Galatians 4
1 Now I say, [That] the heir, as long as he is a child, differeth nothing from a servant, though he is lord of all;
ਅਹੰ ਵਦਾਮਿ ਸਮ੍ਪਦਧਿਕਾਰੀ ਯਾਵਦ੍ ਬਾਲਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਾਵਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵਸ੍ਯਾਧਿਪਤਿਃ ਸੰਨਪਿ ਸ ਦਾਸਾਤ੍ ਕੇਨਾਪਿ ਵਿਸ਼਼ਯੇਣ ਨ ਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ
2 But is under tutors and governors until the time appointed by the father.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਿਤ੍ਰਾ ਨਿਰੂਪਿਤੰ ਸਮਯੰ ਯਾਵਤ੍ ਪਾਲਕਾਨਾਂ ਧਨਾਧ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਾਣਾਞ੍ਚ ਨਿਘ੍ਨਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
3 Even so we, when we were children, were in bondage under the elements of the world:
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਵਯਮਪਿ ਬਾਲ੍ਯਕਾਲੇ ਦਾਸਾ ਇਵ ਸੰਸਾਰਸ੍ਯਾਕ੍ਸ਼਼ਰਮਾਲਾਯਾ ਅਧੀਨਾ ਆਸ੍ਮਹੇ|
4 But when the fullness of the time was come, God sent forth his Son, born of a woman, born under the law,
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸਮਯੇ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਤਾਂ ਗਤਵਤਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਧੀਨਾਨਾਂ ਮੋਚਨਾਰ੍ਥਮ੍
5 To redeem them that were under the law, that we might receive the adoption of sons.
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੁਤ੍ਰਤ੍ਵਪ੍ਰਾਪ੍ਤ੍ਯਰ੍ਥਞ੍ਚੇਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਾ ਜਾਤੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਅਧਿਨੀਭੂਤਞ੍ਚ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
6 And because ye are sons, God hath sent forth the Spirit of his Son into your hearts, crying, Abba, Father.
ਯੂਯੰ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਅਭਵਤ ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾਨਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਪ੍ਰਹਿਤਵਾਨ੍ ਸ ਚਾਤ੍ਮਾ ਪਿਤਃ ਪਿਤਰਿਤ੍ਯਾਹ੍ਵਾਨੰ ਕਾਰਯਤਿ|
7 Wherefore thou art no more a servant, but a son; and if a son, then an heir of God through Christ.
ਅਤ ਇਦਾਨੀਂ ਯੂਯੰ ਨ ਦਾਸਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਏਵ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਨ੍ਤਾਨਤ੍ਵਾੱਚ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨੇਸ਼੍ਵਰੀਯਸਮ੍ਪਦਧਿਕਾਰਿਣੋ(ਅ)ਪ੍ਯਾਧ੍ਵੇ|
8 However then, when ye knew not God, ye did service to them which by nature are no gods.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਨ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਯੇ ਸ੍ਵਭਾਵਤੋ(ਅ)ਨੀਸ਼੍ਵਰਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦਾਸਤ੍ਵੇ(ਅ)ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
9 But now, after ye have known God, or rather are known by God, how turn ye again to the weak and beggarly elements, to which ye desire again to be in bondage?
ਇਦਾਨੀਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਵੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਜ੍ਞਾਤਾ ਯੂਯੰ ਕਥੰ ਪੁਨਸ੍ਤਾਨਿ ਵਿਫਲਾਨਿ ਤੁੱਛਾਨਿ ਚਾਕ੍ਸ਼਼ਰਾਣਿ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ? ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਪੁਨਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦਾਸਾ ਭਵਿਤੁਮਿੱਛਥ?
10 Ye observe days, and months, and times, and years.
ਯੂਯੰ ਦਿਵਸਾਨ੍ ਮਾਸਾਨ੍ ਤਿਥੀਨ੍ ਸੰਵਤ੍ਸਰਾਂਸ਼੍ਚ ਸੰਮਨ੍ਯਧ੍ਵੇ|
11 I am afraid of you, lest I have bestowed upon you labor in vain.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਦਰ੍ਥੰ ਮਯਾ ਯਃ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮੋ(ਅ)ਕਾਰਿ ਸ ਵਿਫਲੋ ਜਾਤ ਇਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਧ੍ਯਹੰ ਬਿਭੇਮਿ|
