Psalms 94
1 O LORD God, to whom vengeance belongeth; O God, to whom vengeance belongeth, show thyself.
Drottinn, þú ert Guð hefndarinnar – sá Guð sem réttir hlut þeirra sem ranglæti eru beittir. Láttu dýrð þína birtast.
2 Lift up thyself, thou judge of the earth: render a reward to the proud.
Rís upp, þú dómari jarðar. Refsaðu ofstopamönnum fyrir illverk þeirra.
3 LORD, how long shall the wicked, how long shall the wicked triumph?
Drottinn, hve lengi eiga óguðlegir að hrósa sigri?
4 How long shall they utter and speak hard things? and all the workers of iniquity boast themselves?
Þeir eru að springa af monti! Hlustaðu á grobbið í þeim!
5 They break in pieces thy people, O LORD, and afflict thy heritage.
Drottinn, líttu á hvernig þeir kúga þjóð þína og kvelja fólkið sem þú elskar.
6 They slay the widow and the stranger, and murder the fatherless.
Þeir myrða ekkjur og munaðarleysingja og líka útlendinga sem hér hafa sest að.
7 Yet they say, The LORD shall not see, neither shall the God of Jacob regard it.
„Drottinn sér þetta ekki, “segja þeir, „hann lætur sér fátt um finnast.“
8 Understand, ye stupid among the people: and ye fools, when will ye be wise?
Heimskingjar!
9 He that planted the ear, shall he not hear? he that formed the eye, shall he not see?
Haldið þið að Guð sé blindur og heyrnarlaus, hann sem skapar bæði augu og eyru!
10 He that chastiseth the heathen, shall he not correct? he that teacheth man knowledge, shall he not know?
Hann refsar þjóðunum – og nú er komið að ykkur. Enginn hlutur er honum hulinn. Eins og hann viti ekki hvað þið hafið gert!
11 The LORD knoweth the thoughts of man, that they are vanity.
Drottinn þekkir skammsýni og hégómleika mannanna
12 Blessed is the man whom thou chastenest, O LORD, and teachest him out of thy law;
og því agar hann okkur til góðs.
13 That thou mayest give him rest from the days of adversity, until the pit is dug for the wicked.
Það gerir hann til þess að við göngum á hans vegum og gefumst ekki upp í mótlæti.
14 For the LORD will not cast off his people, neither will he forsake his inheritance.
Drottinn afneitar ekki lýð sínum né yfirgefur þjóð sína.
15 But judgment shall return to righteousness: and all the upright in heart shall follow it.
Dómar hans eru réttlátir og fylgjendur hans fagna af hreinu hjarta.
16 Who will rise up for me against the evildoers? or who will stand up for me against the workers of iniquity?
Hver vill vernda mig fyrir illgjörðamönnum? Hver vill vera skjöldur minn?
17 Unless the LORD had been my help, my soul had almost dwelt in silence.
Án Drottins væri ég dauðans matur.
18 When I said, My foot slippeth; thy mercy, O LORD, held me up.
Ég æpti: „Drottinn, ég er að hrapa!“og af gæsku sinni frelsaði hann mig.
19 In the multitude of my thoughts within me thy comforts delight my soul.
Drottinn, þegar efasemdir ásækja mig og hjarta mitt er fullt af angist, þá gefðu mér frið þinn og endurnýjaðu gleði mína.
20 Shall the throne of iniquity have fellowship with thee, which frameth mischief by a law?
Vilt þú vernda og viðhalda spilltri valdsstjórn sem hallar réttlætinu? Leyfir þú slíkt?
21 They gather themselves together against the soul of the righteous, and condemn the innocent blood.
Hefur þú þóknun á þeim sem dæma saklausa til dauða?
22 But the LORD is my defence; and my God is the rock of my refuge.
Nei! Drottinn, Guð minn, er vígi mitt, kletturinn þar sem ég leita skjóls.
23 And he shall bring upon them their own iniquity, and shall cut them off in their own wickedness; yea, the LORD our God shall cut them off.
Guð lætur syndir óguðlegra koma þeim sjálfum í koll. Illverk þeirra verða þeim að falli.
