2 Samuel 5
1 Then came all the tribes of Israel to David to Hebron, and spoke, saying, Behold, we [are] thy bone and thy flesh.
Unya miadto ang tanang mga tribo sa Israel ngadto kang David sa Hebron ug miingon, “Tan-awa, unod ug bukog mo kami.
2 Also in time past, when Saul was king over us, thou wast he that leddest out and broughtest in Israel: and the LORD said to thee, Thou shalt feed my people Israel, and thou shalt be a captain over Israel.
Kaniadto, sa dihang si Saul pa ang naghari kanato, ikaw usab ang nagdumala sa kasundalohan sa Israel. Miingon si Yahweh kanimo, 'Bantayan mo ang akong katawhan nga mga Israelita, ug mahimo kang pangulo sa Israel.”'
3 So all the elders of Israel came to the king to Hebron; and king David made a league with them in Hebron before the LORD: and they anointed David king over Israel.
Busa miadto ang tanang katigulangan sa Israel ngadto sa hari didto sa Hebron, ug naghimo si David ug kasabotan tali kanila sa atubangan ni Yahweh. Gidihogan nila si David ingon nga hari sa tibuok Israel.
4 David [was] thirty years old when he began to reign, [and] he reigned forty years.
Nagpangidaron si David ug 30 sa dihang nagsugod siya sa paghari, ug naghari siya sulod sa 40 ka tuig.
5 In Hebron he reigned over Judah seven years and six months: and in Jerusalem he reigned thirty and three years over all Israel and Judah.
Naghari siya sa Juda didto sa Hebron sulod sa pito ka tuig ug unom ka bulan, ug naghari siya sa Jerusalem sulod sa 33 ka tuig sa tibuok Israel ug Juda.
6 And the king and his men went to Jerusalem to the Jebusites, the inhabitants of the land: who spoke to David, saying, Except thou shalt take away the blind and the lame, thou shalt not come in hither: thinking, David cannot come in hither.
Miadto ang hari ug ang iyang kasundalohan sa Jerusalem aron makigbatok sa mga Jebusihanon, nga mga lumulupyo sa maong yuta. Miingon sila kang David, “Dili kamo makaanhi dinhi gawas kung buot ninyo nga pildihon kamo sa mga buta ug bakol. Dili makasulod si David dinhi.”
7 Nevertheless, David took the strong hold of Zion: the same [is] the city of David.
Bisan pa niana, nailog ni David ang kota sa Sion, nga nahimo karong siyudad ni David.
8 And David said on that day, Whoever getteth up to the gutter, and smiteth the Jebusites, and the lame and the blind, [that are] hated by David's soul, [he shall be chief and captain]: Wherefore they said, The blind and the lame shall not come into the house.
Nianang panahona miingon si David, “Kadtong nagsulong sa mga Jebusihanon kinahanglan moagi sa agianan sa tubig aron maapsan ang 'bakol ug ang buta' nga mga kaaway ni David.” Maong miingon ang katawhan, “Ang 'buta ug ang bakol' kinahanglan nga dili mosulod sa palasyo.”
9 So David dwelt in the fort, and called it the city of David. And David built around from Millo and inward.
Busa mipuyo si David sa maong kota ug gitawag kini nga siyudad ni David. Gilig-on niya ang tibuok palibot niini, gikan sa balkonahe hangtod sa sulod.
10 And David went on, and grew great, and the LORD God of hosts [was] with him.
Nahimong gamhanan si David tungod kang Yahweh, ang Dios sa kasundalohang anghel, nga nag-uban kaniya.
11 And Hiram king of Tyre sent messengers to David, and cedar-trees, and carpenters, and masons: and they built David a house.
Unya nagpadala ug mga mensahero si Hiram nga hari sa Tiro ngadto kang David, ug mga kahoy nga sidro, mga panday, ug mga mason. Nagtukod sila ug balay alang kang David.
12 And David perceived that the LORD had established him king over Israel, and that he had exalted his kingdom for his people Israel's sake.
Nasayod si David nga gilig-on na siya ni Yahweh ingon nga hari sa Israel, ug nga iyang gibayaw ang iyang gingharian alang sa kaayohan sa iyang katawhan sa Israel.
