James 4
1 From whence [come] wars and fightings among you? [come they] not hence, [even] from your lusts that war in your members?
| یُشْماکَں مَدھْیے سَمَرا رَنَشْچَ کُتَ اُتْپَدْیَنْتے؟ یُشْمَدَنْگَشِبِراشْرِتابھْیَح سُکھیچّھابھْیَح کِں نوتْپَدْیَنْتے؟ |
2 Ye lust and have not: ye kill, and desire to have, and cannot obtain: ye fight and war, yet ye have not, because ye ask not.
| یُویَں وانْچھَتھَ کِنْتُ ناپْنُتھَ، یُویَں نَرَہَتْیامْ اِیرْشْیانْچَ کُرُتھَ کِنْتُ کرِتارْتھا بھَوِتُں نَ شَکْنُتھَ، یُویَں یُدھْیَتھَ رَنَں کُرُتھَ چَ کِنْتْوَپْراپْتاسْتِشْٹھَتھَ، یَتو ہیتوح پْرارْتھَناں نَ کُرُتھَ۔ |
3 Ye ask, and receive not, because ye ask amiss, that ye may consume [it] upon your lusts.
| یُویَں پْرارْتھَیَدھْوے کِنْتُ نَ لَبھَدھْوے یَتو ہیتوح سْوَسُکھَبھوگیشُ وْیَیارْتھَں کُ پْرارْتھَیَدھْوے۔ |
4 Ye adulterers and adulteresses, know ye not that the friendship of the world is enmity with God? whoever therefore will be a friend of the world is the enemy of God.
| ہے وْیَبھِچارِنو وْیَبھِچارِنْیَشْچَ، سَںسارَسْیَ یَتْ مَیتْرْیَں تَدْ اِیشْوَرَسْیَ شاتْرَوَمِتِ یُویَں کِں نَ جانِیتھَ؟ اَتَ ایوَ یَح کَشْچِتْ سَںسارَسْیَ مِتْرَں بھَوِتُمْ اَبھِلَشَتِ سَ ایویشْوَرَسْیَ شَتْرُ رْبھَوَتِ۔ |
5 Do ye think that the scripture saith in vain, The spirit that dwelleth in us lusteth to envy?
| یُویَں کِں مَنْیَدھْوے؟ شاسْتْرَسْیَ واکْیَں کِں پھَلَہِینَں بھَویتْ؟ اَسْمَدَنْتَرْواسِی یَ آتْما سَ وا کِمْ اِیرْشْیارْتھَں پْریمَ کَروتِ؟ |
6 But he giveth more grace. Wherefore he saith, God resisteth the proud, but giveth grace to the humble.
| تَنَّہِ کِنْتُ سَ پْرَتُلَں وَرَں وِتَرَتِ تَسْمادْ اُکْتَماسْتے یَتھا، آتْمابھِمانَلوکاناں وِپَکْشو بھَوَتِیشْوَرَح۔ کِنْتُ تینَیوَ نَمْریبھْیَح پْرَسادادْ دِییَتے وَرَح۔۔ |
7 Submit yourselves therefore to God. Resist the devil, and he will flee from you.
| اَتَایوَ یُویَمْ اِیشْوَرَسْیَ وَشْیا بھَوَتَ شَیَتانَں سَںرُنْدھَ تینَ سَ یُشْمَتَّح پَلایِشْیَتے۔ |
8 Draw nigh to God, and he will draw nigh to you. Cleanse [your] hands, [ye] sinners, and purify [your] hearts, [ye] double-minded.
