2 Samuel 22
1 And David spoke to the LORD the words of this song in the day [that] the LORD had delivered him from the hand of all his enemies, and from the hand of Saul:
| و داود در روزی که خداوند او را ازدست جمیع دشمنانش و از دست شاول رهایی داد، کلمات این سرود را برای خداوند انشا نمود. | ۱ |
2 And he said, The LORD [is] my rock, and my fortress, and my deliverer;
| و گفت: «خداوند صخره من و قلعه من و رهاننده من است. | ۲ |
3 The God of my rock; in him will I trust: [he is] my shield, and the horn of my salvation, my high tower, and my refuge, my preserver; thou savest me from violence.
| خدای صخره من که بر او توکل خواهم نمود، سپر من و شاخ نجاتم، برج بلند و ملجای من، ای نجات‌دهنده من، مرا از ظلم خواهی رهانید. | ۳ |
4 I will call on the LORD, [who is] worthy to be praised: so shall I be saved from my enemies.
| خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس از دشمنان خود خلاصی خواهم یافت. | ۴ |
5 When the waves of death compassed me, the floods of ungodly-men made me afraid;
| زیرا که موجهای موت مرا احاطه نموده، وسیلهای عصیان مرا ترسانیده بود. | ۵ |
| رسنهای گور مرا احاطه نمودند. دامهای موت مرا دریافتند. (Sheol h7585) | ۶ |
7 In my distress I called upon the LORD, and cried to my God: and he heard my voice out of his temple, and my cry [entered] into his ears.
| در تنگی خود خداوند را خواندم. و نزد خدای خویش دعا نمودم. و او آواز مرا از هیکل خودشنید. و استغاثه من به گوش وی رسید. | ۷ |
8 Then the earth shook and trembled: the foundations of heaven moved and shook, because he was wroth.
| آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید. واساسهای آسمان بلرزیدند. و از حدت خشم اومتحرک گردیدند. | ۸ |
9 There went up a smoke out of his nostrils, and fire out of his mouth devoured: coals were kindled by it.
| از بینی وی دود متصاعد شد. و از دهان او آتش سوزان درآمد و اخگرها از آن افروخته گردید. | ۹ |
10 He bowed the heavens also, and came down; and darkness [was] under his feet.
| و او آسمانها را خم کرده، نزول فرمود. وتاریکی غلیظ زیر پایهایش بود. | ۱۰ |
11 And he rode upon a cherub, and flew: and he was seen upon the wings of the wind.
| بر کروبین سوار شده، پرواز نمود. و بر بالهای باد نمایان گردید. | ۱۱ |
12 And he made darkness pavilions around him, dark waters, [and] thick clouds of the skies.
| ظلمت را به اطراف خود سایبانها ساخت. واجتماع آبها و ابرهای متراکم افلاک را. | ۱۲ |
13 Through the brightness before him were coals of fire kindled.
| از درخشندگی‌ای که پیش روی وی بود، اخگرهای آتش افروخته گردید. | ۱۳ |
14 The LORD thundered from heaven, and the most High uttered his voice.
| خداوند از آسمان رعد نمود. و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید. | ۱۴ |
15 And he sent out arrows, and scattered them; lightning, and discomfited them.
| تیرها فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت. و برق را جهانیده، ایشان را سراسیمه گردانید. | ۱۵ |
16 And the channels of the sea appeared, the foundations of the world were laid open, at the rebuking of the LORD, at the blast of the breath of his nostrils.
| پس عمق های دریا ظاهر شد. و اساسهای ربع مسکون منکشف گردید. از توبیخ خداوند و ازنفخه باد بینی وی. | ۱۶ |
17 He sent from above, he took me; he drew me out of many waters;
| از اعلی علیین فرستاده، مرا گرفت. و از آبهای بسیار مرا بیرون کشید. | ۱۷ |
18 He delivered me from my strong enemy, from them that hated me: for they were too strong for me.
| مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد. و ازمبغضانم، چونکه از من قویتر بودند. | ۱۸ |
19 They fell upon me in the day of my calamity: but the LORD was my support.
| در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند. لیکن خداوند تکیه گاه من بود. | ۱۹ |
20 He brought me forth also into a large place: he delivered me, because he delighted in me.
| مرا به مکان وسیع بیرون آورد. و مرا خلاصی داد چونکه به من رغبت می‌داشت. | ۲۰ |
21 The LORD rewarded me according to my righteousness: according to the cleanness of my hands hath he recompensed me.
| پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهدداد. و به حسب پاکیزگی دستم مرا مکافات خواهد رسانید. | ۲۱ |
22 For I have kept the ways of the LORD, and have not wickedly departed from my God.
| زیرا که طریق های خداوند را حفظ نمودم. و ازخدای خویش عصیان نورزیدم. | ۲۲ |
23 For all his judgments [were] before me: and [as for] his statutes, I did not depart from them.
| چونکه جمیع احکام او در مد نظر من است. واز فرایض او انحراف نورزیدم. | ۲۳ |
24 I was also upright before him, and have kept myself from my iniquity.
| و به حضور او کامل شدم. و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم. | ۲۴ |
25 Therefore the LORD hath recompensed me according to my righteousness; according to my cleanness in his eye-sight.
| بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد. و بر‌حسب صداقتی که در نظر وی داشتم. | ۲۵ |
26 With the merciful thou wilt show thyself merciful, [and] with the upright man thou wilt show thyself upright.
| با شخص رحیم، خویشتن را رحیم خواهی نمود. و با مرد کامل با کاملیت رفتار خواهی کرد. | ۲۶ |
27 With the pure thou wilt show thyself pure; and with the froward thou wilt contend.
| با شخص طاهر به طهارت عمل خواهی نمود. و با کج خلقان مخالفت خواهی کرد. | ۲۷ |
28 And the afflicted people thou wilt save: but thy eyes [are] upon the haughty, [that] thou mayest bring [them] down.
| و قوم مستمند را نجات خواهی داد. اماچشمان تو بر متکبران است تا ایشان را پست گردانی. | ۲۸ |
29 For thou [art] my lamp, O LORD: and the LORD will lighten my darkness.
| زیرا که تو‌ای خداوند، نور من هستی. وخداوند، تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهدساخت. | ۲۹ |
30 For by thee I have run through a troop: by my God have I leaped over a wall.
| زیرا که به استعانت تو بر لشکری تاخت آوردم. و به مدد خدای خود بر حصارها جست وخیز نمودم. | ۳۰ |
31 [As for] God, his way [is] perfect; the word of the LORD [is] tried: he [is] a buckler to all them that trust in him.