12 Brethren, I beseech you, be as I am; for I [am] as ye [are]: ye have not injured me at all.
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਅਹੰ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ ਯੂਯਮਪਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਭਵਤੇਤਿ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ ਯਤੋ(ਅ)ਹਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤੁਲ੍ਯੋ(ਅ)ਭਵੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਮਮ ਕਿਮਪਿ ਨਾਪਰਾੱਧੰ|
13 Ye know that in infirmity of the flesh I preached the gospel to you at the first.
ਪੂਰ੍ੱਵਮਹੰ ਕਲੇਵਰਸ੍ਯ ਦੌਰ੍ੱਬਲ੍ਯੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸੁਸੰਵਾਦਮ੍ ਅਜ੍ਞਾਪਯਮਿਤਿ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ|
14 And my temptation which was in my flesh ye despised not, nor rejected; but received me as an angel of God, [even] as Christ Jesus.
ਤਦਾਨੀਂ ਮਮ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਕੰ ਸ਼ਾਰੀਰਕ੍ਲੇਸ਼ੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਯੂਯੰ ਮਾਮ੍ ਅਵਜ੍ਞਾਯ ਰੁʼਤੀਯਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤਮਿਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਯੀਸ਼ੁਮਿਵ ਵਾ ਮਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਃ|
15 What then was the blessedness ye spoke of; for I bear you testimony, that, if [it had been] possible, ye would have plucked out your own eyes, and have given them to me.
ਅਤਸ੍ਤਦਾਨੀਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯਾ ਧਨ੍ਯਤਾਭਵਤ੍ ਸਾ ੱਕ ਗਤਾ? ਤਦਾਨੀਂ ਯੂਯੰ ਯਦਿ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਨਯਨਾਨ੍ਯੁਤ੍ਪਾਟ੍ਯ ਮਹ੍ਯੰ ਦਾਤੁਮ੍ ਅਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦਪ੍ਯਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇਤਿ ਪ੍ਰਮਾਣਮ੍ ਅਹੰ ਦਦਾਮਿ|
16 Am I therefore become your enemy because I tell you the truth?
ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤਮਹੰ ਸਤ੍ਯਵਾਦਿਤ੍ਵਾਤ੍ ਕਿੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਰਿਪੁ ਰ੍ਜਾਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ?
17 They zealously affect you, [but] not well; for, they would exclude you, that ye may affect them.
ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸ੍ਪਰ੍ੱਧਨ੍ਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਾ ਸ੍ਪਰ੍ੱਧਾ ਕੁਤ੍ਸਿਤਾ ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਤਾਨਧਿ ਯਤ੍ ਸ੍ਪਰ੍ੱਧਧ੍ਵੰ ਤਦਰ੍ਥੰ ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਇੱਛਨ੍ਤਿ|
18 But [it is] good to be zealously affected always in [a] good [thing], and not only when I am present with you.
ਕੇਵਲੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪੇ ਮਮੋਪਸ੍ਥਿਤਿਸਮਯੇ ਤੰਨਹਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵਦੈਵ ਭਦ੍ਰਮਧਿ ਸ੍ਪਰ੍ੱਧਨੰ ਭਦ੍ਰੰ|
19 My little children, of whom I travail in birth again, until Christ be formed in you,
ਹੇ ਮਮ ਬਾਲਕਾਃ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਦਨ੍ਤ ਰ੍ਯਾਵਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਮੂਰ੍ਤਿਮਾਨ੍ ਨ ਭਵਤਿ ਤਾਵਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਕਾਰਣਾਤ੍ ਪੁਨਃ ਪ੍ਰਸਵਵੇਦਨੇਵ ਮਮ ਵੇਦਨਾ ਜਾਯਤੇ|
20 I desire to be present with you now, and to change my voice; for I stand in doubt of you.
ਅਹਮਿਦਾਨੀਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਰਾਨ੍ਤਰੇਣ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼ਿਤੁੰ ਕਾਮਯੇ ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਧਿ ਵ੍ਯਾਕੁਲੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ|
21 Tell me, ye that desire to be under the law, do ye not hear the law?
ਹੇ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਧੀਨਤਾਕਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ਿਣਃ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਵਚਨੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਥ?
