Psalms 147
1 Praise ye the LORD: for it is good to sing praises to our God; for it is pleasant; and praise is comely.
Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
2 The LORD buildeth up Jerusalem: he gathereth together the outcasts of Israel.
PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
3 He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
4 He telleth the number of the stars; he calleth them all by their names.
On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
5 Great is our Lord, and of great power: his understanding is infinite.
Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
6 The LORD lifteth up the meek: he casteth the wicked down to the ground.
PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
7 Sing to the LORD with thanksgiving; sing praise upon the harp to our God:
Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
8 Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains.
Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
9 He giveth to the beast his food, and to the young ravens which cry.
Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
10 He delighteth not in the strength of the horse: he taketh not pleasure in the legs of a man.
Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
11 The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.
PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
12 Praise the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
13 For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee.
On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
14 He maketh peace in thy borders, and filleth thee with the finest of the wheat.
Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
15 He sendeth forth his commandment upon earth: his word runneth very swiftly.
On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
16 He giveth snow like wool: he scattereth the hoarfrost like ashes.
On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
17 He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?
Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
18 He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and the waters flow.
Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
19 He showeth his word to Jacob, his statutes and his judgments to Israel.
Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
20 He hath not dealt so with any nation: and as for his judgments, they have not known them. Praise ye the LORD.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
