< Psalms 147 >

1 Praise ye the LORD: for it is good to sing praises to our God; for it is pleasant; and praise is comely.
Hallelúja! Já, lofið Drottin! Það er gott að lofa Drottin! Indælt og rétt!
2 The LORD buildeth up Jerusalem: he gathereth together the outcasts of Israel.
Hann er að endurreisa Jerúsalem og flytja hina herleiddu heim.
3 He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
Hann reisir upp hina niðurbeygðu og bindur um sár þeirra.
4 He telleth the number of the stars; he calleth them all by their names.
Hann þekkir fjölda stjarnanna, já og hverja fyrir sig með nafni!
5 Great is our Lord, and of great power: his understanding is infinite.
Mikill er Drottinn! Vald hans er stórkostlegt! Þekking hans er takmarkalaus.
6 The LORD lifteth up the meek: he casteth the wicked down to the ground.
Drottinn styður auðmjúka, en varpar illmennum til jarðar.
7 Sing to the LORD with thanksgiving; sing praise upon the harp to our God:
Syngið honum þakkarljóð, lofið Guð með hörpuleik.
8 Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains.
Hann fyllir himininn skýjum, gefur steypiregn og klæðir fjöllin grænu grasi.
9 He giveth to the beast his food, and to the young ravens which cry.
Hann fæðir hin villtu dýr og hrafnarnir krunka til hans eftir æti.
10 He delighteth not in the strength of the horse: he taketh not pleasure in the legs of a man.
Í hans augum kemst sprettharður foli varla úr sporunum og máttur mannsins má sín lítils.
11 The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.
En hann gleðst yfir þeim sem elska hann og reiða sig á kærleika hans og gæsku.
12 Praise the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
Lofa þú hann, Jerúsalem! Vegsama Guð þinn, Síon!
13 For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee.
Því að hann hefur gert múra þína öfluga og blessað börnin þín.
14 He maketh peace in thy borders, and filleth thee with the finest of the wheat.
Hann lætur frið haldast í landinu og fyllir hlöður þínar af úrvals hveiti.
15 He sendeth forth his commandment upon earth: his word runneth very swiftly.
Hann sendir boð sín til jarðar, skipanir hans berast hratt eins og vindurinn.
16 He giveth snow like wool: he scattereth the hoarfrost like ashes.
Skjannahvít mjöllin er frá honum komin og hrímið sem glitrar á jörðinni.
17 He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?
Haglélið er líka hans verk og frostið sem bítur í kinnarnar.
18 He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and the waters flow.
En síðan sendir hann hlýjan vorvind, snjórinn þiðnar og árnar ryðja sig.
19 He showeth his word to Jacob, his statutes and his judgments to Israel.
Hann kunngjörði Ísrael lögmál sitt og ákvæði
20 He hath not dealt so with any nation: and as for his judgments, they have not known them. Praise ye the LORD.
– það hefur hann ekki gert við neina aðra þjóð, nei, þeim kennir hann ekki fyrirmæli sín. Hallelúja! Dýrð sé Drottni!

< Psalms 147 >