Job 31
1 I Made a covenant with my eyes; why then should I think upon a maid?
Gözlərim üçün əhd etmişəm, Gözüm bir qıza baxarmı?
2 For what portion of God [is there] from above? and [what] inheritance of the Almighty from on high?
İnsan yuxarıdan – Allahdan nə pay alır? İnsana ucalardan – Külli-İxtiyardan nə irs qalır?
3 [Is] not destruction to the wicked? and a strange [punishment] to the workers of iniquity?
Məgər haqsızların başına fəlakət gəlmir? Məgər fitnəkarların başına bəla gəlmir?
4 Doth not he see my ways, and count all my steps?
Məgər O, yollarıma baxmır? Məgər O hər addımımı saymır?
5 If I have walked with vanity, or if my foot hath hasted to deceit;
Əgər yalançı olaraq gəzmişəmsə, Ayağım fırıldaq üçün qaçıbsa,
6 Let me be weighed in an even balance, that God may know my integrity.
Qoy Allah məni haqq tərəzisində çəksin, Kamil olduğumu görsün.
7 If my step hath turned out of the way, and my heart walked after my eyes, and if any blot hath cleaved to my hands;
Yolumda əyri addım atmışamsa, Gözlərimin ardınca qəlbimi sürükləmişəmsə, Əllərimi ləkələmişəmsə,
8 [Then] let me sow, and let another eat; yes, let my offspring be rooted out.
Əkdiyimi yadlar yesin, Qoy əkinim kökündən çıxarılsın.
9 If my heart hath been deceived by a woman, or [if] I have laid wait at my neighbor's door;
Əgər qəlbim başqa bir qadına meyl edibsə, Qonşumun qapısını pusmuşamsa,
10 [Then] let my wife grind to another, and let others bow down upon her.
Qoy arvadım başqasının taxılını üyütsün, Qoy onunla başqa kişilər yatsın.
11 For this [is] a hainous crime; yea, it [is] an iniquity [to be punished by] the judges.
Axı bu bir xəcalət olardı, Məhkəməyə veriləsi bir günah sayılardı.
12 For it [is] a fire [that] consumeth to destruction, and would root out all my increase.
Çünki bu Həlak yerinədək yandırıb-yaxan bir alovdur. Bu bütün barımı kökündən çıxarardı.
13 If I despised the cause of my man-servant or of my maid-servant, when they contended with me;
Əgər mənimlə çəkişəndə Nökərlərimin və kənizlərimin Haqqını yemişəmsə,
14 What then shall I do when God riseth up? and when he visiteth, what shall I answer him?
Allah ayağa qalxanda Mən nə edə bilərəm? Məni yoxlayanda nə cavab verərəm?
15 Did not he that made me in the womb make him? and did not one fashion us in the womb?
Anamın bətnində məni yaradan Onu yaratmayıbmı? Bətndən bizə quruluş verən O olmayıbmı?
16 If I have withheld the poor from [their] desire, or have caused the eyes of the widow to fail;
Əgər yoxsulların istədiklərini bir kənara qoymuşamsa, Dul qadının ümidini qırmışamsa,
17 Or have eaten my morsel myself alone, and the fatherless hath not eaten of it;
Bir tikəmi özüm yeyib Yetimə verməmişəmsə,
18 (For from my youth he was brought up with me, as [with] a father, and I have guided her from my mother's womb; )
Gəncliyimdən bəri yetimlərə atalıq etməmişəmsə, Doğulandan bəri dul qadına yol göstərməmişəmsə,
19 If I have seen any perish for want of clothing, or any poor without covering;
Paltarı olmadığı üçün canı ağrıyan, Ya örtüyə möhtac qalan yoxsulları görəndə
20 If his loins have not blessed me, and [if] he hath not been warmed with the fleece of my sheep;
Qoyunlarımın yunu ilə onları isitməmişəmsə, Onlar da mənə ürəkdən alqış etməyiblərsə,
21 If I have lifted up my hand against the fatherless, when I saw my help in the gate:
Məhkəmədə sözü keçən olduğum üçün Yetimə əl qaldırmışamsa,
22 [Then] let my arm fall from my shoulder-blade, and my arm be broken from the bone.
