Job 17
1 My breath is corrupt, my days are extinct, the graves [are ready] for me.
| روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. |
2 [Are there] not mockers with me? and doth not my eye continue in their provocation?
| مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. |
3 Lay down now, put me in a surety with thee; who [is] he [that] will strike hands with me?
| هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. |
4 For thou hast hid their heart from understanding: therefore shalt thou not exalt [them].
5 He that speaketh flattery to [his] friends, even the eyes of his children shall fail.
| کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. |
6 He hath made me also a by-word of the people; and in former time I was as a tabret.
| خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. |
7 My eye also is dim by reason of sorrow, and all my members [are] as a shade.
| چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. |
8 Upright [men] shall be astonished at this, and the innocent shall stir up himself against the hypocrite.
| مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، |
9 The righteous also shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.
| و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. |
10 But as for you all, do ye return, and come now: for I cannot find [one] wise [man] among you.
| اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. |
11 My days are past, my purposes are broken off, [even] the thoughts of my heart.
| روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. |
12 They change the night into day: the light [is] short because of darkness.
| دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! |
| اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) |
14 I have said to corruption, Thou [art] my father: to the worm, [Thou art] my mother, and my sister.
15 And where [is] now my hope? as for my hope, who will see it?
| پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ |
