< Job 27 >

1 Moreover, Job continued his parable, and said,
At muling sinambit ni Job ang kaniyang talinhaga, at nagsabi,
2 [As] God liveth, [who] hath taken away my judgment; and the Almighty [who] hath afflicted my soul;
Buhay ang Dios, na siyang nagalis ng aking katuwiran, at ang Makapangyarihan sa lahat na siyang nagpapanglaw ng aking kaluluwa;
3 All the while my breath [is] in me, and the spirit of God [is] in my nostrils;
(Sapagka't ang aking buhay ay buo pa sa akin, at ang espiritu ng Dios ay nasa mga butas ng aking ilong);
4 My lips shall not speak wickedness, nor my tongue utter deceit.
Tunay na ang aking mga labi ay hindi magsasalita ng kalikuan, ni ang aking dila man ay magsasaysay ng karayaan.
5 Far be it from me that I should justify you: till I die I will not remove my integrity from me.
Malayo nawa sa aking kayo'y ariin kong ganap: Hanggang sa ako'y mamatay ay hindi ko aalisin sa akin ang aking pagtatapat.
6 My righteousness I hold fast, and will not let it go: my heart shall not reproach [me] so long as I live.
Ang aking katuwiran ay aking pinanghahawakan at hindi ko bibitiwan: hindi ako aalipustain ng aking puso habang ako'y buhay.
7 Let my enemy be as the wicked, and he that riseth up against me as the unrighteous.
Ang aking kaaway ay maging gaya nawa ng masama, at ang bumangon laban sa akin ay maging gaya nawa ng liko.
8 For what [is] the hope of the hypocrite, though he hath gained, when God taketh away his soul?
Sapagka't ano ang pagasa ng di banal, bagaman siya'y makikinabang sa kaniya, pagka kinuha ng Dios ang kaniyang kaluluwa?
9 Will God hear his cry when trouble cometh upon him?
Didinggin ba ng Dios ang kaniyang iyak, pagka ang kabagabagan ay dumating sa kaniya?
10 Will he delight himself in the Almighty? will he always call upon God?
Makapagsasaya ba siya sa Makapangyarihan sa lahat, at tatawag sa Dios sa lahat ng mga panahon?
11 I will teach you by the hand of God: [that] which [is] with the Almighty will I not conceal.
Aking tuturuan kayo ng tungkol sa kamay ng Dios; ang nasa Makapangyarihan sa lahat ay hindi ko ililihim.
12 Behold, all ye yourselves have seen [it]; why then are ye thus altogether vain?
Narito, kayong lahat ay nangakakita; bakit nga kayo ay lubos na nawalan ng kabuluhan?
13 This [is] the portion of a wicked man with God, and the heritage of oppressors, [which] they shall receive of the Almighty.
Ito ang bahagi ng masamang tao sa Dios, at ang mana ng mga mamimighati, na kanilang tinatanggap sa Makapangyarihan sa lahat.
14 If his children are multiplied, [it is] for the sword: and his offspring shall not be satisfied with bread.
Kung ang kaniyang mga anak ay dumami, ay para sa tabak, at ang kaniyang lahi ay hindi mabubusog ng tinapay.
15 Those that remain of him shall be buried in death: and his widows shall not weep.
Yaong nangaiwan sa kaniya ay mangalilibing sa kamatayan, at ang kaniyang mga bao ay hindi magsisipanaghoy.
16 Though he should heap up silver as the dust, and prepare raiment as the clay?
Bagaman siya'y magbunton ng pilak na parang alabok, at maghahanda ng bihisan na parang putik;
17 He may prepare [it], but the just shall put [it] on, and the innocent shall divide the silver.
Maihahanda niya, nguni't ang ganap ang magsusuot niyaon. At babahagihin ng walang sala ang pilak.
18 He buildeth his house as a moth, and as a booth [that] the keeper maketh.
Siya'y nagtatayo ng kaniyang bahay na gaya ng tanga, at gaya ng isang bantayan na ginagawa ng bantay.
19 The rich man shall lie down, but he shall not be gathered: he openeth his eyes, and he [is] not.
Siya'y nahihigang mayaman, nguni't hindi siya pupulutin; kaniyang ididilat ang kaniyang mga mata, nguni't wala na siya.
20 Terrors take hold on him as waters, a tempest stealeth him away in the night.
Mga kakilabutan ang tumatabon sa kaniya na gaya ng tubig; bagyo ang umaagaw sa kaniya sa kinagabihan,
21 The east wind carrieth him away, and he departeth: and as a storm hurleth him out of his place.
Tinangay siya ng hanging silanganan, at siya'y nananaw; at pinapalis siya sa kaniyang kinaroroonang dako.
22 For [God] shall cast upon him, and not spare: he would fain flee out of his hand.
Sapagka't hahalibasin siya ng Dios, at hindi magpapatawad; siya'y magpupumilit na tumakas sa kaniyang kamay.
23 [Men] shall clap their hands at him, and shall hiss him out of his place.
Ipapakpak ng mga tao ang kanilang mga kamay sa kaniya. At hihiyawan siya mula sa kaniyang kinaroroonang dako.

< Job 27 >