13 And David took [him] more concubines and wives out of Jerusalem, after he had come from Hebron: and there were yet sons and daughters born to David.
Pagkahuman ug biya ni David sa Hebron ug miadto sa Jerusalem, nagkuha siya ug dugang pang mga kaipon ug mga asawa sa Jerusalem, ug dugang pang mga anak nga lalaki ug babaye ang gipakatawo kaniya.
14 And these [are] the names of those that were born to him in Jerusalem; Shammuah, and Shobab, and Nathan, and Solomon,
Mao kini ang mga ngalan sa mga anak nga gipakatawo kaniya didto sa Jerusalem: Sammua, Sobab, Natan, Solomon,
15 Ibhar also, and Elishua, and Nepheg, and Japhia,
Ibar, Elisua, Nefeg, Jafia,
16 And Elishama, and Eliada, and Eliphalet.
Elisama, Eliada, ug si Elifelet.
17 But when the Philistines heard that they had anointed David king over Israel, all the Philistines came up to seek David; and David heard [of it], and went down to the hold.
Karon sa dihang nadunggan sa mga Filistihanon nga gidihogan na si David ingon nga hari sa Israel, migawas silang tanan aron sa pagpangita kaniya. Apan nadunggan kini ni David ug miadto siya sa salipdanan.
18 The Philistines also came and spread themselves in the valley of Rephaim.
Karon miabot ang mga Filistihanon ug nagkatag sa walog sa Refaim.
19 And David inquired of the LORD, saying, Shall I go up to the Philistines? wilt thou deliver them into my hand? And the LORD said to David, Go up: for I will doubtless deliver the Philistines into thy hand.
Unya nangayo ug panabang si David kang Yahweh. Miingon siya, “Sulongon ko ba ang mga Filistihanon? Ihatag mo ba ang kadaogan batok kanila?” Miingon si Yahweh kang David, “Sulonga, kay ihatag ko gayod kanimo ang kadaogan batok sa mga Filistihanon.”
20 And David came to Baal-perazim, and David smote them there, and said, The LORD hath broken forth upon my enemies before me, as the breach of waters. Therefore he called the name of that place Baal-perazim.
Busa misulong si David sa Baal Perazim, ug didto gibuntog niya sila. Miingon siya, “Mibugwak si Yahweh ngadto sa akong mga kaaway sa akong atubangan ingon nga mibugwak nga tubig sa baha.” Busa nahimong Baal Perazim ang ngalan niana nga dapit.
21 And there they left their images, and David and his men burned them.
Gibilin sa mga Filistihanon ang ilang mga diosdios didto, ug gipangdala kini ni David ug sa iyang mga kasundalohan.
22 And the Philistines came yet again, and spread themselves in the valley of Rephaim.
Unya misubida ug nagkatag na usab ang mga Filistihanon sa walog sa Refaim.
23 And when David inquired of the LORD, he said, Thou shalt not go up: [but] fetch a compass behind them, and come upon them over against the mulberry-trees.
Busa nangayo na usab ug tabang si David kang Yahweh, ug miingon si Yahweh kaniya, “Kinahanglan nga dili kamo mosulong sa ilang atubangan, apan liputa ninyo sila ug sulonga sila agi sa kakahoyan sa balsamo.
24 And let it be, when thou hearest the sound of a going in the tops of the mulberry-trees, that then thou shalt bestir thyself: for then shall the LORD go out before thee, to smite the host of the Philistines.
Sa dihang madungog ninyo ang tingog sa pagmartsa pinaagi sa huros sa hangin agi sa tumoy sa kakahoyan sa balsamo, sulong dayon kamo. Buhata kini tungod kay mag-uban si Yahweh kaninyo aron sa pagsulong sa kasundalohan sa mga Filistihanon.”
25 And David did so as the LORD had commanded him; and smote the Philistines from Geba until thou comest to Gazer.
Busa gibuhat kini ni David sumala sa sugo ni Yahweh kaniya. Gipamatay niya ang mga Filistihanon gikan sa Geba padulong sa Gezer.
