1 Corinthians 13
1 Though I speak with the tongues of men and of angels, and have not charity, I am become [as] sounding brass, or a tinkling cymbal.
Pananglitan makasulti ako sa mga pinulongan sa mga tawo ug sa mga anghel. Apan kung wala akoy gugma, mahimo akong usa ka saba nga agong o usa ka nagtagingting nga piyangpiyang.
2 And though I have [the gift of] prophecy, and understand all mysteries, and all knowledge; and though I have all faith, so that I could remove mountains, and have not charity, I am nothing.
Pananglitan aduna akoy gasa sa pagpanagna ug makasabot sa tanang tinago nga mga kamatuoran ug kahibalo, ug kung ako adunay tanang pagtuo ingon nga makapabalhin sa mga bukid. Apan kung wala akoy gugma, wala akoy pulos.
3 And though I bestow all my goods to feed [the poor], and though I give my body to be burned, and have not charity, it profiteth me nothing.
Ug pananglitan akong ihatag ang tanan nga akong gipanag-iyahan aron sa pagpakaon sa kabos, ug akong ihatag ang akong lawas aron nga sunogon. Apan kung wala akoy gugma, wala akoy makuha.
4 Charity suffereth long, [and] is kind; charity envieth not; charity vaunteth not itself, is not puffed up,
Ang gugma mapailubon ug maluluy-on. Ang gugma dili masina o hambog. Dili kini mapahitas-on
5 Doth not behave itself unseemly, seeketh not its own, is not easily provoked, thinketh no evil;
o bastos. Dili kini dalo. Dili kini dali masuko, ni mag-ihap sa mga kasaypanan.
6 Rejoiceth not in iniquity, but rejoiceth in the truth;
Dili kini malipay sa dili matarong. Hinuon, maglipay kini diha sa kamatuoran.
7 Beareth all things, believeth all things, hopeth all things, endureth all things.
Ang gugma maantoson sa tanang mga butang, motuo sa tanang mga butang, adunay pagsalig mahitungod sa tanang mga butang, ug molahutay sa tanang mga butang.
8 Charity never faileth: but whether [there are] prophecies, they shall fail; whether [there are] languages, they shall cease; whether [there is] knowledge, it shall vanish away.
Ang gugma dili matapos. Kung aduna may mga panagna, kini mangahanaw. Kung adunay mga pinulongan, mahunong kini. Kung adunay kahibalo, kini mahanaw.
9 For we know in part, and we prophesy in part.
Kay kita nahibalo lamang sa pipila ug makapanagna kita sa pipila lamang.
10 But when that which is perfect is come, then that which is in part shall be done away.
Apan sa dihang ang hingpit moabot, kadtong dili hingpit mangahanaw.
11 When I was a child, I spoke as a child, I understood as a child, I thought as a child: but when I became a man, I put away childish things.
Sa dihang usa pa ako ka bata, nagsulti ako sama sa usa ka bata, naghunahuna ako sama sa usa ka bata, nangatarongan ako sama sa usa ka bata. Sa dihang nahimo na akong hamtong, akong gisalikway ang binata nga mga butang.
12 For now we see through a glass darkly; but then face to face: now I know in part; but then shall I know even as also I am known.
Kay karon nagtan-aw kita nga dili diritso diha sa samin, apan unya sa nawong ug nawong. Karon nahibalo ako sa bahin lamang, apan unya makahibalo ako sa bug-os ingon nga ako bug-os nga nailhan.
13 And now abideth faith, hope, charity, these three; but the greatest of these [is] charity.
Apan karon kining tulo magapabilin: ang pagtuo, ang umaabot nga pagsalig, ug ang gugma. Apan ang mas labaw niini mao ang gugma.
