Job 9
1 Then Job answered and said,
Əyyub belə cavab verdi:
2 I know [it to be] so of a truth: but how should man be just with God?
«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3 If he will contend with him, he cannot answer him one of a thousand.
Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4 [He is] wise in heart, and mighty in strength: who hath hardened [himself] against him, and hath prospered?
Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5 Who removeth the mountains, and they know not: who overturneth them in his anger.
Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6 Who shaketh the earth out of her place, and its pillars tremble.
Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7 Who commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.
Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8 Who alone spreadeth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.
Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9 Who maketh Arcturus, Orion, and Pleiades, and the chambers of the south.
Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10 Who doeth great things past finding out; yes, and wonders without number.
Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11 Lo, he goeth by me, and I see [him] not: he passeth on also, but I perceive him not.
Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12 Behold, he taketh away, who can hinder him? who will say to him, What doest thou?
Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13 [If] God will not withdraw his anger, the proud helpers do stoop under him.
Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14 How much less shall I answer him, [and] choose out my words [to reason] with him?
Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15 Whom, though I were righteous, [yet] would I not answer, [but] I would make supplication to my judge.
Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16 If I had called, and he had answered me; [yet] I would not believe that he had hearkened to my voice.
Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17 For he breaketh me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.
Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18 He will not suffer me to take my breath, but filleth me with bitterness.
Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19 If [I speak] of strength, lo, [he is] strong: and if of judgment, who shall set me a time [to plead]?
İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20 If I justify myself, my own mouth will condemn me: [if I say], I [am] perfect, that also will prove me perverse.
Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21 [Though] I [were] perfect, [yet] would I not know my soul: I would despise my life.
Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22 This [is] one [thing], therefore I said [it], he destroyeth the perfect and the wicked.
Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23 If the scourge shall slay suddenly, he will laugh at the trial of the innocent.
Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24 The earth is given into the hand of the wicked: he covereth the faces of its judges; if not, where, [and] who [is] he?
Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25 Now my days are swifter than a post: they flee away, they see no good.
Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26 They are passed away as the swift ships: as the eagle [that] hasteth to the prey.
Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27 If I say, I will forget my complaint, I will leave off my heaviness, and comfort [myself]:
Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28 I am afraid of all my sorrows, I know that thou wilt not hold me innocent.
Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29 [If] I am wicked, why then do I labor in vain?
Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30 If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;
Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31 Yet wilt thou plunge me in the ditch, and my own clothes shall abhor me.
Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32 For [he is] not a man, as I [am], [that] I should answer him, [and] we should come together in judgment.
O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33 Neither is there any judge between us, [that] might lay his hand upon us both.
Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34 Let him take away his rod from me, and let not his fear terrify me:
Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35 [Then] would I speak, and not fear him; but [it is] not so with me.
O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
