< Job 23 >

1 Then Job answered and said,
Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
2 Even to-day [is] my complaint bitter: my stroke is heavier than my groaning.
“Kahit ngayon ay mapait ang aking dinadaing; mas mabigat ang aking paghihirap kaysa sa aking paghihinagpis.
3 Oh that I knew where I might find him! [that] I might come [even] to his seat!
O, sana alam ko kung saan ko siya matatagpuan! O, sana makalapit ako sa kinaroroonan niya!
4 I would order [my] cause before him, and fill my mouth with arguments.
Ilalatag ko sa kaniyang harapan ang aking kaso at pupunuin ang aking bibig ng pangangatwiran.
5 I would know the words [which] he would answer me, and understand what he would say to me.
Matututunan ko ang mga salita na isasagot niya at mauunawaan ko ang sasabihin niya sa akin.
6 Would he plead against me with [his] great power? No; but he would put [strength] in me.
Makikipagtalo ba siya laban sa akin sa kadakilaan ng kaniyang kapangyarihan? Hindi, pakikinggan niya ako.
7 There the righteous might dispute with him; so should I be delivered for ever from my judge.
Doon maaaring makipagtalo sa kaniya ang taong matuwid. Sa ganitong paraan mapapawalang-sala ako magpakailanman ng aking hukom.
8 Behold, I go forward, but he [is] not [there]; and backward, but I cannot perceive him:
Tingnan ninyo, pumupunta ako pasilangan, pero wala siya roon, at pumupunta ako pakanluran, pero hindi ko siya maramdaman.
9 On the left hand, where he doth work, but I cannot behold [him]: he hideth himself on the right hand, that I cannot see [him]:
Sa hilaga, kung saan siya gumagawa, pero hindi ko siya makita, at sa timog, kung saan niya tinatago ang kaniyang sarili para hindi ko siya makita.
10 But he knoweth the way that I take: [when] he hath tried me, I shall come forth as gold.
Pero alam niya ang daanan na aking tinatahak; kapag sinubukan na niya ako, lilitaw ako tulad ng ginto.
11 My foot hath held his steps, his way have I kept, and not declined.
Nanindigan ang aking mga paa sa kaniyang mga yapak; pinanatili ko ang pamamaraan niya at hindi lumihis.
12 Neither have I gone back from the commandment of his lips; I have esteemed the words of his mouth more than my necessary [food].
Hindi ko tinalikuran ang mga kautusan ng kaniyang mga labi; iningatan ko sa aking puso ang mga salita ng kaniyang bibig.
13 But he [is] in one [mind], and who can turn him? and [what] his soul desireth, even [that] he doeth.
Pero kakaiba siya, sino ang kayang magpatalikod sa kaniya? Kung ano ang ninanais niya, ginagawa niya.
14 For he performeth [the thing that is] appointed for me: and many such [things are] with him.
Dahil isinasakatuparan niya ang mga atas niya laban sa akin; marami ang mga tulad nito.
15 Therefore am I troubled at his presence: when I consider, I am afraid of him.
Kaya, natatakot ako sa kaniyang presensiya; kapag iniisip ko siya, natatakot ako sa kaniya.
16 For God maketh my heart soft, and the Almighty troubleth me:
Dahil pinahina ng Diyos ang aking puso; sinindak ako ng Makapangyarihan.
17 Because I was not cut off before the darkness, [neither] hath he covered the darkness from my face.
Hindi dahil sa pinutol ako ng kadiliman, ni tinatakpan ng makapal na kadiliman ang aking mukha.

< Job 23 >