| اِیشْوَرَسْیَ سَمِیپَوَرْتِّنو بھَوَتَ تینَ سَ یُشْماکَں سَمِیپَوَرْتِّی بھَوِشْیَتِ۔ ہے پاپِنَح، یُویَں سْوَکَرانْ پَرِشْکُرُدھْوَں۔ ہے دْوِمَنولوکاح، یُویَں سْوانْتَحکَرَنانِ شُچِینِ کُرُدھْوَں۔ |
9 Be afflicted, and mourn, and weep: let your laughter be turned to mourning, and [your] joy to heaviness.
| یُویَمْ اُدْوِجَدھْوَں شوچَتَ وِلَپَتَ چَ، یُشْماکَں ہاسَح شوکایَ، آنَنْدَشْچَ کاتَرَتایَے پَرِوَرْتّیتاں۔ |
10 Humble yourselves in the sight of the Lord, and he will lift you up.
| پْرَبھوح سَمَکْشَں نَمْرا بھَوَتَ تَسْماتْ سَ یُشْمانْ اُچِّیکَرِشْیَتِ۔ |
11 Speak not evil one of another, brethren. He that speaketh evil of [his] brother, and judgeth his brother, speaketh evil of the law, and judgeth the law: but if thou judgest the law, thou art not a doer of the law, but a judge.
| ہے بھْراتَرَح، یُویَں پَرَسْپَرَں ما دُوشَیَتَ۔ یَح کَشْچِدْ بھْراتَرَں دُوشَیَتِ بھْراتُ رْوِچارَنْچَ کَروتِ سَ وْیَوَسْتھاں دُوشَیَتِ وْیَوَسْتھایاشْچَ وِچارَں کَروتِ۔ تْوَں یَدِ وْیَوَسْتھایا وِچارَں کَروشِ تَرْہِ وْیَوَسْتھاپالَیِتا نَ بھَوَسِ کِنْتُ وِچارَیِتا بھَوَسِ۔ |
12 There is one lawgiver, who is able to save, and to destroy: who art thou that judgest another?
| اَدْوِتِییو وْیَوَسْتھاپَکو وِچارَیِتا چَ سَ ایواسْتے یو رَکْشِتُں ناشَیِتُنْچَ پارَیَتِ۔ کِنْتُ کَسْتْوَں یَتْ پَرَسْیَ وِچارَں کَروشِ؟ |
13 Come now, ye that say, To-day or to-morrow we will go into such a city, and continue there a year, and buy, and sell, and get gain:
| اَدْیَ شْوو وا وَیَمْ اَمُکَنَگَرَں گَتْوا تَتْرَ وَرْشَمیکَں یاپَیَنْتو وانِجْیَں کَرِشْیامَح لابھَں پْراپْسْیامَشْچیتِ کَتھاں بھاشَمانا یُویَمْ اِدانِیں شرِنُتَ۔ |
14 Whereas ye know not what [will be] on the morrow: For what [is] your life? It is even a vapor, that appeareth for a little time, and then vanisheth away.
| شْوَح کِں گھَٹِشْیَتے تَدْ یُویَں نَ جانِیتھَ یَتو جِیوَنَں وو بھَویتْ کِیدرِکْ تَتُّ باشْپَسْوَرُوپَکَں، کْشَنَماتْرَں بھَویدْ درِشْیَں لُپْیَتے چَ تَتَح پَرَں۔ |
15 Instead of that ye [ought] to say, If the Lord will, we shall live, and do this, or that.
| تَدَنُکْتْوا یُشْماکَمْ اِدَں کَتھَنِییَں پْرَبھورِچّھاتو وَیَں یَدِ جِیوامَسْتَرْہْییتَتْ کَرْمَّ تَتْ کَرْمَّ وا کَرِشْیامَ اِتِ۔ |
16 But now ye rejoice in your boastings: all such rejoicing is evil.
| کِنْتْوِدانِیں یُویَں گَرْوَّواکْیَیح شْلاگھَنَں کُرُدھْوے تادرِشَں سَرْوَّں شْلاگھَنَں کُتْسِتَمیوَ۔ |
17 Therefore to him that knoweth to do good, and doeth [it] not, to him it is sin.
| اَتو یَح کَشْچِتْ سَتْکَرْمَّ کَرْتَّں وِدِتْوا تَنَّ کَروتِ تَسْیَ پاپَں جایَتے۔ |
