Acts 11
1 And the apostles and brethren that were in Judea, heard that the Gentiles also had received the word of God.
Апостолуря тай пхрала, савэ джювдэ дэ Иудея, шундэ, со кади ж и наиудея прылиле Дэвлэхкоро лав.
2 And when Peter had come to Jerusalem, they that were of the circumcision contended with him,
Колэсти, кала Пётро авиля дэ Ерусалимо, патякунэ иудея ачиле тэ выпхэнэ лэсти:
3 Saying, Thou wentest in to men uncircumcised, and didst eat with them.
— Ту пхирдан наобчиндэ манушэндэ и халян лэнца, — пхэнэнас вонэ.
4 But Peter rehearsed [the matter] from the beginning, and expounded [it] by order to them, saying,
Тунчи Пётро ачиля тэ розпхэнэ лэнди вса, со сля майанглал и пала кодэлэ.
5 I was in the city of Joppa praying: and in a trance I saw a vision, A certain vessel descend, as it had been a great sheet, let down from heaven by four corners; and it came even to me:
— Мэ слём дэ форо Яффа тай манглёмпэ, — пхэнда вов, — и дэ кадыя вряма мандэ сля дыкхлимо: кода, со сля поджило пэ бари цэрга, сави пала штар рига обмукэласпэ болыбнастар ворта пордэ, тев мэ слём.
6 Upon which when I had fastened my eyes, I considered, and saw four-footed beasts of the earth, and wild beasts, and creeping animals, and fowls of the air.
Мэ подыкхлём андрал тай удыкхлём штарэпурэнгоро ското, сапэн тай болыбнахкэрэн чириклен.
7 And I heard a voice saying to me, Arise, Peter; slay and eat.
Тунчи мэ шундом ґласо, саво дэдумэлас манди: «Пётро, вщи, чин тай ха!»
8 But I said, Not so, Lord: for nothing common or unclean hath at any time entered into my mouth.
Мэ пхэндом: «Нат, Рае! Ни пала со! Мэ никала на халём кода, со исин маґрисардо тай нажужо».
9 But the voice answered me again from heaven, What God hath cleansed, [that] call not thou common.
Гласо болыбнастар пхэнда манди авэр моло: «На акхар маґрисардэґа кода, со Дэвэл жужарда».
10 And this was done three times: and all were drawn up again into heaven.
Кади сля тривар, и тунчи цэрга сля подлити дэ болыбэн.
11 And behold, immediately there were three men already come to the house where I was, sent from Cesarea to me.
Дэ кодыя ж вряма паша цэр, дэ саво мэ слём, пашыле трин мануша, бичалдэ мандэ Кесариятар.
12 And the Spirit bade me go with them, nothing doubting. Moreover, these six brethren accompanied me, and we entered into the man's house:
Фано прыпхэнда манди тэ джяв лэнца и тэ на розпхучяв ни пала со. Акэ кадэла шов пхрала кади ж джиле манца, тай амэ авиле дэ цэр кодэлэстэ, ко ман акхарда.
13 And he showed us how he had seen an angel in his house, who stood and said to him, Send men to Joppa, and call for Simon, whose surname is Peter;
Вов розпхэнда амэнди пала кода, сар дыкхля пэстэ ангело. Ангело пхэнда лэсти: «Бичал манушэн дэ Яффа пала Симоно, савэ инте акхарэн Пётро,
14 Who shall tell thee words, by which thou and all thy house shall be saved.
и вов розпхэнэла, сар тэ фирисарэпэ тути и всавэрэ тирэ цэрэсти».
15 And as I began to speak, the Holy Spirit fell on them, as on us at the beginning.
Кала мэ ачилём тэ дэдумэ, пэ лэндэ сджиля Свэнто Фано, кади, сар Вов сджиля англэ и пэ амэн.
16 Then I remembered the word of the Lord, how he said, John indeed baptized with water; but ye shall be baptized with the Holy Spirit.
Тунчи мэ срапердом лава Раехкэрэ: «Иоанно болдэня панеґа, а тумэ авэна болдэ Свэнтонэ Фаноґа».
17 Forasmuch then as God gave them the like gift as [he did] to us, who believed on the Lord Jesus Christ, what was I that I could withstand God?