Qollarım qırılıb çiyinlərimdən düşsün, Qoy qolum lüləsindən sınsın.
23 For destruction [from] God [was] a terror to me, and by reason of his highness I could not endure.
Çünki Allahın bəlasından qorxuram, Əzəməti qarşısında dayana bilmərəm.
24 If I have made gold my hope, or have said to the fine gold, [Thou art] my confidence;
Əgər qızıla ümid bağlamışamsa, Saf qızıla “ümidim sənsən” demişəmsə,
25 If I have rejoiced because my wealth [was] great, and because my hand had gained much;
Əgər bol sərvətimə görə, Əlimin gəlirinin çoxluğuna görə sevinmişəmsə,
26 If I have beheld the sun when it shined, or the moon walking [in] brightness;
Əgər parlayan günəşə, İşıq saçaraq dövran edən aya baxıb,
27 And my heart hath been secretly enticed, or my mouth hath kissed my hand:
Könlümün meylini gizlicə azdırıb, Sitayiş etmək üçün əlimlə onlara Öpüş yollamışamsa,
28 This also [were] an iniquity [to be punished by] the judge: for I should have denied the God [that is] above.
Bu da məni ittiham edən günah sayılardı, Çünki ucalarda olan Allahı danmış olardım.
29 If I have rejoiced at the destruction of him that hated me, or have lifted up myself when evil found him:
Əgər düşmənlərimin bədbəxtliyinə sevinmişəmsə, Başına bəla gəldi deyə fərəhlənmişəmsə,
30 Neither have I suffered my mouth to sin by wishing a curse to his soul.
Kiminsə canına qarğış yağdıraraq Dilimə günah işlətməyə yol vermişəmsə,
31 If the men of my tabernacle have not said, Oh that we had of his flesh! we cannot be satisfied.
Evimdəki insanlar “Əyyubun verdiyi ətlə Qarnını doyurmayan varmı?” deyə soruşmayıblarsa,
32 The stranger did not lodge in the street: [but] I opened my doors to the traveler.
– Heç bir yadelli gecəni küçədə keçirməzdi, Qapım həmişə yoldan keçənlərin üzünə açıq idi –
33 If I have covered my transgressions as Adam, by hiding my iniquity in my bosom:
Əgər təqsirimi gizlətmişəmsə, Adəm kimi üsyankarlığımı ört-basdır etmişəmsə,
34 Did I fear a great multitude, or did the contempt of families terrify me, that I kept silence, [and] went not out of the door?
Camaatdan qorxduğum üçün, El qınağından dəhşətə gəldiyim üçün Dinməzcə bayıra çıxmamışamsa…
35 Oh that one would hear me! behold, my desire [is], [that] the Almighty would answer me, and [that] my adversary had written a book.
Kaş məni bir eşidən olaydı! Bu sözümü təsdiq edirəm, Qoy Külli-İxtiyar mənə bir cavab versin! Əleyhdarım bunu tumara yazıb əlimə versin.
36 Surely I would take it upon my shoulder, [and] bind it [as] a crown to me.
Şübhəsiz, bu tumarı çiynimdə gəzdirərdim, Başıma tac edərdim.
37 I would declare to him the number of my steps; as a prince would I go near to him.
Onda atdığım hər addımı Allaha bildirərdim, Mən bir şahzadə kimi Onun yanına gedərdim.
38 If my land crieth against me, or its furrows likewise complain;
Torpağım da məndən fəryad edirsə, Kotanın açdığı yarıqlar əlimdən bir ağızdan ağlayırsa,
39 If I have eaten the fruits of it without money, or have caused its owners to lose their life:
Pulunu vermədən məhsulu yemişəmsə, Buranın sakinlərinin ürəyini qırmışamsa,
40 Let thistles grow instead of wheat, and cockle instead of barley. The words of Job are ended.
Qoy sahəmdə buğda yerinə tikan, Arpa yerinə alaq bitsin». Əyyubun söhbəti sona yetdi.