| و اما خدا، طریق وی کامل است؛ و کلام خداوند مصفا؛ و او برای جمیع متوکلانش سپرمی باشد. | ۳۱ |
32 For who [is] God, save the LORD? and who [is] a rock, save our God?
| زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره غیر از خدای ما؟ | ۳۲ |
33 God [is] my strength [and] power: and he maketh my way perfect.
| خدا قلعه استوار من است. و طریق مرا کامل می سازد. | ۳۳ |
34 He maketh my feet like hinds' [feet]: and setteth me upon my high places.
| و پایهایم را مثل پای غزال می‌گرداند، و مرا برمکانهای بلندم برپا می‌دارد. | ۳۴ |
35 He teacheth my hands to war; so that a bow of steel is broken by my arms.
| دستهای مرا به جنگ تعلیم می‌دهد، و به بازوی خود کمان برنجین را می‌کشم. | ۳۵ |
36 Thou hast also given me the shield of thy salvation: and thy gentleness hath made me great.
| و سپر نجات خود را به من خواهی داد، و لطف تو مرا بزرگ خواهد ساخت. | ۳۶ |
37 Thou hast enlarged my steps under me; so that my feet have not slipped.
| قدمهای مرا در زیر من وسعت دادی که پایهایم نلغزید. | ۳۷ |
38 I have pursued my enemies, and destroyed them; and turned not again until I had consumed them.
| دشمنان خود را تعاقب نموده، ایشان را هلاک خواهم ساخت، و تا نابود نشوند بر نخواهم گشت. | ۳۸ |
39 And I have consumed them, and wounded them, that they could not arise: yea, they have fallen under my feet.
| ایشان را خراب کرده، خرد خواهم ساخت تادیگر برنخیزند، و زیر پایهایم خواهند افتاد. | ۳۹ |
40 For thou hast girded me with strength to battle: them that rose up against me hast thou subdued under me.
| زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت خواهی بست، و آنانی را که به ضد من برخیزند در زیر من خم خواهی ساخت. | ۴۰ |
41 Thou hast also given me the necks of my enemies, that I might destroy them that hate me.
| و دشمنانم را پیش من منهزم خواهی کرد تاخصمان خود را منقطع سازم. | ۴۱ |
42 They looked, but [there was] none to save; [even] to the LORD, but he answered them not.
| فریاد برمی آورند، اما رهاننده‌ای نیست؛ و به سوی خداوند، لیکن ایشان را اجابت نخواهدکرد. | ۴۲ |
43 Then I beat them as small as the dust of the earth, I stamped them as the mire of the street, [and] spread them abroad.
| پس ایشان را مثل غبار زمین نرم می‌کنم. و مثل گل کوچه‌ها کوبیده، پایمال می‌سازم. | ۴۳ |
44 Thou also hast delivered me from the strivings of my people, thou hast kept me [to be] head of the heathen: a people [which] I knew not shall serve me.
| و تو مرا از مخاصمات قوم من خواهی رهانید، و مرا برای سرداری امت‌ها حفظ خواهی کرد، وقومی را که نشناخته بودم، مرا بندگی خواهندنمود. | ۴۴ |
45 Strangers shall submit themselves to me: as soon as they hear, they shall be obedient to me.
| غریبان نزد من تذلل خواهند کرد و به مجردشنیدن من، مرا اطاعت خواهند نمود. | ۴۵ |
46 Strangers shall fade away, and they shall tremble from their close places.
| غریبان پژمرده خواهند گردید و از مکان های مخفی خود با ترس بیرون خواهند آمد. | ۴۶ |
47 The LORD liveth; and blessed [be] my rock; and exalted be the God of the rock of my salvation.
| خداوند زنده است و صخره من متبارک وخدای صخره نجات من متعال باد. | ۴۷ |
48 It [is] God that avengeth me, and that bringeth down the people under me,
| ای خدایی که برای من انتقام می‌کشی و قومهارا زیر من پست می‌سازی. | ۴۸ |
49 And that bringeth me forth from my enemies: thou also hast lifted me up on high above them that rose up against me: thou hast delivered me from the violent man.
| و مرا از دست دشمنانم بیرون می‌آوری و برمقاومت کنندگانم مرا بلند می‌گردانی. تو مرا ازمرد ظالم خلاصی خواهی داد. | ۴۹ |
50 Therefore I will give thanks to thee, O LORD, among the heathen, and I will sing praises to thy name.
| بنابراین‌ای خداوند، تو را در میان امت‌ها حمدخواهم گفت. و به نام تو ترنم خواهم نمود. | ۵۰ |
51 [He is] the tower of salvation for his king: and [he] showeth mercy to his anointed, to David, and to his seed for evermore.
| نجات عظیمی برای پادشاه خود می‌نماید. وبرای مسیح خویش رحمت را پدید می‌آورد. به جهت داود و ذریت وی تا ابدالاباد.» | ۵۱ |
