< Isaiah 45 >
1 Thus saith the LORD to his anointed, to Cyrus, whose right hand I have held to subdue nations before him; and I will loose the loins of kings, to open before him the two-leaved gates, and the gates shall not be shut;
Пәрвәрдигар Өзи «мәсиһ қилғини»ға, Йәни әлләрни униңға беқиндуруш үчүн Өзи оң қолидин тутуп йөлигән Қорәшкә мундақ дәйду: — (Бәрһәқ, Мән униң алдида падишаларниң тамбилини йәштүрүп ялаңачлитимән, «Қош қанатлиқ дәрвазилар»ни униң алдида ечип беримән, Шуниң билән қовуқлар иккинчи етилмәйду) —
2 I will go before thee, and make the crooked places straight: I will break in pieces the gates of brass, and cut asunder the bars of iron:
«Мән сениң алдиңда меңип егизликләрни түз қилимән; Мис дәрвазиларни чеқип ташлаймән, Төмүр тақақлирини сундуруветимән;
3 And I will give thee the treasures of darkness, and hidden riches of secret places, that thou mayest know that I, the LORD, who call [thee] by thy name, [am] the God of Israel.
Вә саңа қараңғулуқтики гөһәрләрни, Мәхпий җайларда сақланған йошурун байлиқларни беримән; Шуниң билән өзүңгә исим қоюп сени чақирғучини, Йәни Мән Пәрвәрдигарни Исраилниң Худаси дәп билип йетисән.
4 For Jacob my servant's sake, and Israel my elect, I have even called thee by thy name: I have surnamed thee, though thou hast not known me:
Мән Өз қулум Яқуп, Йәни Өз таллиғиним Исраил үчүн, Исмиңни өзүм қойған; Сән Мени билмигиниң билән, Мән йәнила саңа исим қойдум.
5 I [am] the LORD, and [there is] none else, [there is] no God besides me: I girded thee, though thou hast not known me:
Мән болсам Пәрвәрдигар, Мәндин башқа бири йоқ; Мәндин башқа Худа йоқтур; Сән Мени тонумиғиниң билән, Мән белиңни бағлап чиңиттимки,
6 That they may know from the rising of the sun, and from the west, that [there is] none besides me. I [am] the LORD, and [there is] none else.
Күнчиқиштин күнпетишқичә болғанларниң һәммиси Мәндин башқа һеч қандақ бириниң йоқлуғини билип йетиду; Мән болсам Пәрвәрдигар, башқа бири йоқтур.
7 I form the light, and create darkness: I make peace, and create evil: I the LORD do all these [things].
Нурни шәкилләндүргүчи, қараңғулуқни Яратқучидурмән, Бәхит-хатирҗәмликни Ясиғучи, балаю-апәтни Яратқучидурмән; Мошуларниң һәммисини қилғучи Мән Пәрвәрдигардурмән».
8 Drop down, ye heavens, from above, and let the skies pour down righteousness: let the earth open, and let them bring forth salvation, and let righteousness spring up together; I the LORD have created it.
— «И асманлар, жуқуридин яғдуруп бериңлар, Булутларму һәққанийлиқ төкүп бәрсун; Йәр-зимин ечилсун; Ниҗат һәм һәққанийлиқ мевә бәрсун; Зимин иккисини тәң өстүрсун! Мән, Пәрвәрдигар, буни яратмай қоймаймән».
9 Woe to him that contendeth with his Maker! [Let] the potsherd [contend] with the potsherds of the earth. Shall the clay say to him that fashioneth it, What makest thou? or thy work, He hath no hands?
— «Өз Яратқучисиниң үстидин әрз қилмақчи болғанға вай! У йәр-зиминдики чинә парчилири арисидики бир парчиси, халас! Сеғиз лай өзини шәкилләндүргүчи сапалчиға: — «Сән немә ясаватисән?» десә, Яки ясиғиниң саңа: «Сениң қолуң йоқ» десә боламду?
10 Woe to him that saith to [his] father, What begettest thou? or to the woman, What hast thou brought forth?
Өз атисиға: «Сән немә туғдурмақчи?» Яки бир аялға: — «Сени неминиң толғиғи тутти?» — дәп сориғанға вай!
11 Thus saith the LORD, the Holy One of Israel, and his Maker, Ask me of things to come concerning my sons, and concerning the work of my hands command ye me.
Исраилдики Муқәддәс Болғучи, йәни уни Ясиғучи Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Әнди кәлгүси ишлар тоғрилиқ соримақчимусиләр йәнә? Өз оғуллирим тоғрилиқ, Өз қолумда ишлигиним тоғрилиқ Маңа буйруқ бәрмәкчимусиләр!?
12 I have made the earth, and created man upon it: I, [even] my hands, have stretched out the heavens, and all their host have I commanded.
Мән пәқәтла йәр-зиминни ясиған, униңға инсанни Яратқучидурмән, халас! Өз қолум болса асманларни кәргән; Уларниң самави қошунлириниму сәпкә салғанмән.
13 I have raised him up in righteousness, and I will direct all his ways: he shall build my city, and he shall let go my captives, not for price nor reward, saith the LORD of hosts.
Мән уни һәққанийлиқ билән турғузған, Униң барлиқ йоллирини түз қилдим; У болса шәһиримни қуриду, Нә һәқ нә инъам соримай у Маңа тәвә болған әсирләрни қоюп бериду» — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар.
