< Psalms 88 >

1 A Song or Psalm for the sons of Korah, to the chief Musician upon Mahalath Leannoth, Maschil of Heman the Ezrahite. O LORD God of my salvation, I have cried day and night before thee:
pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.
2 Let my prayer come before thee: incline thy ear to my cry;
Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.
3 For my soul is full of troubles: and my life draweth near to the grave. (Sheol h7585)
Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu. (Sheol h7585)
4 I am counted with them that go down into the pit: I am as a man that hath no strength:
Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.
5 Free among the dead, like the slain that lie in the grave, whom thou rememberest no more: and they are cut off from thy hand.
Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
6 Thou hast laid me in the lowest pit, in darkness, in the deeps.
Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
7 Thy wrath lieth heavy upon me, and thou hast afflicted me with all thy waves. (Selah)
Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)
8 Thou hast put away my acquaintance far from me; thou hast made me an abomination to them: I am shut up, and I cannot come forth.
Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
9 My eye mourneth by reason of affliction: LORD, I have called daily upon thee, I have stretched out my hands to thee.
Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
10 Wilt thou show wonders to the dead? shall the dead arise and praise thee? (Selah)
Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)
11 Shall thy lovingkindness be declared in the grave? or thy faithfulness in destruction?
Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
12 Shall thy wonders be known in the dark? and thy righteousness in the land of forgetfulness?
Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
13 But to thee have I cried, O LORD; and in the morning shall my prayer come before thee.
Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
14 LORD, why castest thou off my soul? why hidest thou thy face from me?
Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
15 I am afflicted and ready to die from my youth up: while I suffer thy terrors I am distracted.
Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
16 Thy fierce wrath goeth over me; thy terrors have cut me off.
Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.
17 They came around me daily like water; they surrounded me together.
Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.
18 Lover and friend hast thou put far from me, and my acquaintance into darkness.
Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.

< Psalms 88 >