Колэсти, кала Дэвэл дэня лэнди кацаво даро, сар и амэнди, савэ патине Раести Исусости Христости, ко ж мэ кацаво, соб тэ запхэнэ Дэвлэсти?
18 When they heard these things, they held their peace, and glorified God, saying, Then hath God also to the Gentiles granted repentance to life.
Кала вонэ вышундэ када, тунчи пэрэачиле тэ розпхуче тай ваздэне патив Дэвлэсти. Тай дэдумэнас: — Выджял кади, со Дэвэл дэня и наиудеенди тэ уджян бэзимастар тай тэ лэн джювимо!
19 Now they who were dispersed upon the persecution that arose about Stephen traveled as far as Phenice, and Cyprus, and Antioch, preaching the word to none but to the Jews only.
Патякунэ, савэ розджилепэ, кала лэн ачиле тэ традэ пала кодэлэ, сар муля Стефано, проджиле Финикия, Кипро тай Антиохия, нэ розпхэнэнас Лав кацик иудеенди.
20 And some of them were men of Cyprus and Cyrene, who when they had come to Antioch, spoke to the Grecians, preaching the Lord Jesus.
Нэ койсавэ лэндар, савэ сле Кипростар тай дэ Киренеятар, авиле дэ Антиохия тай ачиле тэ розпхэнэ Бахтало Лав пала Рае Исусо эллинистонэнди.
21 And the hand of the Lord was with them: and a great number believed, and turned to the Lord.
Раехкоро васт сля лэнца, и бут манушэн патине тай обрисардэпэ Раестэ.
22 Then tidings of these things came to the ears of the church which was in Jerusalem: and they sent forth Barnabas, that he should go as far as Antioch.
Дума пала кода доджиля кхандирятэ дэ Ерусалимо. Котарь бичалдэ дэ Антиохия Варнава.
23 Who, when he came, and had seen the grace of God, was glad, and exhorted them all that with purpose of heart they would cleave to the Lord.
Кала Варнава авиля тай удыкхля Дэвлэхкоро мищимо, вов лошыля тай умангэлас всавэрэн, соб тэ аченпэ дэ патявима Раести.
24 For he was a good man, and full of the Holy Spirit, and of faith: and many people were added to the Lord.
Варнава сля лачё мануш, пхэрдо Свэнтонэ Фаноґа тай патявимаґа. Тай фартэ бут манушэн ачиле тэ патя Раести.
25 Then Barnabas departed to Tarsus, to seek Saul:
Тунчи Варнава джиля дэ Тарсо, соб тэ аракхэ котэ Савло.
26 And when he had found him, he brought him to Antioch. And it came to pass, that a whole year they assembled themselves with the church, and taught many people. And the disciples were first called Christians in Antioch.
И кала аракхля лэ, тунчи анда дэ Антиохия. Састо бэрш вонэ аченаспэ дэ антиохийско кхандири тай сиклярэнас бутэн манушэн. Дэ Антиохия сиклярнэн дэ перво моло ачиле тэ акхарэ «христиануря».
27 And in these days came prophets from Jerusalem to Antioch.
Дэ кадыя вряма Ерусалимостар дэ Антиохия авиле койсавэ англунаря.
28 And there stood up one of them named Agabus, and signified by the Spirit that there should be great dearth throughout all the world: which came to pass in the days of Claudius Cesar.
Екх лэндар, савэ акхарэнас Агаво, вщиля тай Фаноґа пропхэнда, со пав всавири пхув авэла бари бокх. Кади и тердапэ, кала Клавдии сля императоро.
29 Then the disciples, every man according to his ability, determined to send relief to the brethren who dwelt in Judea.
Колэсти сиклярнэ допхэндэпэ, со кожно лэндар дэла пэхкэрэ хулаимастар скици исин, тэ подрицарэ пхралэн дэ Иудея.
30 Which also they did, and sent it to the elders by the hands of Barnabas and Saul.
Кади вонэ и тердэ. Тай бичалдэ Варнава тай Савло тэ отлиджя ловэ, савэ вонэ стидэне, и тэ отдэ лэн пхурэдэрэнди.
