Psalms 17
1 A Prayer of David. Hear the right, O LORD, attend to my cry, give ear to my prayer, that goeth not out of deceitful lips.
Drottinn, ó hjálpa þú mér, því að ég er heiðvirður og breytni mín réttlát. Hlustaðu þegar ég hrópa til þín!
2 Let my sentence come forth from thy presence; let thy eyes behold the things that are equal.
Úrskurða mig réttlátan svo að allir heyri, þú réttvísi Drottinn.
3 Thou hast proved my heart; thou hast visited me in the night; thou hast tried me, and shalt find nothing; I have purposed that my mouth shall not transgress.
Þú hefur prófað mig, já jafnvel um nætur, en engar illar hugsanir fundið hjá mér, né vond orð mér á vörum.
4 Concerning the works of men, by the word of thy lips I have kept me from the paths of the destroyer.
Boðorðum þínum hef ég hlýtt og forðast félagsskap við illmenni og rudda.
5 Uphold my goings in thy paths, that my footsteps slip not.
Ég hef fylgt leiðsögn þinni og ekki farið villur vegar.
6 I have called upon thee, for thou wilt hear me, O God: incline thy ear to me, and hear my speech.
Ég ákalla þig því að ég veit að þú svarar mér! Já, hlustaðu á bæn mína.
7 Show thy marvellous lovingkindness, O thou that savest by thy right hand them who put their trust in thee from those that rise up against them.
Sýndu mér kærleika þinn og náð, þú sem frelsar hina ofsóttu.
8 Keep me as the apple of the eye, hide me under the shadow of thy wings,
Vernda mig eins og sjáaldur augans. Hyl mig í skjóli vængja þinna.
9 From the wicked that oppress me, from my deadly enemies, who surround me.
Óvinir mínir umkringja mig með morðsvip í augum.
10 They are inclosed in their own fat: with their mouth they speak proudly.
Þeir eru óguðlegir og beita mig ofbeldi. Hlustaðu á tal þeirra! Hvílíkur hroki!
11 They have now surrounded us in our steps: they have set their eyes bowing down to the earth;
Þeir koma nær og nær, ákveðnir í að troða mig undir.
12 Like as a lion that is greedy of his prey, and as it were a young lion lurking in secret places.
Þeir líkjast gráðugum ljónum sem vilja rífa mig á hol – ungum ljónum sem liggja í leyni og bíða eftir bráð.
13 Arise, O LORD, disappoint him, cast him down: deliver my soul from the wicked, who is thy sword:
Drottinn, rís þú upp og hastaðu á þá! Rektu þá frá!
14 From men who are thy hand, O LORD, from men of the world, who have their portion in this life, and whose belly thou fillest with thy hid treasure: they are full of children, and leave the rest of their substance to their babes.
Komdu og frelsaðu mig frá hinum óguðlegu sem aðeins leita jarðnesks ávinnings, þeim sem þú hefur gefið auð og völd og ótal afkomendur.
15 As for me, I will behold thy face in righteousness: I shall be satisfied, when I awake, with thy likeness.
En ég sækist ekki eftir veraldlegum auði, heldur því að þekkja þig og lifa réttvíslega – vera sáttur við þig. Ég vil hugsa um þig jafnt á degi sem nóttu og þegar ég vakna mun ég sjá auglit þitt og gleðjast!
