Psalms 49
1 To the chief Musician, A Psalm for the sons of Korah. Hear this, all ye people; give ear, all ye inhabitants of the world:
Hlustið nú háir og lágir, ríkir og fátækir.
2 Both low and high, rich and poor, together.
Allir heimsbúar hlýðið á.
3 My mouth shall speak of wisdom; and the meditation of my heart shall be of understanding.
Ég tala til ykkar vísdómsorð.
4 I will incline my ear to a parable: I will open my dark saying upon the harp.
Með undirleik hörpu kveð ég um hyggindi, veiti svör við spurningum lífsins:
5 Why should I fear in the days of evil, when the iniquity of my heels shall surround me?
Láttu ekki ógæfuna hræða þig, né óvini sem umkringja þig með illsku!
6 They that trust in their wealth, and boast themselves in the multitude of their riches;
Auðæfum sínum treysta þeir og stæra sig af miklu ríkidæmi
7 None of them can by any means redeem his brother, nor give to God a ransom for him:
en þó gæti enginn þeirra greitt Guði lausnargjald fyrir bróður sinn, keypt hann lausan.
8 (For the redemption of their soul is precious, and it ceaseth for ever: )
Sál mannsins er dýrmætari en svo að hún verði keypt fyrir fé.
9 That he should still live for ever, and not see corruption.
Auður alls heimsins hrekkur ekki til að kaupa einum manni líf og forða honum frá gröfinni.
10 For he seeth that wise men die, likewise the fool and the stupid person perish, and leave their wealth to others.
Þið auðmenn og vitringar og aðrir sem hreykið ykkur hátt, þið munuð farast eins og aðrir menn. Þið hafið enga kröfu til lífsins fremur en fífl og fáráðlingar. Þið verðið að eftirláta öðrum auð ykkar.
11 Their inward thought is, that their houses shall continue for ever, and their dwelling places to all generations; they call their lands after their own names.
Hús og eignir bera nöfn ykkar rétt eins og þið ætlið að búa þar að eilífu!
12 Nevertheless man being in honour abideth not: he is like the beasts that perish.
Nei, maðurinn verður að deyja. Hann er eins og skepnurnar, þrátt fyrir frægð sína og frama.
13 This their way is their folly: yet their posterity approve their sayings. (Selah)
Slík verða afdrif hinna hrokafullu en samt mun þeirra getið með virðingu þegar þeir eru dauðir.
14 Like sheep they are laid in the grave; death shall feed on them; and the upright shall have dominion over them in the morning; and their beauty shall consume in the grave from their dwelling. (Sheol h7585)
En þeir fá ekki umflúið dauðann. Þegar upp er staðið verða hinir vondu að þjóna hinum góðu. Vald auðsins er þeim gagnslaust í dauðanum og ekki taka þeir auðæfi sín með sér. (Sheol h7585)
15 But God will redeem my soul from the power of the grave: for he shall receive me. (Selah) (Sheol h7585)
En hvað um mig? Guð mun leysa sál mína frá dauða og frelsa mig úr helju. (Sheol h7585)
16 Be not thou afraid when one is made rich, when the glory of his house is increased;
Vertu ekki gramur þótt einhver verði ríkur og reisi sér glæsihöll.
17 For when he dieth he shall carry nothing away: his glory shall not descend after him.
Ekkert af því mun hann taka með sér í gröfina, ekki einu sinni frægð sína!
18 Though while he lived he blessed his soul: and men will praise thee, when thou doest well to thyself.
Í lifanda lífi telur hann sig heppinn og heimurinn klappar honum lof í lófa,
19 He shall go to the generation of his fathers; they shall never see light.
en þó deyr hann eins og aðrir og hverfur inn í myrkrið.
20 Man that is in honour, and understandeth not, is like the beasts that perish.
Sá sem elskar eigin lofstír deyr eins og skepnan, þrátt fyrir frægð sína og frama.
