1 Samuel 21
1 Then came David to Nob to Ahimelech the priest: and Ahimelech was afraid at the meeting of David, and said to him, Why [art] thou alone, and no man with thee?
Unya miadto si David sa Nob kang Ahimelech nga sacerdote: ug si Ahimelech miadto sa pagsugat kang David nga nagakurog, ug miingon kaniya: Nganong nag-inusara ka, ug walay tawo nga uban kanimo?
2 And David said to Ahimelech the priest, The king hath commanded me a business, and hath said to me, Let no man know any thing of the business about which I send thee, and what I have commanded thee: and I have appointed [my] servants to such and such a place.
Ug si David miingon kang Ahimelech nga sacerdote: Ang hari nagsugo kanako ug usa ka bulohaton, ug miingon kanako: Walay usa ka tawo nga pahibaloon mahitungod sa bulohaton nga tungod niana gisugo ko ikaw, ug unsay akong gisugo kanimo: ug gitudlo ko ang mga batan-ong lalake niini ug niadtong dapita.
3 Now therefore what is under thy hand? give [me] five [loaves of] bread in my hand, or what there is present.
Busa karon unsay anaa sa ilalum sa imong kamot? Hatagan mo ako ug lima ka book nga tinapay sa akong kamot, kun bisan unsay anaa.
4 And the priest answered David, and said, [There is] no common bread under my hand, but there is hallowed bread; if the young men have kept themselves at least from women.
ug ang sacerdote mitubag kang David, ug miingon: Walay naandan nga tinapay dinhi sa akong kamot, apan may balaan nga tinapay, kong ang mga batan-on nagpahilayo pa lamang gikan sa mga babaye.
5 And David answered the priest, and said to him, Of a truth women [have been] kept from us about these three days, since I came out, and the vessels of the young men are holy, and [the bread is] in a manner common, yes, though it were sanctified this day in the vessel.
Ug si David mitubag sa sacerdote, ug miingon kaniya: Sa pagkamatuod ang mga babaye nahilayo gikan kanako sulod niining totolo ka adlaw; sa paghigula nako, ang mga sudlanan sa mga batan-ong lalake pulos nga balaan, bisan kini maoy usa lamang ka naandan nga pagpanaw; daw unsa pa niining adlawa ang labaw nga pagkabalaan sa ilang mga sudlanan?
6 So the priest gave him hallowed [bread]: for there was no bread there but the show-bread, that was taken from before the LORD, to put hot bread in the day when it was taken away.
Busa ang sacerdote mihatag kaniya sa balaan nga tinapay; kay walay tinapay didto gawas sa tinapay nga nahamutang sa atubangan sa Dios, nga gikuha gikan sa atubangan ni Jehova, aron butangan ug mainit nga tinapay sa adlaw nga kini gikuha.
7 Now a certain man of the servants of Saul [was] there that day, detained before the LORD; and his name [was] Doeg, an Edomite, the chief of the herdmen that [belonged] to Saul.
Karon may usa ka tawo sa mga sulogoon ni Saul didto niadtong adlawa, nga gihawiran sa atubangan ni Jehova; ug ang iyang ngalan mao si Doeg, ang Edomhanon, ang labing gamhanan sa tanang mga magbalantay sa panon nga iya si Saul.
8 And David said to Ahimelech, And is there not here under thy hand a spear or sword? for I have neither brought my sword nor my weapons with me, because the king's business required haste.
Ug si David miingon kang Ahimelech: Ug wala ba dinhi sa ilalum sa imong kamot ing bangkaw kun pinuti? Kay wala ako makadala sa akong pinuti ni sa akong mga hinagiban uban kanako, tungod kay ang bulohaton sa hari nagkinahanglan ug pagdali.
9 And the priest said, The sword of Goliath the Philistine, whom thou slewest in the valley of Elah, behold, it [is here] wrapped in a cloth behind the ephod: if thou wilt take that, take [it]: for [there is] no other save that here. And David said, [There is] none like that; give it to me.
Ug ang sacerdote miingon: Ang pinuti ni Goliath, ang Filistehanon, nga imong gipatay didto sa walog sa Elah, ania karon, ania dinhi giputos sa panapton sa luyo sa ephod: kong imong kuhaon kana, kuhaa kana; kay walay lain dinhi gawas niana. Ug si David miingon: Walay lain sama niana; ihatag kana kanako.
10 And David arose, and fled that day for fear of Saul, and went to Achish the king of Gath.
Ug si David mitindog, ug mikalagiw niadtong adlawa tungod sa kahadlok kang Saul, ug miadto kang Achis ang hari sa Gath.
11 And the servants of Achish said to him, [Is] not this David the king of the land? did they not sing one to another of him in dances, saying, Saul hath slain his thousands, and David his ten thousands?
Ug ang mga sulogoon ni Achis ming-ingon kaniya: Dili ba kini mao si David ang hari sa yuta? wala ba sila manag-awit kaniya ang usa sa usa nga may sayaw, nga nagaingon: Si Saul nakapatay sa iyang mga linibo, Ug si David sa iyang mga tinagpulo ka libo?
12 And David laid up these words in his heart, and was greatly afraid of Achish the king of Gath.
Ug gitipigan ni David kining mga pulonga sa iyang kasingkasing, ug nahadlok ug daku uyamut kang Achis ang hari sa Gath.
13 And he changed his behavior before them, and feigned himself mad in their hands, and scrabbled on the doors of the gate, and let his spittle fall down upon his beard.
Ug iyang giusab ang iyang mga kagawian sa ilang atubangan, ug siya nagapakabuang sa mga kamot nila, ug nagsulat-sulat sa mga palid sa ganghaan, ug gipatabisay niya ang iyang luwa sa ibabaw sa iyang bungot.
14 Then said Achish to his servants, Lo, ye see the man is mad: why [then] have ye brought him to me?
Unya miingon si Achis sa iyang mga sulogoon: Ania karon, nakita ninyo nga ang tawo nabuang; busa ngano man nga inyong gidala siya dinhi kanako?
15 Have I need of mad-men, that ye have brought this [man] to play the mad-man in my presence? shall this [man] come into my house?
Nakulangan ba ako ug buang nga mga tawo nga inyong gidala kining tawohana aron sa pagbuhat ug binuang sa akong atubangan? moabut ba kining tawohana sa akong balay?
