Job 5
1 Call now, if there is any that will answer thee; and to which of the saints wilt thou turn?
Tumawag ka ngayon; may sasagot ba sa iyo? At sa kanino sa mga banal babalik ka?
2 For wrath killeth the foolish man, and envy slayeth the silly one.
Sapagka't ang bigat ng loob ay pumapatay sa taong hangal, at ang paninibugho ay pumapatay sa mangmang.
3 I have seen the foolish taking root: but suddenly I cursed his habitation.
Aking nakita ang hangal na umuunlad: nguni't agad kong sinumpa ang kaniyang tahanan.
4 His children are far from safety, and they are crushed in the gate, neither [is there] any to deliver [them].
Ang kaniyang mga anak ay malayo sa katiwasayan, at sila'y mangapipisa sa pintuang-bayan, na wala mang magligtas sa kanila.
5 Whose harvest the hungry eateth up, and taketh it even out of the thorns, and the robber swalloweth up their substance.
Na ang kaniyang ani ay kinakain ng gutom, at kinukuha na mula sa mga tinik, at ang silo ay nakabuka sa kanilang pag-aari.
6 Although affliction cometh not forth from the dust, neither doth trouble spring out of the ground;
Sapagka't ang kadalamhatian ay hindi lumalabas sa alabok, ni bumubukal man sa lupa ang kabagabagan;
7 Yet man is born to trouble, as the sparks fly upward.
Kundi ang tao ay ipinanganak sa kabagabagan. Gaya ng alipato na umiilanglang sa itaas.
8 I would seek to God, and to God would I commit my cause:
Nguni't sa ganang akin, ay hahanapin ko ang Dios, at sa Dios ay aking ihahabilin ang aking usap:
9 Who doeth great things and unsearchable; wonderful things without number:
Na siyang gumagawa ng mga dakilang bagay at ng mga hindi magunita; ng mga kamanghamanghang bagay na walang bilang:
10 Who giveth rain upon the earth, and sendeth waters upon the fields:
Na siyang nagbibigay ng ulan sa lupa, at nagpapahatid ng tubig sa mga bukid;
11 To set on high those that are low: that those who mourn may be exalted to safety.
Na anopa't kaniyang iniuupo sa mataas yaong nangasa mababa; at yaong nagsisitangis ay itinataas sa katiwasayan.
12 He disappointeth the devices of the crafty, so that their hands cannot perform [their] enterprise.
Kaniyang sinasayang ang mga katha-katha ng mapagkatha, na anopa't hindi maisagawa ng kanilang mga kamay ang kanilang panukala.
13 He taketh the wise in their own craftiness: and the counsel of the froward is carried headlong.
Kaniyang hinuhuli ang pantas sa kanilang sariling katha: at ang payo ng suwail ay napapariwara.
14 They meet with darkness in the day-time, and grope in the noon-day as in the night.
Kanilang nasasalunuan ang kadiliman sa araw, at nagsisikapa sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi.
15 But he saveth the poor from the sword, from their mouth, and from the hand of the mighty.
Nguni't kaniyang inililigtas sa tabak ng kanilang bibig, sa makatuwid baga'y ang maralita sa kamay ng malakas.
16 So the poor hath hope, and iniquity stoppeth her mouth.
Na anopa't ang dukha ay may pagasa, at ang kasamaan ay nagtitikom ng kaniyang bibig.
17 Behold, happy [is] the man whom God correcteth: therefore despise not thou the chastening of the Almighty:
Narito, maginhawa ang tao na sinasaway ng Dios: kaya't huwag mong waling kabuluhan ang pagsaway ng Makapangyarihan sa lahat.
18 For he maketh sore, and bindeth up: he woundeth, and his hands make whole.
Sapagka't siya'y sumusugat, at nagtatapal; siya'y sumusugat, at pinagagaling ng kaniyang mga kamay.
19 He will deliver thee in six troubles: yea, in seven there shall no evil touch thee.
Kaniyang ililigtas ka sa anim na kabagabagan. Oo, sa pito, ay walang kasamaang kikilos sa iyo.
20 In famine he will redeem thee from death: and in war from the power of the sword.
Sa kagutom ay tutubusin ka niya sa kamatayan; at sa pagdidigma ay sa kapangyarihan ng tabak.
21 Thou shalt be hid from the scourge of the tongue: neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh.
Ikaw ay makukubli sa talas ng dila; na hindi ka man matatakot sa paggiba pagka dumarating.
22 At destruction and famine thou shalt laugh: neither shalt thou be afraid of the beasts of the earth.
Sa kagibaan at sa kasalatan ay tatawa ka; ni hindi ka matatakot sa mga ganid sa lupa.
23 For thou shalt be in league with the stones of the field: and the beasts of the field shall be at peace with thee.
Sapagka't ikaw ay makakasundo ng mga bato sa parang; at ang mga ganid sa parang ay makikipagpayapaan sa iyo.
24 And thou shalt know that thy tabernacle [will be] in peace; and thou shalt visit thy habitation, and shalt not sin.
At iyong makikilala na ang iyong tolda ay nasa kapayapaan; at iyong dadalawin ang iyong kulungan, at walang mawawala na anoman.
25 Thou shalt know also that thy seed [will be] great, and thy offspring as the grass of the earth.
Iyo rin namang makikilala na ang iyong binhi ay magiging dakila, at ang iyong lahi ay gaya ng damo sa lupa.
26 Thou shalt come to [thy] grave in a full age, as a shock of corn cometh in in its season.
Ikaw ay darating sa iyong libingan sa lubos na katandaan. Gaya ng bigkis ng trigo na dumarating sa kaniyang kapanahunan.
27 Lo this, we have searched it, so it [is]; hear it, and know thou [it] for thy good.
Narito, aming siniyasat, at gayon nga; dinggin mo, at talastasin mo sa iyong ikabubuti.
