Hosea 11
1 When Israel [was] a child, then I loved him, and called my son out of Egypt.
Исраил бала чеғида, Мән уни сөйдүм, Шуниң билән оғлумни Мисирдин чиқишқа чақирдим.
2 [As] they called them, so they went from them: they sacrificed to Baalim, and burned incense to graven images.
Бирақ улар [хәлқимни] чақиривиди, Улар дәрһал һозурумдин чиқип кәтти; Улар «Баал»ларға қурбанлиқ қилишқа башлиди, Ойма мәбудларға исриқ салди.
3 I taught Ephraim also to go, taking them by their arms; but they knew not that I healed them.
Әфраимға меңишни үгәткүчи Өзүм едим, Униң қолини тутуп вә йөләп — Бирақ өзини сақайтқучиниң Мән екәнлигимни улар билмиди.
4 I drew them with cords of a man, with bands of love: and I was to them as they that take off the yoke on their jaws, and I laid food for them.
Мән адимәтчиликниң көйүнүш риштилири билән, Сөйгүниң тарлири билән уларниң көңлини тартивалдим; Мән уларға худди еңигидин боюнтуруқни еливәткүчи бирисидәк болғанмән, Егилип Өзүм уларни озуқландурғанмән.
5 He shall not return into the land of Egypt, but the Assyrian shall be his king, because they refused to return.
Улар Мисирға қайтидиған болмамду? Асурийәлик дәрвәқә уларниң падишаси болидиған әмәсму? — Чүнки улар йенимға қайтишни рәт қилди!
6 And the sword shall abide on his cities, and shall consume his branches, and devour [them], because of their own counsels.
Қилич униң шәһәрлиридә һәрян ойнитилиду; [Дәрвазисидики] төмүр балдақларни вәйран қилип йәп кетиду; Бу өз әқиллириниң касапитидур!
7 And my people are bent to backsliding from me: though they called them to the most High, none at all would exalt [him].
Бәрһәқ, Мениң хәлқим Мәндин чәтләп кетишкә мәптун болди; Улар Һәммидин Алий Болғучиға нида қилип чақирсиму, Лекин һеч ким уларни көтәрмәйду.
8 How shall I give thee up, Ephraim? [how] shall I deliver thee, Israel? how shall I make thee as Admah? [how] shall I set thee as Zeboim? my heart is turned within me, my repentings are kindled together.
Мән қандақму сени ташлап қойимән, и Әфраим? Мән қандақму сени [дүшмәнгә] тапшуримән, и Исраил?! Қандақму сени Адмаһ шәһиридәк қилимән?! Сени қандақму Зәбоим шәһиридәк бир тәрәп қилимән?! Қәлбим ич-бағримда қайнап кетиватиду, Мениң барлиқ рәһимдиллиғим қозғиливатиду!
9 I will not execute the fierceness of my anger, I will not return to destroy Ephraim: for I [am] God, and not man; the Holy One in the midst of thee: and I will not enter into the city.
Ғәзивимниң қәһрини жүргүзмәймән, Иккинчи йәнә Әфраимни йоқатмаймән; Чүнки Мән инсан әмәс, Тәңридурмән, — Йәни араңда болған пак-муқәддәс Болғучидурмән; Мән дәрғәзәп билән кәлмәймән.
10 They shall walk after the LORD: he shall roar like a lion: when he shall roar, then the children shall tremble from the west.
Улар Пәрвәрдигарниң кәйнидин маңиду; У ширдәк һөкирәйду; У һөкиригәндә, әнди балилири ғәриптин титригән һалда келиду;
11 They shall tremble as a bird out of Egypt, and as a dove out of the land of Assyria: and I will place them in their houses, saith the LORD.
Улар Мисирдин қуштәк, Асурийә зиминидин пахтәктәк титригән һалда чиқип келиду; Шуниң билән уларни өз өйлиригә маканлаштуримән, — дәйду Пәрвәрдигар.
12 Ephraim encompasseth me with lies, and the house of Israel with deceit: but Judah yet ruleth with God, and is faithful with the saints.
Әфраим Мени ялған гәплири билән көмүветиду; Йәһудаму Тәңригә, йәни ишәшлик, Пак-Муқәддәс Болғучиға тутуруқсиз болди.
