1 Samuel 24
1 And it came to pass, when Saul had returned from following the Philistines, that it was told to him, saying, Behold, David [is] in the wilderness of En-gedi.
Sa pagbalik ni Saul gikan sa paglutos sa mga Filistihanon, gibalitaan siya, “Atua si David sa kamingawan sa Engedi.”
2 Then Saul took three thousand chosen men out of all Israel, and went to seek David and his men upon the rocks of the wild goats.
Unya nagdala si Saul ug 3, 000 ka piniling mga tawo gikan sa tibuok Israel ug milakaw aron sa pagpangita kang David ug sa iyang mga tawo didto sa mga Bato sa Ihalas nga mga Kanding.
3 And he came to the sheep-cotes by the way, where [was] a cave; and Saul went in to cover his feet: and David and his men remained in the sides of the cave.
Miabot siya sa toril sa mga karnero didto sa agianan, nga adunay langob. Misulod si Saul aron sa pagtabon sa iyang tiil. Karon si David ug ang iyang mga tawo nanglingkod sa kinasuokang bahin sa maong langob.
4 And the men of David said to him, Behold the day of which the LORD said to thee, Behold, I will deliver thy enemy into thy hand, that thou mayest do to him as it shall seem good to thee. Then David arose, and privately cut off the skirt of Saul's robe.
Miingon ang mga tawo ni David kaniya, “Mao na kini ang adlaw nga gisulti ni Yahweh sa pagsulti niya kanimo, 'Itugyan ko ang imong kaaway sa imong kamot, aron buhaton mo kaniya ang imong tinguha.” Unya mitindog si David ug mikamang sa hilom ug giputlan ang sidsid sa kupo ni Saul.
5 And it came to pass afterward, that David's heart smote him, because he had cut off Saul's skirt.
Pagkahuman niana nagsakit ang kasingkasing ni David tungod kay iyang giputlan ang sidsid sa kupo ni Saul.
6 And he said to his men, The LORD forbid that I should do this thing to my master, the LORD'S anointed, to stretch forth my hand against him, seeing he [is] the anointed of the LORD.
Giingnan niya ang iyang mga tawo, “Gidid-an ako ni Yahweh sa pagbuhat niining butanga ngadto sa akong agalon, nga dinihugan ni Yahweh, sa pagbakyaw sa akong kamot batok kaniya, sa nakita ko siya mao ang dinihogan ni Yahweh.”
7 So David restrained his servants with these words, and suffered them not to rise against Saul. But Saul rose out of the cave, and went on [his] way.
Busa gibadlong ni David ang iyang mga tawo niining mga pulong, ug wala siya magtugot kanila sa pagpatay kang Saul. Mitindog si Saul, mibiya sa langob, ug mipadayon sa iyang panaw.
8 David also rose afterward, and went out of the cave, and cried after Saul, saying, My lord the king. And when Saul looked behind him, David stooped with his face to the earth, and bowed himself.
Pagkahuman, mitindog usab si David, migawas sa langob, ug gitawag niya si Saul: “Akong agalong hari.” Sa paglingi ni Saul, mihapa si David sa pagpakita ug katahoran.
9 And David said to Saul, Why hearest thou men's words, saying, Behold, David seeketh thy hurt?
Miingon si David ngadto kang Saul, “Nganong naminaw ka man sa mga tawo nga nagsulti, 'Tan-awa, nagapangita si David aron sa pagdagmal kanimo?'
10 Behold, this day thy eyes have seen how the LORD hath delivered thee to-day into my hand in the cave; and [some] bade [me] kill thee: but [my eye] spared thee; and I said, I will not put forth my hand against my lord; for he [is] the LORD'S anointed.
Karong adlawa ang imong mga mata nakakita kung giunsa ka pagtugyan ni Yahweh sa akong kamot samtang anaa pa kita sulod sa langob. Ang pipila nagsugyot kanako nga patyon ka, apan wala ko kana buhata kanimo. Miingon ako, 'Dili ko bakyawon ang akong kamot batok sa akong agalon; kay siya mao ang dinihogan ni Yahweh.'
