< Amos 2 >

1 Thus saith the LORD; For three transgressions of Moab, and for four, I will not turn away [his punishment]: because he burned the bones of the king of Edom into lime:
خداوند می‌فرماید: «اهالی موآب بارها مرتکب گناه شده‌اند و من این را فراموش نخواهم کرد و از سر تقصیرشان نخواهم گذشت، زیرا آنها استخوانهای پادشاه ادوم را با بی‌شرمی سوزانده آنها را تبدیل به خاکستر کردند.
2 But I will send a fire upon Moab, and it shall devour the palaces of Kirioth: and Moab shall die with tumult, with shouting, [and] with the sound of the trumpet:
من هم در عوض، موآب را به آتش می‌کشم و کاخهای قریوت را می‌سوزانم. موآب در میان آشوب و هیاهوی جنگجویان و صدای شیپورها از پای در خواهد آمد.
3 And I will cut off the judge from the midst of it, and will slay all its princes with him, saith the LORD.
من پادشاه و رهبران او را خواهم کشت.» این است فرمودۀ خداوند.
4 Thus saith the LORD; For three transgressions of Judah, and for four, I will not turn away [their punishment]: because they have despised the law of the LORD, and have not kept his commandments, and their lies caused them to err, after which their fathers have walked:
خداوند می‌فرماید: «اهالی یهودا بارها گناه کرده‌اند و من این را فراموش نخواهم کرد و از سر تقصیرشان نخواهم گذشت. آنها نسبت به شریعت من بی‌اعتنایی کرده، احکام مرا بجا نیاوردند. آنها با همان دروغهایی گمراه شدند، که پدرانشان را فریب داد.
5 But I will send a fire upon Judah, and it shall devour the palaces of Jerusalem.
پس من یهودا را با آتش نابود می‌کنم و تمام قلعه‌های اورشلیم را می‌سوزانم.»
6 Thus saith the LORD; For three transgressions of Israel, and for four, I will not turn away [their punishment]: because they sold the righteous for silver, and the poor for a pair of shoes;
خداوند می‌فرماید: «مردم اسرائیل بارها مرتکب گناه شده‌اند و من این را فراموش نخواهم کرد و از سر تقصیرشان نخواهم گذشت. آنها با قبول رشوه، مانع از اجرای عدالت می‌شوند. آنها مردم شریف را به نقره و مردم فقیر را به یک جفت صندل می‌فروشند.
7 That pant after the dust of the earth on the head of the poor, and turn aside the way of the meek: and a man and his father will go in to the [same] maid, to profane my holy name:
آنها فقرا را به خاک می‌اندازند و پایمال می‌کنند و افتادگان را با لگد از سر راه خود دور می‌سازند. پدر و پسر با یک دختر همبستر می‌شوند و نام مقدّس مرا بی‌حرمت می‌سازند.
8 And they lay [themselves] down upon clothes laid to pledge by every altar, and they drink the wine of the condemned [in] the house of their god.
در جشنهای مذهبی با لباسهایی که با بی‌انصافی از بدهکاران خود گرفته‌اند بر پشتیها لم می‌دهند و در معبد خدای خود شرابی را که با مال حرام خریده‌اند سر می‌کشند.
9 Yet I destroyed the Amorite before them, whose hight [was] like the hight of the cedars, and he [was] strong as the oaks; yet I destroyed his fruit from above, and his roots from beneath.
«اما در حالی که قوم من تماشا می‌کرد، من اموری‌ها را که همچون درختان سرو، بلند قد و مانند درختان بلوط قوی بودند، به کلی از میان برده، میوه‌هایشان را از بالا و ریشه‌هایشان را از پائین نابود کردم.
10 Also I brought you from the land of Egypt, and led you forty years through the wilderness, to possess the land of the Amorite.
شما را از مصر بیرون آوردم و مدت چهل سال در بیابان رهبری کردم تا زمین اموری‌ها را به تصرف خود درآورید.
11 And I raised up of your sons for prophets, and of your young men for Nazarites. [Is it] not even thus, O ye children of Israel? saith the LORD.
پسران شما را انتخاب کردم تا نذیره‌های من و انبیای من باشند.» خداوند می‌پرسد: «ای اسرائیل، آیا می‌توانید این حقایق را انکار کنید؟
12 But ye gave the Nazarites wine to drink; and commanded the prophets, saying, Prophesy not.
اما شما به نذیره‌های من شراب نوشانیده، باعث شدید گناه کنند و انبیای مرا ساکت گردانیده، نگذاشتید حرف بزنند!
13 Behold, I am pressed under you, as a cart is pressed [that is] full of sheaves.
بنابراین من شما را مثل گاری‌هایی که زیر بار بافه‌ها به صدا می‌افتند، به ناله می‌اندازم.
14 Therefore the flight shall perish from the swift, and the strong shall not strengthen his force, neither shall the mighty deliver himself:
سریعترین جنگجویانتان هنگام فرار بر زمین خواهند افتاد. دلیران ضعیف خواهند شد و دلاوران از رهانیدن خود عاجز خواهند بود.
15 Neither shall he stand that handleth the bow; and [he that is] swift of foot shall not deliver [himself]: neither shall he that rideth the horse deliver himself.
تیراندازان تیرشان به خطا خواهد رفت، سریعترین دوندگان از فرار باز خواهند ماند. بهترین سوارکاران هم نخواهند توانست جان به در برند.
16 And [he that is] courageous among the mighty shall flee away naked in that day, saith the LORD.
در آن روز، شجاعترین افراد شما سلاحهای خود را به زمین انداخته، برای نجات جان خود خواهند گریخت.» خداوند این را فرموده است.

< Amos 2 >