< Job 12 >

1 And Job answered and said,
پس ایوب در جواب گفت:۱
2 No doubt but ye [are] the people, and wisdom shall die with you.
«به درستی که شما قوم هستید، و حکمت با شما خواهد مرد.۲
3 But I have understanding as well as you; I [am] not inferior to you: yes, who knoweth not such things as these?
لیکن مرا نیز مثل شما فهم هست، و از شما کمتر نیستم. و کیست که مثل این چیزها را نمی داند؟۳
4 I am [as] one mocked by his neighbor, who calleth upon God, and he answereth him: the just upright [man is] derided.
برای رفیق خود مسخره گردیده‌ام. کسی‌که خدا را خوانده است و او رامستجاب فرموده، مرد عادل و کامل، مسخره شده است.۴
5 He that is ready to slip with [his] feet [is as] a lamp despised in the thought of him that is at ease.
در افکار آسودگان، برای مصیبت اهانت است. مهیا شده برای هرکه پایش بلغزد.۵
6 The tabernacles of robbers prosper, and they that provoke God are secure; into whose hand God bringeth [abundantly].
خیمه های دزدان به سلامت است و آنانی که خدا را غضبناک می‌سازند ایمن هستند، که خدای خود را در دست خود می‌آورند.۶
7 But ask now the beasts, and they shall teach thee; and the fowls of the air, and they shall tell thee:
«لیکن الان از بهایم بپرس و تو را تعلیم خواهند داد. و از مرغان هوا و برایت بیان خواهندنمود.۷
8 Or speak to the earth, and it shall teach thee: and the fishes of the sea shall declare to thee.
یا به زمین سخن بران و تو را تعلیم خواهدداد، و ماهیان دریا به تو خبر خواهند رسانید.۸
9 Who knoweth not in all these that the hand of the LORD hath wrought this?
کیست که از جمیع این چیزها نمی فهمد که دست خداوند آنها را به‌جا آورده است،۹
10 In whose hand [is] the soul of every living thing, and the breath of all mankind.
که جان جمیع زندگان در دست وی است، و روح جمیع افراد بشر؟۱۰
11 Doth not the ear try words? and the mouth taste its food?
آیا گوش سخنان رانمی آزماید، چنانکه کام خوراک خود رامی چشد؟۱۱
12 With the ancient [is] wisdom; and in length of days understanding.
نزد پیران حکمت است، و عمردراز فطانت می‌باشد.۱۲
13 With him [is] wisdom and strength, he hath counsel and understanding.
لیکن حکمت و کبریایی نزد وی است. مشورت و فطانت از آن او است.۱۳
14 Behold, he breaketh down, and it cannot be built again: he shutteth up a man, and there can be no opening.
اینک او منهدم می‌سازد و نمی توان بنا نمود. انسان را می‌بندد و نمی توان گشود.۱۴
15 Behold, he withholdeth the waters, and they dry up: also he sendeth them out, and they overturn the earth.
اینک آبهارا باز می‌دارد و خشک می‌شود، و آنها را رهامی کند و زمین را واژگون می‌سازد.۱۵
16 With him [is] strength and wisdom: the deceived and the deceiver [are] his.
قوت ووجود نزد وی است. فریبنده و فریب خورده از آن او است.۱۶
17 He leadeth counselors away spoiled, and maketh the judges fools.
مشیران را غارت زده می‌رباید، وحاکمان را احمق می‌گرداند.۱۷
18 He looseth the bond of kings, and girdeth their loins with a girdle.
بند پادشاهان را می گشاید و در کمر ایشان کمربند می‌بندد.۱۸
19 He leadeth princes away spoiled, and overthroweth the mighty.
کاهنان را غارت زده می‌رباید، و زورآوران راسرنگون می‌سازد.۱۹
20 He removeth away the speech of the trusty, and taketh away the understanding of the aged.
بلاغت معتمدین را نابودمی گرداند، و فهم پیران را برمی دارد.۲۰
21 He poureth contempt upon princes, and weakeneth the strength of the mighty.
اهانت رابر نجیبان می‌ریزد و کمربند مقتدران را سست می‌گرداند.۲۱
22 He revealeth deep things out of darkness, and bringeth to light the shades of death.
چیزهای عمیق را از تاریکی منکشف می‌سازد، و سایه موت را به روشنایی بیرون می‌آورد.۲۲
23 He increaseth nations, and destroyeth them: he enlargeth nations, and straiteneth them [again].
امت‌ها را ترقی می‌دهد و آنهارا هلاک می‌سازد، امت‌ها را وسعت می‌دهد وآنها را جلای وطن می‌فرماید.۲۳
24 He taketh away the heart of the chief of the people of the earth, and causeth them to wander in a wilderness [where there is] no way.
عقل روسای قوم های زمین را می‌رباید، و ایشان را در بیابان آواره می‌گرداند، جایی که راه نیست.۲۴
25 They grope in the dark without light, and he maketh them to stagger like [a] drunken [man].
درتاریکی کورانه راه می‌روند و نور نیست. و ایشان را مثل مستان افتان و خیزان می‌گرداند.۲۵

< Job 12 >