Job 6
1 But Job answered and said,
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 Oh that my grief were thoroughly weighed, and my calamity laid in the balances together!
“Kung matimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo; kung ang tanan kong kagul-anan mapahimutang pa sa timbangan!
3 For now it would be heavier than the sand of the sea: therefore my words are swallowed up.
Kay karon mas bug-at pa kini kay sa balas sa kadagatan. Mao kana ang hinungdan nga sakit ang akong mga pulong.
4 For the arrows of the Almighty [are] within me, the poison of which drinketh up my spirit: the terrors of God set themselves in array against me.
Kay ang pana sa Makagagahom mitaop man kanako, miinom sa hilo ang akong espiritu; ang kalisang sa Dios naglaray sa pagpakigbatok kanako.
5 Doth the wild ass bray when he hath grass? or loweth the ox over his fodder?
Magabahihi ba sa kaguol ang ihalas nga asno kung siya aduna pay sagbot? O magaunga ba ang baka kung siya may kumpay?
6 Can that which is unsavory be eaten without salt? or is there [any] taste in the white of an egg?
Makaon ba ang walay lami nga pagkaon kung walay asin? O aduna bay lami ang puti sa itlog?
7 The things [that] my soul refused to touch [are] as my sorrowful food.
Nagdumili ako sa paghikap niini; sama sila sa kalan-on nga luod alang kanako.
8 Oh that I might have my request; and that God would grant [me] the thing that I long for!
O, maangkon ko unta ang akong gipangayo; O, nga tumanon unta sa Dios ang butang nga akong gipangandoy:
9 Even that it would please God to destroy me; that he would let loose his hand, and cut me off!
nga makapahimuot unta kini sa Dios ang pagdugmok kanako, nga buhian unta niya ang iyang kamot ug putlon ako niining kinabuhia!
10 Then should I yet have comfort; yes, I would harden myself in sorrow: let him not spare; for I have not concealed the words of the Holy One.
Nga mao na unta kini ang akong ganti—bisan paman kung maglipay ako sa kasakit nga dili mawala: nga wala ko ilimod ang mga pulong sa Balaang Pinili.
11 What [is] my strength, that I should hope? and what [is] my end, that I should prolong my life?
Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabot man? Unsa ba ang akong kataposan, nga ako magpakabuhi pa man?
12 [Is] my strength the strength of stones? or [is] my flesh of brass?
Ang kusog ba sa mga bato ang akong kusog? O binuhat ba sa tumbaga ang akong unod?
13 [Is] not my help in me? and is wisdom driven quite from me?
Dili ba tinuod man kini nga wala akoy ikatabang sa akong kaugalingon, ug ang kaalam gipapahawa na kanako?
14 To him that is afflicted pity [should be shown] from his friend; but he forsaketh the fear of the Almighty.
Ngadto sa tawo nga hapit nang maluya, ang pagkamatinud-anon kinahanglan ipakita sa iyang higala; bisan paman kaniya nga mibiya sa kahadlok sa Makagagahom.
15 My brethren have dealt deceitfully as a brook, [and] as the stream of brooks they pass away;
Apan ang akong kaigsoonan nagluib kanako ingon nga ugang sapa, sama sa tubig sa kasapaan nga molabay lamang kadali,
16 Which are blackish by reason of the ice, [and] in which the snow is hid:
nga miitom tungod sa yelo nga mitabon kanila, ug tungod sa niyebe nga nagtago niini.
17 In the time when they become warm, they vanish: when it is hot, they are consumed out of their place.
Sa pagkatunaw niini, mangawala sila; sa dihang ting-init, mangatunaw sila sa ilang dapit.
18 The paths of their way are turned aside; they go to nothing, and perish.
Ang mga magbabaklay nga nanglakaw sa ilang dalan misimang alang sa tubig; nangasaag sila didto sa mamingaw nga yuta ug unya nangalaglag.
19 The troops of Tema looked, the companies of Sheba waited for them.
Ang mga magbabaklay nga gikan sa Tema mingtan-aw didto, samtang ang kapundokan sa Seba naglaom kanila.
20 They were confounded because they had hoped; they came thither, and were ashamed.
Nasubo sila tungod kay naglaom sila nga makakita ug tubig. Miadto sila didto, apan nalimbongan sila.
21 For now ye are nothing: ye see [my] casting down, and are afraid.
Kay karon kamong mga higala wala nay pulos alang kanako; nakakita kamo sa akong makalilisang nga kahimtang ug nangahadlok.
22 Did I say, Bring to me? or Give a reward for me of your substance?
Nag-ingon ba ako kaninyo, 'Hatagi ako ug usa ka butang?' O, 'Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi?'
23 Or, Deliver me from the enemy's hand? or, Redeem me from the hand of the mighty?
O, 'Luwasa ako gikan sa kamot sa akong mga kaaway?' O, 'Bawia ako gikan sa kamot sa mga nagdaogdaog kanako?'
24 Teach me, and I will hold my tongue: and cause me to understand in what I have erred.
Tudloi ako, ug pagagunitan ko ang akong kalinaw; pasabta ako kung asa ako nasayop.
25 How forcible are right words! but what doth your arguing reprove?
Pagkasakit gayod sa matuod nga mga pulong! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana kanako?
26 Do ye imagine to reprove words, and the speeches of one that is desperate, [which are] as wind?
Naglaraw ba kamo nga dili tagdon ang akong mga pulong, ang pagtagad sama sa hangin sa mga pulong sa tawong nawad-an ug paglaom?
27 Yes, ye overwhelm the fatherless, and ye dig [a pit] for your friend.
Tinuod, giripahan ninyo ang mga batang ilo, ug mibaligya sa inyong mga higala sama sa nagpatigayon.
28 Now therefore be content, look upon me; for [it is] evident to you if I lie.
Busa karon, tan-awa intawon ako, kay sigurado gayod nga dili ako mamakak diha sa inyong atubangan.
29 Return, I pray you, let it not be iniquity; yes, return again, my righteousness [is] in it.
Hunong na, nagpakiluoy ako kaninyo; wad-a ang inyong pagkadili-makatarunganon; Sa pagkatinuod, hunonga na, kay ang akong tinguha matarong.
30 Is there iniquity in my tongue? cannot my taste discern perverse things?
Aduna bay daotan sa akong dila? Dili ba ang akong baba makaila man sa malaw-ay nga mga butang?
