Revelation 10
1 And I saw another mighty angel come down from heaven, clothed with a cloud: and a rainbow was upon his head, and his face was as it were the sun, and his feet as pillars of fire:
அநந்தரம்’ ஸ்வர்கா³த்³ அவரோஹந் அபர ஏகோ மஹாப³லோ தூ³தோ மயா த்³ரு’ஷ்ட: , ஸ பரிஹிதமேக⁴ஸ்தஸ்ய ஸி²ரஸ்²ச மேக⁴த⁴நுஷா பூ⁴ஷிதம்’ முக²மண்ட³லஞ்ச ஸூர்ய்யதுல்யம்’ சரணௌ ச வஹ்நிஸ்தம்ப⁴ஸமௌ|
2 And he had in his hand a little scroll open: and he set his right foot upon the sea, and his left foot on the earth,
ஸ ஸ்வகரேண விஸ்தீர்ணமேகம்’ க்ஷூத்³ரக்³ரந்த²ம்’ தா⁴ரயதி, த³க்ஷிணசரணேந ஸமுத்³ரே வாமசரணேந ச ஸ்த²லே திஷ்ட²தி|
3 And cried with a loud voice, as when a lion roareth: and when he had cried, seven thunders uttered their voices.
ஸ ஸிம்’ஹக³ர்ஜநவத்³ உச்சை: ஸ்வரேண ந்யநத³த் நிநாதே³ க்ரு’தே ஸப்த ஸ்தநிதாநி ஸ்வகீயாந் ஸ்வநாந் ப்ராகாஸ²யந்|
4 And when the seven thunders had uttered their voices, I was about to write: and I heard a voice from heaven saying to me, Seal up those things which the seven thunders uttered, and write them not.
தை: ஸப்த ஸ்தநிதை ர்வாக்யே கதி²தே (அ)ஹம்’ தத் லேகி²தும் உத்³யத ஆஸம்’ கிந்து ஸ்வர்கா³த்³ வாகி³யம்’ மயா ஸ்²ருதா ஸப்த ஸ்தநிதை ர்யத்³ யத்³ உக்தம்’ தத் முத்³ரயாங்கய மா லிக²|
5 And the angel which I saw stand upon the sea and upon the earth lifted up his hand to heaven,
அபரம்’ ஸமுத்³ரமேதி³ந்யோஸ்திஷ்ட²ந் யோ தூ³தோ மயா த்³ரு’ஷ்ட: ஸ க³க³நம்’ ப்ரதி ஸ்வத³க்ஷிணகரமுத்தா²ப்ய
6 And swore by him that liveth for ever and ever, who created heaven, and the things that are in it, and the earth, and the things that are in it, and the sea, and the things which are in it, that there should be delay no longer: (aiōn g165)
அபரம்’ ஸ்வர்கா³த்³ யஸ்ய ரவோ மயாஸ்²ராவி ஸ புந ர்மாம்’ ஸம்பா⁴வ்யாவத³த் த்வம்’ க³த்வா ஸமுத்³ரமேதி³ந்யோஸ்திஷ்ட²தோ தூ³தஸ்ய கராத் தம்’ விஸ்தீர்ண க்ஷுத்³ரக்³ரந்த²ம்’ க்³ரு’ஹாண, தேந மயா தூ³தஸமீபம்’ க³த்வா கதி²தம்’ க்³ரந்தோ² (அ)ஸௌ தீ³யதாம்’| (aiōn g165)
7 But in the days of the voice of the seventh angel, when he shall begin to sound, the mystery of God should be finished, as he hath declared to his servants the prophets.
கிந்து தூரீம்’ வாதி³ஷ்யத: ஸப்தமதூ³தஸ்ய தூரீவாத³நஸமய ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ப்தா மந்த்ரணா தஸ்ய தா³ஸாந் ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந: ப்ரதி தேந ஸுஸம்’வாதே³ யதா² ப்ரகாஸி²தா ததை²வ ஸித்³தா⁴ ப⁴விஷ்யதி|
8 And the voice which I heard from heaven spoke to me again, and said, Go and take the little scroll which is open in the hand of the angel which standeth upon the sea and upon the earth.
அபரம்’ ஸ்வர்கா³த்³ யஸ்ய ரவோ மயாஸ்²ராவி ஸ புந ர்மாம்’ ஸம்பா⁴ஷ்யாவத³த் த்வம்’ க³த்வா ஸமுத்³ரமேதி³ந்யோஸ்திஷ்ட²தோ தூ³தஸ்ய கராத் தம்’ விஸ்தீர்ணம்’ க்ஷுத்³ரக்³ரந்த²ம்’ க்³ரு’ஹாண,
9 And I went to the angel, and said to him, Give me the little scroll. And he said to me, Take it, and eat it; and it shall make thy belly bitter, but it shall be in thy mouth sweet as honey.
தேந மயா தூ³தஸமீபம்’ க³த்வா கதி²தம்’ க்³ரந்தோ² (அ)ஸௌ தீ³யதாம்’| ஸ மாம் அவத³த் தம்’ க்³ரு’ஹீத்வா கி³ல, தவோத³ரே ஸ திக்தரஸோ ப⁴விஷ்யதி கிந்து முகே² மது⁴வத் ஸ்வாது³ ர்ப⁴விஷ்யதி|
10 And I took the little scroll out of the angel’s hand, and ate it; and it was in my mouth sweet as honey: and as soon as I had eaten it, my belly was bitter.
தேந மயா தூ³தஸ்ய கராத்³ க்³ரந்தோ² க்³ரு’ஹீதோ கி³லிதஸ்²ச| ஸ து மம முகே² மது⁴வத் ஸ்வாது³ராஸீத் கிந்த்வத³நாத் பரம்’ மமோத³ரஸ்திக்ததாம்’ க³த: |
11 And he said to me, Thou must prophesy again concerning many peoples, and nations, and tongues, and kings.
தத: ஸ மாம் அவத³த் ப³ஹூந் ஜாதிவம்’ஸ²பா⁴ஷாவதி³ராஜாந் அதி⁴ த்வயா புந ர்ப⁴விஷ்யத்³வாக்யம்’ வக்தவ்யம்’|