14 Thus saith the LORD, The labor of Egypt, and merchandise of Cush and of the Sabeans, men of stature, shall come over to thee, and they shall be thine: they shall come after thee; in chains they shall come over, and they shall fall down to thee, they shall make supplication to thee, [saying], Surely God [is] in thee; and [there is] none else, [there is] no God.
Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Мисирниң мәһсулатлири, Ефиопийәниң вә егиз бойлуқлар болған Сабийлиқларниң маллири саңа өтиду; Улар өзлири сениңки болиду, Саңа әгишип маңиду; Өзлири кишән-зәнҗирләнгән пети сән тәрәпкә өтиду, Улар саңа баш уруп сәндин илтиҗа билән өтүнүп: — «Бәрһәқ, Тәңри сәндә туриду, башқа бири йоқ, башқа һеч қандақ Худа йоқтур» дәп етирап қилиду.
15 Verily thou [art] a God that hidest thyself, O God of Israel, the Savior.
«И Исраилниң Худаси, Ниҗаткар, дәрһәқиқәт Өзини йошурувалғучи бир Тәңридурсән!».
16 They shall be ashamed, and also confounded, all of them: they shall go to confusion together [that are] makers of idols.
Улар һәммиси истиснасиз хиҗил болуп, шәрмәндә болиду; Мәбудни ясиғанлар шәрмәндә болуп, бирликтә кетип қалиду;
17 [But] Israel shall be saved in the LORD with an everlasting salvation: ye shall not be ashamed nor confounded world without end.
Исраил болса Пәрвәрдигар тәрипидин мәңгүлүк ниҗат-қутулуш билән қутқузулиду; Әбәдил-әбәткичә хиҗил болмайсиләр, Һеч шәрмәндичиликни көрмәйсиләр.
18 For thus saith the LORD that created the heavens; God himself that formed the earth and made it; he hath established it, he created it not in vain, he formed it to be inhabited: I [am] the LORD; and [there is] none else.
Чүнки асманларни яратқан, йәр-зиминни шәкилләндүрүп ясиған, уни мәзмут қилған Худа болған Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — (У уни қуруқ-мәнисиз болушқа әмәс, бәлки адәмзатниң туралғуси болушқа яратқан еди) «Мән болсам Пәрвәрдигар, башқа бири йоқтур;
19 I have not spoken in secret, in a dark place of the earth: I have not said to the seed of Jacob, Seek ye me in vain: I the LORD speak righteousness, I declare things that are right.
— Мән мәхпий һалда яки зиминдики бирәр қараңғу җайда сөз қилған әмәсмән; Мән Яқупқа: «Мени издишиңлар беһудилик» дегән әмәсмән; Мән Пәрвәрдигар һәқ сөзләймән, Түз гәп қилимән;
20 Assemble yourselves and come; draw near together, ye [that have] escaped of the nations: they have no knowledge that set up the wood of their graven image, and pray to a god [that] cannot save.
Жиғилиңлар, келиңлар; И әлләрдин қачқанлар, җәм болуп Маңа йеқинлишиңлар; Өзи ойған бутни көтирип, һеч қутқузалмайдиған бир «илаһ»қа дуа қилип жүридиғанларниң болса һеч билими йоқтур.
21 Tell ye, and bring [them] near; yes, let them take counsel together: who hath declared this from ancient time? [who] hath told it from that time? [have] not I the LORD? and [there is] no God else besides me; a just God and a Savior; [there is] none besides me.
Әнди улар өз гәплирини баян қилиш үчүн йеқин кәлсун; Мәйли, улар мәслиһәтлишип бақсун! Ким мошу ишни қедимдинла җакалиған еди? Ким узундин бери уни баян қилған? У Мән Пәрвәрдигар әмәсму? Дәрвәқә, Мәндин башқа һеч илаһ йоқтур; Һәм адил Худа һәм Қутқузғучидурмән; Мәндин башқа бири йоқтур.
22 Look to me, and be ye saved, all the ends of the earth: for I [am] God, and [there is] none else.
И йәр-зиминниң чәт-яқилиридикиләр, Маңа тәлпүнүп қутқузулуңлар! Чүнки Мән Тәңридурмән, башқа һеч бири йоқтур;
23 I have sworn by myself, the word is gone out of my mouth [in] righteousness, and shall not return, That to me every knee shall bow, every tongue shall swear.
Мән Өзүм билән қәсәм ичкәнмән, Мошу сөз һәққанийлиқ билән ағзимдин чиқти, һәргиз қайтмайду: — «Маңа барлиқ тизлар пүкүлиду, Барлиқ тиллар Маңа [итаәт ичидә] қәсәм ичиду».
24 Surely, shall [one] say, in the LORD have I righteousness and strength: [even] to him shall [men] come; and all that are incensed against him shall be ashamed.
Шу чағда: «Һәққанийлиқ вә күч болса пәқәт Пәрвәрдигардидур» — дейилиду, Кишиләр дәл Униңла қешиға келиду; Ғалҗирлишип, униңға ғәзәпләнгәнләрниң һәммиси шәрмәндә болиду.
25 In the LORD shall all the seed of Israel be justified, and shall glory.
Исраилниң әвлатлириниң һәммиси Пәрвәрдигар тәрипидин һәққаний қилиниду, Вә улар Уни даңлишиду.