< Zechariah 4 >
1 And the angel that talked with me came again, and woke me, as a man that is awakened from his sleep,
Unya ang anghel nga nakig-istorya kanako miatubang ug nagpatindog kanako sama sa tawo nga mibangon gikan sa iyang pagkatulog.
2 And said to me, What seest thou? And I said, I have looked, and behold a lampstand all of gold, with a bowl upon the top of it, and its seven lamps, and seven pipes to the seven lamps, which were upon the top of it:
Miingon siya kanako, “Unsa man ang imong nakita?” Miingon ako, “Nakakita ako ug tungtonganan sa suga nga hinimo gikan sa bulawan, uban ang panaksan nga anaa sa ibabaw niini. Aduna kini pito ka mga lampara ug pito usab ka mga pabilo sa ibabaw sa matag lampara.
3 And two olive trees by it, one upon the right side of the bowl, and the other upon the left side.
Ug tupad niini ang duha ka olibo nga kahoy, ang usa anaa sa tuong bahin sa panaksan ug ang usa anaa sa wala.
4 So I answered and spoke to the angel that talked with me, saying, What are these, my lord?
Busa miingon ako pag-usab sa anghel nga nakig-istorya kanako. “Unsa man ang buot ipasabot niining mga butanga, akong agalon?”
5 Then the angel that talked with me answered and said to me, Knowest thou not what these are? And I said, No, my lord.
Mitubag ang anghel, “Wala ka ba masayod kung unsay ipasabot niining mga butanga?” Miingon ako, “Wala, akong agalon.”
6 Then he answered and spoke to me, saying, This is the word of the LORD to Zerubbabel, saying, Not by might, nor by power, but by my spirit, saith the LORD of hosts.
Busa miingon siya kanako, “Mao kini ang pulong ni Yahweh ngadto kang Zerubabel: Dili pinaagi sa kusog o sa gahom, apan pinaagi sa akong Espiritu, sumala ni Yahweh nga labing gamhanan.
7 Who art thou, O great mountain? before Zerubbabel thou shalt become a plain: and he shall bring forth its headstone with shoutings, crying, Grace, grace to it.
Unsa ka lang man, dako nga bukid? Sa atubangan ni Zerubabel mahimo kang patag, ug dad-on niya ang bato nga alang sa kinatumyan aron makasingit ug, 'Grasya! Grasya alang niini!'”
8 Moreover the word of the LORD came to me, saying,
Miabot kanako ang pulong ni Yahweh, nga nag-ingon,
9 The hands of Zerubbabel have laid the foundation of this house; his hands shall also finish it; and thou shalt know that the LORD of hosts hath sent me to you.
“Ang mga kamot ni Zerubabel maoy nagpahiluna sa patukoranan niini nga balay ug ang iyang kamot mismo ang mohuman niini. Unya masayod ka nga si Yahweh ang labing gamhanan mao ang nagpadala kanako diha kanimo.
10 For who hath despised the day of small things? for they shall rejoice, and shall see the plummet in the hand of Zerubbabel with those seven; they are the eyes of the LORD, which run to and fro through the whole earth.
Kinsa man ang nagtamay sa adlaw sa gamay nga mga butang? Magmaya kining mga tawhana ug makita nila ang igtutonton nga bato nga anaa sa kamot ni Zerubabel. (Kining pito ka mga lampara mao ang mga mata ni Yahweh nga nagtan-aw sa tibuok kalibotan.)”
11 Then I answered, and said to him, What are these two olive trees upon the right side of the lampstand and upon its left side?
Unya gipangutana ko ang anghel, “Unsa man kining duha ka mga kahoy nga olibo nga nagbarog sa wala ug tuo sa tungtunganan ug suga?”
12 And I answered again, and said to him, What are these two olive branches which through the two golden pipes empty the golden oil out of themselves?
Nangutana ako pag-usab kaniya, “Unsa man kining duha ka mga sanga sa olibo nga anaa sa kilid sa duha ka bulawan nga mga tubo nga adunay lana nga gibubo?”
13 And he answered me and said, Knowest thou not what these are? And I said, No, my lord.
Unya miingon siya kanako, “Wala ka nasayod kung unsa kini?” Mitubag ako, “Wala, akong agalon.”
14 Then said he, These are the two anointed ones, that stand by the Lord of the whole earth.
Busa miingon siya, “Mao kini ang mga anak nga lalaki sa bag-ong lana sa olibo nga nagbarog sa atubangan sa Ginoo sa tibuok kalibotan.”