Psalms 73
1 A Psalm of Asaph. Truly God is good to Israel, even to such as are of a clean heart.
Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.
2 But as for me, my feet were almost gone; my steps had almost slipped.
En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!
3 For I was envious at the foolish, when I saw the prosperity of the wicked.
Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.
4 For there are no pangs in their death: but their strength is firm.
Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.
5 They are not in trouble as other men; neither are they afflicted like other men.
Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.
6 Therefore pride surroundeth them as a chain; violence covereth them as a garment.
Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.
7 Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.
Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.
8 They are corrupt, and speak wickedly concerning oppression: they speak loftily.
Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.
9 They set their mouth against the heavens, and their tongue walketh through the earth.
Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.
10 Therefore his people return here: and waters of a full cup are wrung out to them.
Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.
11 And they say, How doth God know? and is there knowledge in the most High?
„Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,
12 Behold, these are the ungodly, who prosper in the world; they increase in riches.
„já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“
13 Verily I have cleansed my heart in vain, and washed my hands in innocency.
Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?
14 For all the day long have I been afflicted, and chastened every morning.
Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!
15 If I say, I will speak thus; behold, I should offend against the generation of thy children.
Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.
16 When I thought to know this, it was too painful for me;
En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.
17 Until I went into the sanctuary of God; then I understood their end.
En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.
18 Surely thou didst set them in slippery places: thou didst cast them down into destruction.
Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.
19 How are they brought into desolation, as in a moment! they are utterly consumed with terrors.
Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.
20 As a dream when one awaketh; so, O Lord, when thou awakest, thou shalt despise their image.
Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!
21 Thus my heart was grieved, and I was pricked in my reins.
Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.
22 So foolish was I, and ignorant: I was as a beast before thee.
Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!
23 Nevertheless I am continually with thee: thou hast held me by my right hand.
En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.
24 Thou shalt guide me with thy counsel, and afterward receive me to glory.
Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.
25 Whom have I in heaven but thee? and there is none upon earth that I desire besides thee.
Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!
26 My flesh and my heart faileth: but God is the strength of my heart, and my portion for ever.
Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.
27 For, lo, they that are far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that go astray from thee.
Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.
28 But it is good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord GOD, that I may declare all thy works.
En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.
