Job 8
1 Then answered Bildad the Shuhite, and said,
Андин Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
2 How long wilt thou speak these [things]? and [how long shall] the words of thy mouth [be like] a strong wind?
«Сән қачанғичә мошуларни сөзләйсән? Ағзиңдики сөзләр күчлүк шамалдәк қачанғичә чиқиду?
3 Doth God pervert judgment; or doth the Almighty pervert justice?
Тәңри адаләтни бурмилиғучиму? Һәммигә Қадир адиллиқни бурмиламду?
4 If thy children have sinned against him, and he hath cast them away for their transgression;
Сениң балилириң Униң алдида гуна қилған болса, У уларниму итаәтсизлигиниң җазасиға тапшурған, халас.
5 If thou wouldst seek to God betimes, and make thy supplication to the Almighty;
Бирақ әгәр өзүң һазир чин көңлүңдин Тәңрини издисәңла, Һәммигә Қадирға илтиҗа қилсаңла,
6 If thou [wert] pure and upright; surely now he would awake for thee, and make the habitation of thy righteousness prosperous.
Әгәр сән сап дил һәм дурус болған болсаң, Шүбһисизки, У сән үчүн ойғиниду, Чоқум сениң һәққанийлиғиңға толған туралғуңни гүлләндүриду.
7 Though thy beginning was small, yet thy latter end would greatly increase.
Сән дәсләптә етиварсиз қаралған болсаңму, Бирақ сән ахирида чоқум техиму гүллинисән.
8 For inquire, I pray thee, of the former age, and prepare thyself to the search of their fathers:
Шуңа сәндин өтүнәйки, өткәнки дәвирләрдин сорап баққин, Уларниң ата-бовилириниң издинишлиригиму көңүл қойғин
9 (For we [are but of] yesterday, and know nothing, because our days upon earth [are] a shadow: )
(Чүнки биз болсақ түнүгүнла туғулғанмиз; Күнлиримиз пәқәт бир сайә болғачқа, һеч немини билмәймиз).
10 Will they not teach thee, [and] tell thee, and utter words out of their heart?
Саңа көрсәтмә берип үгәтәләйдиған улар әмәсму? Улар өз көңлидикини саңа сөзлимәмду?
11 Can the rush grow without mire? can the flag grow without water?
Латқа болмиса йекәнләр егиз өсәләмду? Қомушлуқтики от-чөпләр сусиз өсәләмду?
12 Whilst it [is] yet in its greenness, [and] not cut down, it withereth before any [other] herb.
Улар йешил пети болуп, техичә орулмиған болсиму, Һәр қандақ от-чөптин тез тозуп кетиду.
13 So [are] the paths of all that forget God; and the hypocrite's hope shall perish:
Тәңрини унтуған кишиләрниң һәммисиниң ақивәтлири мана шундақтур; Ипласларниң үмүти мана шундақ йоққа кетәр.
14 Whose hope shall be cut off, and whose trust [shall be] a spider's web.
Чүнки униң таянғини чүрүк бир нәрсә, халас; Униң ишәнгини болса өмчүкниң торидур, халас.
15 He shall lean upon his house, but it shall not stand: he shall hold it fast, but it shall not endure.
У өз угисиға йөлиниду, бирақ у мәзмут турмайду; У уни чиң тутувалған болсиму, бирақ у бәрдашлиқ берәлмәйду.
16 He [is] green before the sun, and his branch shooteth forth in his garden.
У қуяш астида көклигән болсиму, Униң пиләклири өз беғини қаплиған болсиму,
17 His roots are wrapped about the heap, [and] seeth the place of stones.
Униң йилтизлири таш догисиға чирмишип кәткән болсиму, У ташлар арисида орун издигән болсиму,
18 If he shall destroy him from his place, then [it] shall deny him, [saying], I have not seen thee.
Лекин [Худа] уни орнидин юливәтсә, Әшу йәр униңдин тенип: «Мән сени көрмигән!» — дәйду.
19 Behold, this [is] the joy of his way, and out of the earth shall others grow.
Мана униң йолиниң шатлиғи! Униңдин кейин орниға башқилири тупрақтин үниду.
20 Behold, God will not cast away a perfect [man], neither will he help the evil doers:
Қара, Худа дурус адәмни ташлимайду, Яки яманлиқ қилғучиларниң қолини тутуп уларни йөлимәйду.
21 Till he shall fill thy mouth with laughing, and thy lips with rejoicing.
У йәнә сениң ағзиңни күлкә билән, Ләвлириңни шатлиқ авазлири билән толдуриду,
22 They that hate thee shall be clothed with shame; and the dwelling place of the wicked shall come to naught.
Саңа нәпрәтләнгәнләргә шәрмәндилик чаплиниду, Әскиләрниң чедири йоқитилиду».
