Ezra 3
1 And when the seventh month had come, and the children of Israel [were] in the cities, the people assembled themselves as one man at Jerusalem.
Ug sa diha nga ang ikapitong bulan miabut na, ug ang mga anak sa Israel diha sa mga ciudad, ang katawohan naghiusa sa ilang kaugalingon sa tingub sama sa usa ka tawo ngadto sa Jerusalem.
2 Then stood up Jeshua the son of Jozadak, and his brethren the priests, and Zerubbabel the son of Shealtiel, and his brethren, and built the altar of the God of Israel, to offer burnt-offerings on it as [it is] written in the law of Moses the man of God.
Unya mitindog si Jesua, ang anak nga lalake ni Josadec, ug ang iyang kaigsoonan nga mga sacerdote, ug si Zorobabel nga anak nga lalake ni Sealthiel, ug ang iyang mga kaigsoonan, ug gitukod ang halaran sa Dios sa Israel, aron sa paghalad sa mga halad-nga-sinunog sa ibabaw niana, sumala sa nahisulat sa Kasugoan ni Moises ang tawo sa Dios.
3 And they set the altar upon its bases; for fear [was] upon them because of the people of those countries: and they offered burnt-offerings on it to the LORD, [even] burnt-offerings morning and evening.
Ug ilang gipahimutang ang halaran sa iyang tungtonganan; kay ang kahadlok diha kanila tungod sa mga katawohan sa mga kayutaan: ug sila minghalad ug mga halad-nga-sinunog sa ibabaw niana ngadto kang Jehova, bisan sa mga halad-nga-sinunog sa buntag ug gabii.
4 They kept also the feast of tabernacles, as [it is] written, and [offered] the daily burnt-offerings by number, according to the custom, as the duty of every day required;
Ug ilang gisaulog ang fiesta sa mga tabernaculo, sumala sa nahisulat, ug gihalad ang mga halad-nga-sinunog sa adlaw-adlaw nga inihap, sumala sa tulomanon, sumala sa gikinahanglan sa katungdanan sa adlaw-adlaw;
5 And afterward [offered] the continual burnt-offering, both of the new moons, and of all the set feasts of the LORD that were consecrated, and of every one that willingly offered a free-will-offering to the LORD.
Ug sa human niini ang kanunay nga halad-nga-sinunog, ug ang mga halad sa mga bag-ong bulan, ug sa tanan nga natudlong mga fiesta ni Jehova nga gipanggahin, ug sa tagsatagsa nga sa kinabubut-on naghalad sa usa ka halad-nga-kinabubut-on ngadto kang Jehova.
6 From the first day of the seventh month they began to offer burnt-offerings to the LORD. But the foundation of the temple of the LORD was not [yet] laid.
Sukad sa nahaunang adlaw sa ikapitong bulan mingsugod sila sa paghalad sa mga halad-nga-sinunog kang Jehova: apan ang patukoranan sa templo ni Jehova wala pa ikapahamutang.
7 They gave money also to the masons, and to the carpenters; and provisions, and drink, and oil, to them of Zidon, and to them of Tyre, to bring cedar trees from Lebanon to the sea of Joppa, according to the grant that they had of Cyrus king of Persia.
Sila usab minghatag ug salapi sa mga magtitiltil sa bato: ug sa mga panday; ug makaon, ug ilimnon, ug lana, ngadto kanila sa Sidon, ug ngadto kanila sa Tiro, aron sa pagdala ug mga tigkahoy nga cedro gikan sa Libano ngadto sa dagat, ngadto sa Joppe, sumala sa pagtugot kanila ni Ciro nga hari sa Persia.
8 Now in the second year of their coming to the house of God at Jerusalem, in the second month, began Zerubbabel the son of Shealtiel, and Jeshua the son of Jozadak, and the remnant of their brethren the priests and the Levites, and all they that had come out of the captivity to Jerusalem; and appointed the Levites, from twenty years old and upward, to set forward the work of the house of the LORD.
Karon sa ikaduhang tuig sa ilang pag-abut sa balay sa Dios didto sa Jerusalem, sa ikaduhang bulan, nagsugod si Zorobabel ang anak nga lalake ni Sealthiel, ug si Jesua ang anak nga lalake ni Josadec, ug ang uban sa ilang mga kaigsoonan nga mga sacerdote ug mga Levihanon, ug ngatanan sila nga nakagawas gikan sa pagkabinihag ngadto sa Jerusalem, ug gitudlo ang mga Levihanon, sukad sa may kaluhaan ka tuig ang panuigon ug ngadto sa itaas, aron sa pagtan-aw sa buhat sa balay ni Jehova.
9 Then stood Jeshua [with] his sons and his brethren, Kadmiel and his sons, the sons of Judah, together, to set forward the workmen in the house of God: the sons of Henadad, [with] their sons and their brethren the Levites.
Unya mitindog si Jesua uban sa iyang mga anak nga lalake ug sa iyang mga kaigsoonan, sa tingub, si Cadmiel ug ang iyang mga anak nga lalake, ang mga anak nga lalake ni Juda, aron magbantay sa mga magbubuhat sa balay sa Dios: ang mga anak nga lalake ni Henadad, uban sa ilang mga anak nga lalake ug sa ilang mga igsoon nga mga Levihanon.
10 And when the builders laid the foundation of the temple of the LORD, they set the priests in their apparel with trumpets, and the Levites the sons of Asaph with cymbals, to praise the LORD, after the ordinance of David king of Israel.
Ug sa diha nga ang mga magtutukod nagpahamutang sa patukoranan sa templo ni Jehova, ilang gipahamutang ang mga sacerdote nga gisul-oban sa ilang bisti nga may mga trompeta, ug ang mga Levihanon ang mga anak nga lalake ni Asaph nga may mga piyangpiyang, aron sa pagdayeg kang Jehova, sumala sa talamdan ni David nga hari sa Israel.
11 And they sang together by course in praising and giving thanks to the LORD; because [he is] good, for his mercy [endureth] for ever towards Israel. And all the people shouted with a great shout, when they praised the LORD, because the foundation of the house of the LORD was laid.
Ug sila nanag-awit ang usa ug usa sa pagdayeg ug paghatag sa mga pasalamat kang Jehova, nga nagaingon: Kay siya maayo, kay ang iyang mahigugmaong-kalolot nagapadayon sa walay katapusan sa Israel. Ug ang tibook katawohan mingsinggit sa usa ka dakung pagsinggit, sa diha nga sila nagdayeg kang Jehova, tungod kay ang patukoranan sa balay ni Jehova nahimutang na.
12 But many of the priests and Levites and chief of the fathers, old men, that had seen the first house, when the foundation of this house was laid before their eyes, wept with a loud voice; and many shouted aloud for joy:
Apan daghan sa mga sacerdote ug mga Levihanon ug mga pangulo sa mga balay sa mga amahan, ang mga tawo nga tigulang nga nakakita sa unang balay, sa gipahamutang ang patukoranan niining balaya sa atubangan sa ilang mga mata, nanghilak sa usa ka makusog nga tingog; ug daghan nga naninggit sa makusog nga tingog tungod sa kalipay:
13 So that the people could not discern the noise of the shout of the joy from the noise of the weeping of the people: for the people shouted with a loud shout, and the noise was heard afar off.
Sa pagkaagi nga ang katawohan wala na makaila sa kalainan sa kasaba sa pagsinggit sa kalipay gikan sa tingog sa panaghilak sa katawohan; kay ang katawohan naninggit sa usa ka makusog nga tingog, ug ang kasaba nadungog ngadto sa halayo.
