Job 22
1 Then Eliphaz the Temanite answered and said,
| آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد: |
2 Can a man be profitable to God, as he that is wise may be profitable to himself?
| آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد! |
3 [Is it] any pleasure to the Almighty, that thou art righteous? or [is it] gain [to him], that thou makest thy ways perfect?
| اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟ |
4 Will he reprove thee for fear of thee? will he enter with thee into judgment?
| اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟ |
5 [Is] not thy wickedness great? and thy iniquities infinite?
| هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای! |
6 For thou hast taken a pledge from thy brother for naught, and stripped the naked of their clothing.
| از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی. |
7 Thou hast not given water to the weary to drink, and thou hast withheld bread from the hungry.
| به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای، |
8 But [as for] the mighty man, he had the earth; and the honorable man dwelt in it.
| هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی. |
9 Thou hast sent widows away empty, and the arms of the fatherless have been broken.
| بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی. |
10 Therefore snares [are] around thee, and sudden fear troubleth thee;
| برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند. |
11 Or darkness, [that] thou canst not see; and abundance of waters cover thee.
12 [Is] not God in the hight of heaven? and behold the hight of the stars, how high they are!
| خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است. |
13 And thou sayest, How doth God know? can he judge through the dark cloud?
| ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟ |
14 Thick clouds [are] a covering to him, that he seeth not; and he walketh in the circuit of heaven.
| ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.» |
15 Hast thou marked the old way which wicked men have trodden?
| آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟ |
16 Who were cut down out of time, whose foundation was overflowed with a flood!
| همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟ |
17 Who said to God, depart from us: and what can the Almighty do for them!
| زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟» |
18 Yet he filled their houses with good [things]: but the counsel of the wicked is far from me.
| در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت. |
19 The righteous see [it], and are glad: and the innocent deride them.
| درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.» |
20 Whereas our substance is not cut down, but the remnant of them the fire consumeth.
21 Acquaint now thyself with him, and be at peace: by this good shall come to thee.
| ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود. |
22 Receive, I pray thee, the law from his mouth, and lay up his words in thy heart.
| دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده. |
23 If thou shalt return to the Almighty, thou shalt be built up, thou shalt put away iniquity far from thy tabernacles.
| اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت. |
24 Then shalt thou lay up gold as dust, and the [gold] of Ophir as the stones of the brooks.
| اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی، |
25 Yea, the Almighty shall be thy defense and thou shalt have plenty of silver.
| آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود! |
26 For then shalt thou have thy delight in the Almighty, and shalt lift up thy face to God.
| به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد. |
27 Thou shalt make thy prayer to him, and he shall hear thee, and thou shalt pay thy vows.
| نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد. |
28 Thou shalt also decree a thing, and it shall be established to thee: and the light shall shine upon thy ways.
| دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید. |
29 When [men] are cast down, then thou shalt say, [There is] exaltation; and he shall save the humble person.
| وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد. |
30 He shall deliver the island of the innocent: and it is delivered by the pureness of thy hands.
| پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید. |