22 For it is written, that Abraham had two sons; the one by a bond-maid, the other by a free-woman.
ਤਨ੍ਮਾਂ ਵਦਤ| ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਦ੍ਵੌ ਪੁਤ੍ਰਾਵਾਸਾਤੇ ਤਯੋਰੇਕੋ ਦਾਸ੍ਯਾਂ ਦ੍ਵਿਤੀਯਸ਼੍ਚ ਪਤ੍ਨ੍ਯਾਂ ਜਾਤਃ|
23 But he [who was] of the bond-woman, was born according to the flesh; but he of the free-woman [was] by promise.
ਤਯੋ ਰ੍ਯੋ ਦਾਸ੍ਯਾਂ ਜਾਤਃ ਸ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਨਿਯਮੇਨ ਜਜ੍ਞੇ ਯਸ਼੍ਚ ਪਤ੍ਨ੍ਯਾਂ ਜਾਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਯਾ ਜਜ੍ਞੇ|
24 Which things are an allegory: for these are the two covenants; the one from the mount Sinai, which gendereth to bondage, which is Agar.
ਇਦਮਾਖ੍ਯਾਨੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਨ੍ਤਸ੍ਵਰੂਪੰ| ਤੇ ਦ੍ਵੇ ਯੋਸ਼਼ਿਤਾਵੀਸ਼੍ਵਰੀਯਸਨ੍ਧੀ ਤਯੋਰੇਕਾ ਸੀਨਯਪਰ੍ੱਵਤਾਦ੍ ਉਤ੍ਪੰਨਾ ਦਾਸਜਨਯਿਤ੍ਰੀ ਚ ਸਾ ਤੁ ਹਾਜਿਰਾ|
25 For this Agar is mount Sinai in Arabia, and answereth to Jerusalem which now is, and is in bondage with her children.
ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਹਾਜਿਰਾਸ਼ਬ੍ਦੇਨਾਰਵਦੇਸ਼ਸ੍ਥਸੀਨਯਪਰ੍ੱਵਤੋ ਬੋਧ੍ਯਤੇ, ਸਾ ਚ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਾਯਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰ੍ੱਯਾਃ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ| ਯਤਃ ਸ੍ਵਬਾਲੈਃ ਸਹਿਤਾ ਸਾ ਦਾਸਤ੍ਵ ਆਸ੍ਤੇ|
26 But Jerusalem which is above is free, which is the mother of us all.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰੀ ਪਤ੍ਨੀ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਮਾਤਾ ਚਾਸ੍ਤੇ|
27 For it is written, Rejoice, [thou] barren that bearest not; break forth and cry, thou that travailest not: for the desolate hath many more children than she who hath a husband.
ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, "ਵਨ੍ਧ੍ਯੇ ਸਨ੍ਤਾਨਹੀਨੇ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਰੰ ਜਯਜਯੰ ਕੁਰੁ| ਅਪ੍ਰਸੂਤੇ ਤ੍ਵਯੋੱਲਾਸੋ ਜਯਾਸ਼ਬ੍ਦਸ਼੍ਚ ਗੀਯਤਾਂ| ਯਤ ਏਵ ਸਨਾਥਾਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਃ ਸਨ੍ਤਤੇ ਰ੍ਗਣਾਤ੍| ਅਨਾਥਾ ਯਾ ਭਵੇੰਨਾਰੀ ਤਦਪਤ੍ਯਾਨਿ ਭੂਰਿਸ਼ਃ|| "
28 Now we, brethren, as Isaac was, are the children of promise.
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣ, ਇਮ੍ਹਾਕ੍ ਇਵ ਵਯੰ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਯਾ ਜਾਤਾਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ|
29 But as then he that was born according to the flesh persecuted him [that was born] according to the Spirit, even so [it is] now.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾਨੀਂ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਨਿਯਮੇਨ ਜਾਤਃ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਆਤ੍ਮਿਕਨਿਯਮੇਨ ਜਾਤੰ ਪੁਤ੍ਰਮ੍ ਉਪਾਦ੍ਰਵਤ੍ ਤਥਾਧੁਨਾਪਿ|
30 Nevertheless, what saith the scripture? Cast out the bond-woman and her son: for the son of the bond-woman shall not be heir with the son of the free-woman.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਕਿੰ ਲਿਖਿਤੰ? "ਤ੍ਵਮ੍ ਇਮਾਂ ਦਾਸੀਂ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪੁਤ੍ਰਞ੍ਚਾਪਸਾਰਯ ਯਤ ਏਸ਼਼ ਦਾਸੀਪੁਤ੍ਰਃ ਪਤ੍ਨੀਪੁਤ੍ਰੇਣ ਸਮੰ ਨੋੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਭਵਿੱਯਤੀਤਿ| "
31 So then, brethren, we are not children of the bond-woman, but of the free.
ਅਤਏਵ ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਵਯੰ ਦਾਸ੍ਯਾਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਨ ਭੂਤ੍ਵਾ ਪਾਤ੍ਨ੍ਯਾਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਭਵਾਮਃ|
