaven.
Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
51 My eye affecteth my heart because of all the daughters of my city.
Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
52 My enemies chased me fiercely, like a bird without cause.
Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
53 They have cut off my life in the dungeon, and cast a stone upon me.
Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
54 Waters flowed over my head; [then] I said, I am cut off.
Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
55 I called upon thy name, O LORD, out of the low dungeon.
Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
56 Thou hast heard my voice: hide not thy ear at my breathing, at my cry.
Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
57 Thou drewest near in the day [that] I called upon thee: thou saidst, Fear not.
Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
58 O LORD, thou hast pleaded the causes of my soul; thou hast redeemed my life.
Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
59 O LORD, thou hast seen my wrong: judge thou my cause.
Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
60 Thou hast seen all their vengeance [and] all their imaginations against me.
Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
61 Thou hast heard their reproach, O LORD, [and] all their imaginations against me;
Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
62 The lips of those that rose up against me, and their device against me all the day.
Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
63 Behold their sitting down, and their rising up; I [am] their music.
Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
64 Render to them a recompense, O LORD, according to the work of their hands.
Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
65 Give them sorrow of heart, thy curse to them.
Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
66 Persecute and destroy them in anger from under the heavens of the LORD.
Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
