Psalms 146

1 Praise ye the LORD. Praise the LORD, O my soul.

سپاس بر خداوند! ای جان من، خداوند را ستایش کن.

2 While I live will I praise the LORD: I will sing praises to my God while I have any being.

آری، تا زنده‌ام خداوند را سپاس خواهم گفت؛ تا نفس دارم خدای خود را ستایش خواهم کرد.

3 Put not your trust in princes, nor in the son of man, in whom there is no help.

بر رهبران انسانی توکل نکنید؛ آنها همگی فانی هستند و قادر به نجات دادن نیستند.

4 His breath goeth forth, he returneth to his earth; in that very day his thoughts perish.

وقتی آنها می‌میرند به خاک باز می‌گردند و تمام نقشه‌هایشان نقش بر آب می‌شود!

5 Happy is he that hath the God of Jacob for his help, whose hope is in the LORD his God:

اما خوشا به حال کسی که خدای یعقوب مددکار اوست و امیدش بر یهوه، خدای او می‌باشد،

6 Who made heaven, and earth, the sea, and all that is in them: who keepeth truth for ever:

همان خدایی که آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آنهاست، آفرید. او خدایی است که همیشه نسبت به وعده‌هایش امین می‌ماند،

7 Who executeth judgment for the oppressed: who giveth food to the hungry. The LORD looseth the prisoners:

به داد مظلومان می‌رسد، و گرسنگان را سیر می‌کند. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد،

8 The LORD openeth the eyes of the blind: the LORD raiseth them that are bowed down: the LORD loveth the righteous:

چشمان کوران را باز می‌کند و آنان را که زیر بار مشقت خم شده‌اند، راست می‌گرداند. خداوند عادلان را دوست دارد،

9 The LORD preserveth the strangers; he relieveth the fatherless and widow: but the way of the wicked he turneth upside down.

از غریبان محافظت می‌کند، از یتیمان و بیوه‌زنان نگهداری می‌نماید؛ اما نقشه‌های شریران را نقش بر آب می‌کند.

10 The LORD shall reign for ever, even thy God, O Zion, to all generations. Praise ye the LORD.

خداوند تا ابد سلطنت می‌نماید. ای اورشلیم، خدای تو در طی تمام دورانها حکمرانی خواهد کرد. خداوند را سپاس باد!