Psalms 147
1 Praise ye the LORD: for it is good to sing praises to our God; for it is pleasant; and praise is comely.
Dayega si Yahweh, kay maayo nga mag-awit sa mga pagdayeg sa atong Dios, maayo kini, ug angay ang pagdayeg.
2 The LORD buildeth up Jerusalem: he gathereth together the outcasts of Israel.
Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Jerusalem, gitigom niya ang mga nagkatibulaag nga katawhan sa Israel.
3 He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
Giayo niya ang nasakitan nga kasingkasing ug gibugkosan ang ilang mga samad.
4 He telleth the number of the stars; he calleth them all by their names.
Naihap niya ang mga bituon, ginganlan niya kining tanan.
5 Great is our Lord, and of great power: his understanding is infinite.
Bantogan ang atong Ginoo ug hilabihan kagamhanan, ang iyang panabot dili masukod.
6 The LORD lifteth up the meek: he casteth the wicked down to the ground.
Gipataas ni Yahweh ang mga dinaogdaog, ug gipalukapa niya ang mga daotan ngadto sa yuta.
7 Sing to the LORD with thanksgiving; sing praise upon the harp to our God:
Awiti si Yahweh uban ang pagpasalamat, awiti ug mga pagdayeg ang atong Dios dinuyogan sa alpa.
8 Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains.
Gitabonan niya ang kalangitan sa mga panganod ug giandam ang ulan alang sa kalibotan, aron motubo ang sagbot sa kabukiran.
9 He giveth to the beast his food, and to the young ravens which cry.
Gihatagan niya ug mga pagkaon ang mga mananap ug ang mga pisu sa uwak sa dihang (sila) mopiyak.
10 He delighteth not in the strength of the horse: he taketh not pleasure in the legs of a man.
Wala siya makakaplag ug kalipay diha sa kusog sa kabayo, wala siya mahimuot sa kusgan nga mga paa sa tawo.
11 The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.
Mahimuot lamang si Yahweh niadtong magpasidungog kaniya, nga naglaom sa iyang matinud-anon nga kasabotan.
12 Praise the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
Dayega si Yahweh, Jerusalem, dayega ang imong Dios, Zion.
13 For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee.
Kay gipalig-on niya ang mga babag sa imong mga ganghaan, gipanalanginan niya ang imong mga anak taliwala kanimo.
14 He maketh peace in thy borders, and filleth thee with the finest of the wheat.
Magdala siya ug kauswagan sulod sa imong mga utlanan, tagbawon ka niya sa labing maayo nga trigo.
15 He sendeth forth his commandment upon earth: his word runneth very swiftly.
Gipadala niya ang iyang kasugoan ngadto sa kalibotan, ang iyang sugo moabot dayon.
16 He giveth snow like wool: he scattereth the hoarfrost like ashes.
Gihimo niya ang niyebe sama sa balahibo sa karnero, gikatag niya ang gagmay nga ice sama sa abo.
17 He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?
Nagpaulan siya ug ice sama sa dinugmok nga tinapay, kinsa man ang makaagwanta sa kabugnaw nga iyang gipadala?
18 He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and the waters flow.
Gipadala niya ang iyang sugo ug nangalanay kini, gipahuros niya ang hangin ug gipadagayday ang tubig.
19 He showeth his word to Jacob, his statutes and his judgments to Israel.
Gimantala niya ang iyang pulong ngadto kang Jacob, ang iyang kabalaoran ug ang iyang matarong nga kasugoan sa Israel.
20 He hath not dealt so with any nation: and as for his judgments, they have not known them. Praise ye the LORD.
Wala niya kini buhata sa uban nga nasod, ug mahitungod sa iyang kasugoan, wala (sila) masayod niini. Dayega si Yahweh.