11 Moreover, my father, see, yes, see the skirt of thy robe in my hand: for in that I cut off the skirt of thy robe, and killed thee not, know thou and see that [there is] neither evil nor transgression in my hand, and I have not sinned against thee; yet thou huntest my soul to take it.
Tan-awa, amahan ko, tan-awa ang sidsid sa imong kupo sa akong kamot. Kay ang kamatuoran nga giputlan ko ang sidsid sa imong kupo ug wala ka patya, masayran mo unta ug makita nga walay daotan o pagbudhi sa akong kamot, ug wala ako makasala batok kanimo, bisan paman nga ginapangita mo ang akong kinabuhi aron sa pagkuha niini.
12 The LORD judge between me and thee, and the LORD avenge me of thee: but my hand shall not be upon thee.
Hinaot nga maghukom si Yahweh tali kanimo ug kanako, ug si Yahweh magabalos kanimo alang kanako, apan ang akong kamot dili gayod modapat kanimo.
13 As saith the proverb of the ancients, Wickedness proceedeth from the wicked: but my hand shall not be upon thee.
Ingon sa gisulti sa karaang panultihon, 'Gikan sa daotan mogula ang pagkadaotan.' Apan ang akong kamot dili gayod modapat kanimo.
14 After whom is the king of Israel come out? after whom dost thou pursue? after a dead dog, after a flea?
Kang kinsa ba mogawas ang hari sa Israel? Kang kinsa ka man nagagukod? Sa usa ba ka irong patay! Sunod sa usa ka pulgas!
15 The LORD therefore be judge, and judge between me and thee, and see, and plead my cause, and deliver me out of thy hand.
Si Yahweh unta mao ang maghuhukom ug mohatag sa paghukom tali kanimo ug kanako, ug mosusi niini, ug molaban sa akong katungod ug magapaikyas kanako gikan sa imong kamot.”
16 And it came to pass when David had made an end of speaking these words to Saul, that Saul said, [Is] this thy voice, my son David? And Saul lifted up his voice, and wept.
Sa nahuman na sa pagsulti si David niining mga pulong ngadto kang Saul, miingon si Saul, “Mao ba kining imong tingog, David anak ko?” Gipatugbaw ni Saul ang iyang tingog ug mihilak.
17 And he said to David, thou [art] more righteous than I: for thou hast rewarded me with good, whereas I have rewarded thee with evil.
Miingon siya ngadto kang David, “Mas matarong ka pa kay kanako. Kay gibalsan mo ako ug maayo, samtang gibalsan ko ikaw sa kadaot.
18 And thou hast showed this day how thou hast dealt with me; forasmuch as when the LORD had delivered me into thy hand, thou didst not kill me.
Gipadayag mo karong adlawa kung unsa kamaayo ang imong nabuhat kanako, kay wala mo man ako patya bisan gitugyan na ako ni Yahweh nganha kanimo.
19 For if a man findeth his enemy, will he let him go away well? wherefore the LORD reward thee with good, for what thou hast done to me this day.
Kay kung makaplagan sa usa ka tawo ang iyang kaaway, buhian ba niya kini nga luwas? Hinaot nga moganti si Yahweh kanimo sa kamaayo nga imong nabuhat kanako karong adlawa.
20 And now, behold, I know well that thou wilt surely be king, and that the kingdom of Israel will be established in thy hand.
Karon, nasayran ko na nga mamahimo ka gayong hari ug ang gingharian sa Israel malig-on diha sa imong kamot.
21 Swear now therefore to me by the LORD, that thou wilt not cut off my seed after me, and that thou wilt not destroy my name out of my father's house.
Ipanumpa kanako pinaagi kang Yahweh nga dili mo putlon ang akong kaliwatan sunod kanako, ug dili mo laglagon ang akong ngalan sa panimalay sa akong amahan.”
22 And David swore to Saul. And Saul went home; but David and his men repaired to the hold.
Busa nanumpa si David kang Saul. Unya mipauli si Saul, apan mitungas si David ug ang iyang mga tawo ngadto sa tagoanan.
