Song of Solomon 7
1 How beautiful are thy feet with shoes, O prince’s daughter! the joints of thy thighs are like jewels, the work of the hands of a skilful workman.
Pagkaanindot sa imong mga tiil diha sa imong mga sandalyas, anak nga babaye sa prinsipe! Ang porma sa imong mga paa sama sa mga mutya, ang buhat sa mga kamot sa usa ka hanas nga mangkukulit.
2 Thy navel is like a round goblet, which wanteth not liquor: thy belly is like an heap of wheat set about with lilies.
Ang imong pusod sama sa lingin nga yahong; ug dili unta kini makulangan sa gisagol nga bino. Ang imong tiyan sama sa pundok sa trigo nga gipalibotan ug mga lirio.
3 Thy two breasts are like two young roes that are twins.
Ang imong duha ka suso sama sa duha ka nating binaw, kaluha sa lagsaw.
4 Thy neck is as a tower of ivory; thy eyes like the fishpools in Heshbon, by the gate of Bathrabbim: thy nose is as the tower of Lebanon which looketh toward Damascus.
Ang imong liog sama sa tore nga gikan sa tango sa elepante; ang imong mga mata sama sa linaw sa Heshbon duol sa ganghaan sa Bath Rabbim. Ang imong ilong sama sa tore sa Lebanon nga nag-atubang sa Damascus.
5 Thy head upon thee is like Carmel, and the hair of thy head like purple; the king is held captive by her locks of hair.
Ang imong ulo sama sa Carmel; dagtom tapol ang imong buhok sa ulo. Ang hari nabihag sa mga salapid niini.
6 How fair and how pleasant art thou, O love, for delights!
Pagkatahom ug pagkamahigugmaon mo gayod, hinigugma, inubanan sa imong kalipay!
7 This thy stature is like a palm tree, and thy breasts to clusters of grapes.
Ang imong katas-on sama kaanindot ug barog sa kahoy nga palmera, ug ang imong mga suso sama sa pongpong sa mga bunga.
8 I said, I will go up to the palm tree, I will take hold of its boughs: now also thy breasts shall be as clusters of the vine, and the fragrance of thy breath like apples;
Naghunahuna ako, “Gusto ko nga mokatkat niana nga kahoy nga palmera; Mokupot ako sa matag sanga niini.” Hinaot nga ang imong mga suso mahisama sa pungpong sa mga ubas, ug ang kahumot sa imong ilong mahisama sa mga apricot.
9 And the roof of thy mouth like the best wine for my beloved, that goeth down sweetly, causing the lips of those that are asleep to speak.
Ang imong baba mahisama sa labing maayo nga bino, nga mihinayhinay ug awas sa akong hinigugma, nga nagpadailos sa atong mga ngabil ug mga ngipon. Nakigsulti ang batan-ong babaye sa iyang hinigugma.
10 I am my beloved’s, and his desire is toward me.
Ako iya man sa akong gihigugma, ug nagtinguha siya kanako.
11 Come, my beloved, let us go forth into the field; let us lodge in the villages.
Dali, akong hinigugma, mangadto kita sa bukid; didto kita mangatulog sa mga baryo.
12 Let us get up early to the vineyards; let us see if the vine flourisheth, whether the tender grape appeareth, and the pomegranates bud forth: there will I give thee my loves.
Mobangon kita ug sayo ug moadto sa parasan; tan-awon nato kung nangudlot ang mga paras, kung namukhad ang ilang bulak, ug kung namulak na ang mga granada. Didto akong ihatag kanimo ang akong gugma.
13 The mandrakes give a fragrance, and at our gates are all manner of pleasant fruits, new and old, which I have laid up for thee, O my beloved.
Ang mga mandragora nagahatag sa ilang kahumot; didto sa pultahan diin kita nagpuyo anaa ang tanan nga nagkalainlaing matang sa pinili nga mga prutas, bag-o ug daan, nga akong gitipigan alang kanimo, akong hinigugma.
