Psalms 9
1 To the chief Musician upon Muthlabben, A Psalm of David. I will praise thee, O LORD, with my whole heart; I will show forth all thy marvellous works.
Przedniejszemu śpiewakowi, na Halmutlabben pieśń Dawidowa. Będę wysławiał Pana ze wszystkiego serca mego; opowiadać będę wszysteki cuda twoje.
2 I will be glad and rejoice in thee: I will sing praise to thy name, O thou most High.
Rozweselę się, i rozraduję się w tobie; będę śpiewał imieniowi twemu, o Najwyższy!
3 When my enemies are turned back, they shall fall and perish at thy presence.
Że się obrócili nieprzyjaciele moi na wstecz: upadli i poginęli od obliczności twojej.
4 For thou hast maintained my right and my cause; thou satest on the throne judging right.
Boś ty odprawił sąd mój, i sprawę moję; zasiadłeś na stolicy, Sędzia sprawiedliwy.
5 Thou hast rebuked the heathen, thou hast destroyed the wicked, thou hast put out their name for ever and ever.
Rozgromiłeś pogan, zatraciłeś złośnika, imię ich wygładziłeś na wieki wieczne.
6 O thou enemy, destructions are come to a perpetual end: and thou hast destroyed cities; their memorial hath perished with them.
O nieprzyjacielu! azaż wykonane są spustoszenia twoie na wieczność? Poburzyłżeś miasta? i owszem ich samych pamiątka zginęła z niemi.
7 But the LORD shall endure for ever: he hath prepared his throne for judgment.
Ale Pan na wieki trwa; zgotował stolicę swoję na sąd.
8 And he shall judge the world in righteousness, he shall minister judgment to the people in uprightness.
On będzie sądził okrąg ziemi w sprawiedliwości, i osądzi narody w prawości.
9 The LORD also will be a refuge for the oppressed, a refuge in times of trouble.
I będzie Pan ucieczką ubogiemu, ucieczką czasu ucisku.
10 And they that know thy name will put their trust in thee: for thou, LORD, hast not forsaken them that seek thee.
I będą ufać w tobie, którzy znają imię twoje; albowiem nie opuszczasz tych, Panie! którzy cię szukają.
11 Sing praises to the LORD, who dwelleth in Zion: declare among the people his doings.
Śpiewajcież Panu, który mieszka na Syonie; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
12 When he maketh inquisition for blood, he remembereth them: he forgetteth not the cry of the humble.
Boć on szuka krwi, i mają w pamięci, a nie zapomina wołania utrapionych.
13 Have mercy upon me, O LORD; consider my trouble which I suffer from them that hate me, thou that liftest me up from the gates of death:
Zmiłuj się nademną, Panie! obacz utrapienie moje od tych, którzy mię mają w nienawiści, ty, co mię wyrywasz z bram śmierci.
14 That I may show forth all thy praise in the gates of the daughter of Zion: I will rejoice in thy salvation.
Abym opowiadał wszystkie chwały twoje w bramach córki Syońskiej, weseląc się w zbawieniu twojem.
15 The heathen are sunk down in the pit that they made: in the net which they hid is their own foot taken.
Zanurzeni są poganie w dole, który uczynili; w sieci, którą skrycie zastawili, uwięzła noga ich.
16 The LORD is known by the judgment which he executeth: the wicked is snared in the work of his own hands. (Higgaion, Selah)
Oznajmił się Pan, gdy uczynił sąd; w sprawie rąk swoich się złośnik usidlił. Rzecz godna rozmyślania! (Sela)
Niepobożni się obrócą do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol h7585)
18 For the needy shall not always be forgotten: the expectation of the poor shall not perish for ever.
Bo nie będzie na wieki zapamiętany ubogi; oczekiwanie nędznych nie zginie na wieki.
19 Arise, O LORD; let not man prevail: let the heathen be judged in thy sight.
Powstańże, Panie! niech się nie zmacnia śmiertelny człowiek; a niech narody osądzone będą przed tobą.
20 Put them in fear, O LORD: that the nations may know themselves to be but men. (Selah)
Panie! puść na nie strach, aby poznały narody, iż są ludźmi śmiertelnymi. (Sela)
